Waar de ene bank “voorzichtige zonnestralen” ziet die de opmaat kunnen vormen tot meer risico in de portefeuille, klinken bij andere bank twijfels. ‘Verwarren we het licht dat we zien, niet met dat van een ondergaande zon?’
Verschillende banken haalden eerder dit jaar wat risico van tafel. Ze vreesden voor een afzwakkend groeimomentum en de gevolgen van het handelsconflict tussen de Verenigde Staten en China. De eerste stapjes richting de uitgang leken gezet.
Een ander beeld dringt zich maanden later op, als vijf vertegenwoordigers van ABN Amro, ING, InsingerGilissen, Rabobank en Van Lanschot eind november met elkaar hun asset allocatie en portefeuilleconstructie bediscussiëren tijdens de Investment Outlook van Fondsnieuws. Optimisme over aandelen overheerst.
Neem Bob Homan, die met een spitsvondig ‘Behoedzaam? Daar herken ik me helemaal niet in!’, de aanname van de moderator pareert. Ralph Wessels van ABN Amro heeft dan net met een grote glimlach gesproken over “de eerste voorzichtige zonnestralen”, terwijl Luc Aben van Van Lanschot na Homan betoogt over “groene scheuten” en over zwaluwen die al dan geen zomer maken.
Jawel, ze weten dat er ééns een einde zal komen aan de cyclus en ze zich dan met zijn allen moeten wapenen, maar dat is waarschijnlijk nog niet in 2020.
Vol gas
Toch betekent dat niet dat de banken vol gas geven. ABN houdt vast aan een neutrale positie in aandelen en licht onderwogen positie in obligaties, al stelt Wessels dat de bank een iets hogere kaspositie aanhoudt voor het moment dat de kansen zich aandienen. Rabobank zit wél overwogen aandelen, en vindt de waarderingen nog aantrekkelijk, aldus de bank bij monde van Taoufik Boussebaa.
Een slag om de arm is er bij Aben van Van Lanschot, die vreest dat de zomerse zwaluwen voor hetzelfde geld kunnen veranderen in dooie mussen. Veel risico neemt de bank daarom niet, hoewel de hoofdeconoom stelt dat Van Lanschot heus niet plat op de buik ligt. ‘We nemen wat risico’s in EMD en credits.’
Behoedzaamheid is er wél bij InsingerGilissen. ‘We komen uit een periode waarin we sterk overwogen aandelen zaten, maar ik denk dat we economisch richting de afbouwfase gaan’, aldus Gerwin Wijnia. ‘De zon komt niet op, hij gaat onder’, aldus de CIO over de inmiddels neutrale positie in aandelen van InsingerGilissen.
Maar komt het tot een recessie? Wessels denkt in ieder geval niet in 2020, en ook Boussebaa ziet de wereldeconomie voorlopig niet in een recessie belanden, al voorziet Rabobank wel voor Amerika een milde recessie.
Homan ziet die recessie er evenmin in 2020 komen, maar zet wel in op nóg lagere groei dan dit jaar. ‘Met rentes die laag blijven, maar niet lager dan nu. De verwachte rendementen blijven daardoor steken bij 1 procent voor een obligatieportefeuille en 4 procent voor een aandelenportefeuille.’
Binaire uitkomsten
Hoe 2020 er daadwerkelijk uit gaat zien, zal grotendeels bepaald worden door de politiek, zeggen de vertegenwoordigers van de Nederlandse banken eensgezind. Aben: ‘Normaal heeft politiek niet zóveel invloed. Nu kan het weleens voor binaire uitkomsten gaan zorgen, onder meer rondom de handelsoorlog en de verkiezingen in Amerika’, waarbij hij opmerkt dat een herverkiezing van Trump puur economisch gezien niet zo slecht zou zijn.
Een keuze voor Elizabeth Warren zou aandelenmarkten volgens Aben en de anderen negatief beïnvloeden, en gevolgen hebben voor de sectorallocatie van beleggers. Als de peilingen richting de democraat wijzen, zou dat voor Boussebaa aanleiding zijn om de positie in grote techbedrijven te verkleinen, aangezien Warren eerder heeft aangegeven díe bedrijven aan te willen pakken. ‘Maar als Trump lijkt te winnen, willen we juist wél in big tech zitten.’
De invloed van Amerika op de portefeuilleconstructie is een punt van discussie tussen de banken, en dan voornamelijk tussen Wessels van ABN Amro en Boussebaa van Rabobank. ‘Als er een recessie in de VS komt, gaan de beurzen omlaag’, klinkt die eerste stellig. ‘Als je het idee hebt dat Amerika richting een technische recessie beweegt, moet je toch geen overwogen positie in aandelen hanteren?’
Boussebaa: ‘De relatie tussen een technische recessie en beurs is niet één op één. Voor ons zal een daling sowieso geen reden zijn om uit aandelen te stappen, eerder om te herbalanceren. Het is altijd een relatieve beslissing.’
Dé grote klap
Dichter bij huis richten de strategen de blikken op de Europese Centrale Bank en de vraag of die al dan niet de depositorente nog eens zal verlagen. ‘De weg van de minste weerstand’, vindt Boussebaa. ‘Nieuwe assets kopen is niet makkelijk en unsecured bank obligaties liggen gevoelig. Of wie weet… komt er tóch nog ooit helikoptergeld.’
Wijnia van InsingerGilissen verwacht dat Lagarde niet zomaar aan de renteknoppen zal draaien, en sowieso het monetaire beleid wat links zal laten liggen. ‘Lagarde gaat iets veranderen. Fiscale stimulatie, ze wil overheden stimuleren meer uit te geven.’ Een probleem, volgens Wessels, aangezien de enige landen die fiscaal kúnnen stimuleren, Nederland en Duitsland zijn, maar dat allebei niet zullen doen. De landen uit de periferie kúnnen het intussen niet doen om budgetredenen.’
Lagarde’s nieuwe beleid, ontwikkelingen rondom de Brexit (Aben: ‘We hebben vier scenario’s, waarschijnlijk komt de zevende uit’), de politiek in de VS: de vraag is waar dé klap uiteindelijk vandaan zal komen.
Wessels: ‘Grappig, als je het over de grote klap hebt, noemt iedereen de schuldenberg, de handelsoorlog, maar intussen zijn inflatie linkers spotgoedkoop. Inflatie zou de verrassing kunnen zijn van de komende jaren.’ Aben: ‘Dat is inderdaad een zwarte zwaan. Inflatie zou een positieve of negatieve verrassing kunnen vormen, net als het weer ten tonele verschijnen van de philips curve.’
Homan vreest voor het feit dat veel beleggers in illiquide beleggingen zijn gestapt. ‘Dat kan prima, maar als je geld nodig hebt, zul je naar de liquide markten moeten gaan. Als we in een moeilijke fase terechtkomen, kan zich dat extra laten voelen in aandelen en obligaties.’