Gelijk gewogen zijn de aandelen uit de Magnificent Seven dit jaar met meer dan 20 procent gestegen, vooral met dank aan Nvidia en Meta. Er is echter een aandeel dat echt uit de toon valt, en dat is Apple.
Natuurlijk is Tesla dit jaar nog sterker gedaald, maar Tesla is altijd een volatiel en speculatief aandeel geweest. Bovendien verklaren de resultaten van Tesla veel, zeker nu de Chinezen feitelijk de markt voor elektrische auto’s hebben overgenomen. Apple daarentegen was tot voor kort het aandeel met de grootste marktkapitalisatie in de Verenigde Staten. Het werd gezien als een veilig en defensief aandeel. Waarschijnlijk is dat label de reden dat het aandeel dit jaar in de min staat. Wie wil er nu een defensief aandeel als de economische groei in positieve zin verrast?
De Magnificent Seven vervulden vorig jaar deels een defensieve rol als alternatief voor staatsobligaties. Defensieve aandelen waarmee het op lange termijn altijd goed zou komen. In de afgelopen jaren voltrok zich een drama op de obligatiemarkt. Door de stijgende rente daalden langlopende Amerikaanse staatsobligaties met meer dan 50 procent in waarde. Dat terwijl in zo’n beetje elke crisis juist langlopende Amerikaanse staatsobligaties fungeerden als een belangrijke veilige haven.
Na een daling van 50 procent zijn veel beleggers wat voorzichtiger geworden met staatsobligaties. Ze hebben immers niets tegen risico, zolang het maar geen geld kost. Met een verder stijgende rente in het vooruitzicht gingen beleggers op zoek naar andere veilige havens. Ze kwamen al snel uit bij Big Tech. Met name bedrijven als Apple en Microsoft waren zogenaamde wegleggers. Ze kunnen weliswaar te duur worden gekocht, maar op lange termijn komt het altijd goed.
Blijkbaar heeft Apple dit vertrouwen van de markt verloren. Mogelijk komt dit doordat het bedrijf onvoldoende ruchtbaarheid geeft aan het gebruik van kunstmatige intelligentie, terwijl het zo’n beetje aan de leiding gaat wat betreft de patenten op dit gebied. Ook is Apple bovengemiddeld gevoelig voor de ontwikkelingen in China en daarmee ook voor de verslechterde relatie tussen China en de VS. Een groot deel van de Apple-hardware wordt daar gemaakt en China is ook een belangrijke afzetmarkt voor Apple.
Verder oogt de groei bij Apple de laatste tijd ook niet spectaculair. De omzet van de iPhone daalt met 4 procent ten opzichte van een jaar geleden en dat afgezet tegen een koers-winstverhouding van boven de dertig, dat oogt niet als een koopje.
Verder krijgt Apple bovengemiddeld veel aandacht van de mededingingsautoriteiten. Dat overkomt Big Tech wel vaker. Meestal slepen de rechtszaken zo lang dat de technologie waarover wordt geprocedeerd niet meer bestaat als het vonnis is geveld. Volgens de regering Biden maakt Apple misbruikt van haar marktpositie door hoge vergoedingen te vragen van bedrijven voor toegang tot haar platform.
Nu is Apple bepaald geen monopolist. Wereldwijd is Samsung wat betreft mobiele telefoons groter. In de VS heeft Apple echter een marktaandeel van 65 procent. De vraag is hoever de openbaar aanklager komt met Apple. Het bedrijf heeft altijd de filosofie gehad dat hardware en software onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, dat maakt het per definitie lastig voor een externe aanbieder om te concurreren. Door die sterke controle over de software is Apple ook in staat om veel veiliger te zijn dan de concurrenten.
Er zijn twee mogelijkheden voor Apple. Het bedrijf kan schikken en zal dan andere bedrijven toegang moeten geven dat het Apple-netwerk, zonder dat die bedrijven langs de Apple-store moeten. In het verleden schikte Microsoft ook met de overheid over het gebruik van onder andere browsers. Microsoft is daar alleen maar sterker uit naar voren gekomen.
Het andere alternatief is het opsplitsen van het bedrijf en wat dat betreft zijn er beroemde voorgangers. Zo controleerde John D. Rockefeller op het hoogtepunt 90 procent van de Amerikaanse olieproductie. In 1910 werd het onder de Sherman Antitrust Act opgesplitst in maar liefst 34 bedrijven, waaronder Exxon Mobil, Chevron, Marathon en andere bekende namen die de olie-industrie sindsdien domineren. Dat was ook het moment dat Rockefeller nog veel rijker werd. Een ander voorbeeld is het in 1982 opsplitsen van AT&T in Ma Bell en zeven ‘baby Bells’. Ook hier steeg de waarde, vooral omdat telefoneren door de opsplitsing veel duurder werd.
Naast de Amerikaanse overheid heeft ook de Europese Unie vragen gesteld aan Apple. Apple stopt namelijk met het gebruik van ‘progressive web apps’. Daarmee kan een website als een icoon op de iPhone worden geplaatst, als alternatief voor een app uit de App Store. Volgens Apple was dit om te voldoen aan de Digital Markets Act, maar wie deze mogelijkheid gebruikt hoeft ook geen 30 procent fee af te dragen in de App Store. De App Store is een lucratief onderdeel van Apple en een onderdeel dat wel groeit. Ook hier draaien de justitiële raderen niet snel en de vraag is of de impact van een veroordeling zo groot zal zijn voor het bedrijf.
Wel mag het duidelijk zijn dat zowel de Amerikaanse als de Europese autoriteiten nog wel meer Big Tech bedrijven in het vizier hebben. Er wordt zelfs gediscussieerd over het verbieden van Tiktok. Nu is dat niet meer dan een verbeterd Instagram, met als bijkomende risico dat straks onder Trump ook andere sociale mediabedrijven worden aangepakt. Al was het alleen maar om zijn eigen bedrijf te promoten.
Voor wat betreft de Magnificent Seven verschuift geleidelijk de focus van de AI-enablers naar de AI-adopters. Dat zijn bedrijven die kunstmatige intelligentie gebruiken om in het eigen bedrijf kosten te besparen of de dienstverlening te verbeteren.
Waar normaal gesproken bedrijven met veel personeel niet zo interessant zijn voor beleggers, valt daar opeens veel te besparen, vooral als het gaat om saai, repeterend en geestdodend werk. Ze gebruiken het AI-gereedschap dat wordt aangereikt door bedrijven uit de Magnificent Seven.
Apple heeft al een keuze gemaakt. Het stopt met het ontwikkelen van de Apple car en focust nu op home robots als de ‘next big thing’, uiteraard aangedreven met behulp van kunstmatige intelligentie.
Han Dieperink is chief investment strategist bij Auréus Vermogensbeheer. Hij was eerder in zijn loopbaan chief investment officer van Rabobank en Schretlen & Co.