Steeds meer vermogensbeheerders vergroten hun blootstelling aan Europese aandelen. Ze zien de eerste tekenen van economisch herstel als startschot voor een inhaalrace ten opzichte van de Verenigde Staten, waar de beurzen eerder dit jaar recordstanden lieten zien.
Veelzeggend is de houding van Amerikaanse beleggers. Aan het einde van 2008 begonnen ze per saldo Europese aandelen te verkopen, zo berekende Goldman Sachs, een trend die — uitgezonderd een kleine opleving in 2010 — tot het einde van 2012 doorzette.
Overzeese belangstelling
Inmiddels zitten de VS weer aan de koopkant, met niveaus die dicht bij die in de periode 2004-2007 zitten. De betekenis van de Amerikaanse kopers lijkt gering: zelfs tijdens de hausse van 2007 kochten ze niet meer dan 1 procent van de marktwaarde.
Toch is de overzeese belangstelling van toenemend belang voor de koersen, stelt Goldman Sachs, aangezien traditionele binnenlandse kopers als pensioenfondsen en verzekeraars onlangs hun aandelenbelangen juist hebben verminderd.
Door de uittocht in recente jaren hebben de VS nog 150 miljard dollar in te halen, schat de zakenbank. Cruciaal is dat de kans op het uiteenspatten van de eurozone sinds de zomer van vorig jaar, toen de ECB ingreep met de belofte zo nodig staatsobligaties van probleemlanden op te kopen, sterk is verminderd. Maar het bezweren van een crisis maakt Europa nog geen aantrekkelijke bestemming.
Beleggers worden nu vooral gelokt door de verwachting dat Europese beursfondsen volgend jaar op de vleugels van het economisch herstel een stevige winstgroei zullen laten zien — een scenario dat nu nog niet volledig in de koersen is verwerkt.
‘Potentieel is groot’
‘Het potentieel is groot’, stelt Hans Stoter (foto), chief investment officer bij ING IM. ‘Dit jaar zal de Europese winstgroei op een slordige 6 procent uitkomen, maar voor 2014 verwachten we een verdubbeling tot 12 procent.’
De belangrijkste motor daarachter is het aantrekken van de vraag, stelt Stoter. En omdat er de afgelopen jaren veel vet is weggesneden zal de winst naar verwachting harder toenemen dan bij eerdere ‘upswings’. Aantrekkelijkste instapmoment En de Verenigde Staten dan, waar het economisch herstel overtuigender is?
Stoter: ‘Amerikaanse aandelen zijn relatief duur geworden. Ook daar zal er in 2014 winstgroei zijn, maar wij denken dat het beperkt zal blijven tot 8 à 9 procent. De beurzen daar hebben het aantrekkelijkste instapmoment achter de rug, aangezien de VS eerder uit de recessie klommen. In Europa is het herstel net begonnen. Dat is een aantrekkelijk moment.’
Koers-winstverhouding
In vergelijking met de VS is Europa nog steeds goedkoop. ‘Europese aandelen zijn qua koers-winstverhouding 15 procent ondergewaardeerd ten opzichte van de rest van de wereld’, rekent Stoter voor, ‘maar ten opzichte van de VS is de kloof zelfs 35 procent. Er is ook wel een reden waarom Amerikaanse aandelen hoger gewaardeerd zijn: de stabiliteit in de VS is groter. Maar een premie van 35 procent is te hoog.’
‘Tapering’ Op de achtergrond speelt de komende afbouw van het ultraruime Amerikaanse monetaire beleid (‘tapering’). De gevolgen daarvan zijn tot dusver vooral voelbaar in de opkomende markten. De tot voor kort zeer lage rentes en slechte groeiperspectieven in de westerse wereld duwden beleggers naar opkomende markten, om hun rendementen op te krikken.
Kapitaalvlucht
Nu de Fed als dominante partij een draai heeft aangekondigd en de ontwikkelde economieën zich herstellen, keert dat geld deels weer terug. De kapitaalvlucht uit de opkomende landen drukt ook de valutakoersen en daarmee het rendement van buitenlandse beleggers. Het is een zichzelf versterkend proces: wie verwacht dat de lokale munten nog verder dalen trekt zich terug en draagt zo bij aan de druk op de koersen.
‘Het geld uit de opkomende markten moet ergens heen’, stelt Chrysoula Zervoudakis, portfoliomanager Europese aandelen bij de Franse vermogensbeheerder AXA IM, nuchter vast.
‘In dit klimaat koop je de VS of Europa. Amerikanen trokken zich een tijdlang bijna volledig terug uit Europa, zonder onderscheid naar land of bedrijf. Bovendien lagen er volop kansen in opkomende markten. Nu zien we sinds de start van dit jaar dat er netto weer geld Europa binnenkomt.’ Vluchthaven Het gaat nog te ver Europa een vluchthaven te noemen, stelt Stoter. ‘Ik zou het liever als een thuishaven omschrijven.’
Centrale banken
Centrale banken in de opkomende landen proberen de uittocht intussen te stoppen door de eigen munt op te kopen en/of de rente te verhogen.
Stoter: ‘Dat laatste is slecht voor de economische groei, en de eerste ingreep slaat een gat in de deviezenreserves. De opkomende landen kunnen niet zo veel aan de kapitaalvlucht doen.’ De grote vraag is in hoeverre Europa en de VS, en daarmee de beurzen in deze handelsblokken, immuun zijn voor een heuse crisis in Azië en Latijns-Amerika. ‘Het risico is dat de opkomende markten een harde landing gaan maken’, stelt Stoter.
‘In dat geval slaat dat terug op de economie en de beurzen hier. Ik denk dat de angst voor een crisis zoals we die in 1998 zagen, niet gegrond is. Het startpunt is nu veel sterker. De binnenlandse vraag is groter, en de deviezenreserves zijn dat ook.’ Lichtpuntje Zervoudakis ziet nog een ander lichtpuntje:
Opkomende markten
‘De stabilisering van Europa helpt de opkomende markten ook. Het is uiteindelijk één systeem. Maar wat er ook gebeurt, de opkomende markten zullen sneller blijven groeien dan wij.’ Juist houders van Europese aandelen kunnen daar volgens haar van meeprofiteren.
‘Europese bedrijven zijn veel meer wereldwijd actief dan hun Amerikaanse tegenhangers. Bovendien hebben ze veel meer ervaring in opkomende markten. Het is de meest internationale aandelenmarkt denkbaar. Als je Europa koopt, koop je de wereld, en ook nog eens het beste deel van de wereld. Je wordt niet blootgesteld aan ondoorzichtige boekhoudingen, vage strategieën of plotselinge overheidsingrepen die je in bijvoorbeeld China ziet.’
Copyright: Het Financieele Dagblad, 10 sepember 2013.