Terwijl Europa steeds meer beleggers aantrekt die op zoek zijn naar aantrekkelijke waarderingen en macro-economische stabiliteit, ziet M&G een fundamentele verschuiving op de Amerikaanse kapitaalmarkten: 75 procent van de kredietgroei vindt daar inmiddels plaats via de private markt – een structurele transformatie die alleen maar versnelt.
De kredietgroei in de Verenigde Staten leunt inmiddels vooral op de private markt, ten koste van het traditionele banksysteem. Andrew Chorlton, CIO Fixed Income bij M&G, benadrukte vorige week tijdens een mediaconferentie in Londen dat private schuld daar drie keer zo snel groeit als traditionele bankleningen, wat wijst op een fundamentele en niet-cyclische trend. Deze ontwikkeling hangt samen met een trend die sinds de jaren negentig versnelt: bedrijven zoeken steeds vaker financiering buiten het traditionele banksysteem om. Dit gebeurt tegen de achtergrond van lage rentes, toenemende financiële verfijning en een geleidelijke terugtrekking van de overheid uit de financiering van de reële economie.
Volgens de gegevens die M&G in Londen presenteerde, heeft dit nieuwe model Amerikaanse bedrijven in staat gesteld zich langer buiten de publieke markten te financieren. Het aantal beursgangen is gehalveerd en de maturiteitscycli van zowel start-ups als middelgrote ondernemingen verlengen zich op de private markt. En dat heeft op zijn beurt weer geleid tot een explosieve toename van de vraag naar private credit. Inmiddels zijn gespecialiseerde fondsen standaard betrokken bij financieringsrondes van snelgroeiende bedrijven.
Europa is aan het veranderen
Anders dan Amerika, is Europa nog altijd voor 75 procent afhankelijk van bancaire financiering, blijkt uit cijfers van de Europese bankenfederatie. Private markten maken daar nog steeds een relatief klein deel uit van de bedrijfsfinanciering, minder dan 5 procent van het bbp volgens M&G – wat hun grootschalige ontwikkeling belemmert.
Maar, dat begint te veranderen. Emmanuel Deblanc, CIO Private Markets bij M&G, merkt op dat institutionele Europese klanten, waaronder private banken, een groeiende belangstelling tonen voor illiquide Europese activa. Dit voorzichtige signaal wijst op een strategische herallocatie naar vehikels die in staat zijn om rendement boven inflatie te genereren in een omgeving waarin reële rentes moeilijk stabiliseren.
De voornaamste hindernis blijft de regelgevende, taalkundige en juridische fragmentatie van de Europese markt. In tegenstelling tot de Verenigde Staten – waar het recht van Delaware en de uniforme kapitaalmarkt schaalvoordelen creëren – moet Europa zijn regelgeving (Mifid, SFDR, PRIIPs) nog harmoniseren om de toegang van bedrijven tot private credit te vergemakkelijken. M&G wijst er desondanks op dat deze ‘onderontwikkelde’ markt op lange termijn grote kansen biedt, vooral in groeisectoren als groene infrastructuur, toegepaste technologie in de industrie en energietransitiediensten.
Volgens analysebureau PitchBook bedroegen de private-equityfondsenwervingen in Europa circa 175 miljard euro in 2024 – een stevig volume, ondanks de monetaire verkrapping. Dit wijst op het ontstaan van een volwassener ecosysteem, met name in financiële centra als Parijs, Amsterdam en Milaan. Deze trend wordt bevestigd door de toenemende vraag. ‘Sinds enkele kwartalen vergroten Europese private banken en family offices hun blootstelling aan Europese activaklassen, ook in alternatieve segmenten,’ aldus Emmanuel Deblanc.
Strategische herpositionering
In dit krachtenveld moeten allocators kiezen tussen de flexibiliteit van de Amerikaanse markt – met een groter risico op het gebied van transparantie en liquiditeit van private activa – en de institutionele stabiliteit van de Europese markt, die nog pril is maar potentieel robuuster.
Fabiana Fedeli, CIO Equities bij M&G, wijst erop dat als het om publieke markten gaat, de historische voorkeur van beleggers voor Amerikaanse aandelen steeds vaker ter discussie staat: ‘Amerikaanse waarderingen zijn hoog, met een gemiddelde koers-winstverhouding boven de 19, terwijl Europa rond de 13,5 zit. Die historische korting wordt steeds moeilijker te rechtvaardigen, zeker in een periode van macro-economische vertraging.’ Ze voegt daaraan toe dat veel Europese bedrijven AI op grote schaal inzetten, vooral in de industriële waardeketen – wat een vruchtbare voedingsbodem creëert voor alternatieve beleggers die op zoek zijn naar gekwalificeerde deal flow.
Tot slot weegt ook de politieke factor zwaar. De verlaging van de Amerikaanse kredietwaardigheid in 2024 (AA+ volgens Fitch), de handelsspanningen en het toenemende isolationisme van Washington zorgen voor onzekerheid. Andrew Chorlton vat het als volgt samen: ‘We zijn in een tijd beland waarin politieke beslissingen niet langer door rationele economische overwegingen worden gestuurd. Dat verstoort het mondiale beleggingsklimaat.’ Emmanuel Deblanc gaat nog een stap verder: ‘De zekerheid van Amerikaanse stabiliteit is verdwenen. We leven in een post-PG-wereld.’ Een ironische verwijzing naar filmratings (‘Parental Guidance’) om de mist aan te duiden waarin beleggers vandaag de dag opereren.