De oorlog tussen Rusland en Oekraïne doet Europese fondshuizen anders naar defensie-aandelen kijken, mede op aandringen van hun klanten.
De beleggingsfondsen van Belfius Asset Management houden al jaren geen participaties aan in de wapen- en defensiesector. Hetzelfde geldt voor de courante producten van de meeste sectorgenoten. Wapenfabrikanten hadden tot voor kort immers een gelijkaardig negatief imago als tabaksproducenten en gokbedrijven.
Maar door de oorlog in Oekraïne en de vele oproepen tot een sterkere Europese defensie neemt het taboe rond wapen- en defensiebedrijven af. Het maatschappelijke draagvlak om de militaire investeringen op te voeren, lijkt te vergroten in Europa. De recente escalatie van het conflict tussen Rusland en Oekraïne leidt tot nog meer momentum.
‘Het thema leeft bij onze klanten, net als bij de Europese autoriteiten’, zegt Maud Reinalter, chief investment officer van Belfius AM, daarover aan Investment Officer. ‘Bij Belfius zijn we ons bewust van het belang en de uitdagingen, zeker gezien de uitspraken van de Amerikaanse president-elect Donald Trump over de NAVO. Binnen de bank leeft de vraag: hoe kunnen we bijdragen aan de verdediging van Europa?’
Beleggingsbeleid
Dat kan leiden tot een bijsturing van het beleggingsbeleid. Bij Belfius AM is momenteel een analyse aan de gang over een mogelijke integratie van defensie-aandelen in de portefeuilles. ‘Maar we zijn nog niet geland’, beklemtoont Reinalter. ‘We zijn het intern nog aan het bestuderen.’ Ook bij andere fondshuizen is te horen dat er over de kwestie gediscussieerd wordt, maar dat het geen eenvoudig verhaal is.
‘De eerste vraag is: gaan we investeren in defensie-aandelen, of niet? En dan: tot hoever gaan we? Wat laten we toe? Wat niet? Wat is redelijk toe te laten in termen van beheer?’, zo schetst Reinalter de contouren van het debat.
Wat fondsbouwers snel wegstrepen, zijn bedrijven die erg controversiële wapens maken als antipersoonsmijnen, clusterbommen of nucleaire, biologische of chemische wapens. Daarna wordt de selectie veel minder vanzelfsprekend. Er is makkelijk een case te bouwen om te investeren in bedrijven die verdedigingswapens, zoals luchtafweer, maken. Maar wat als diezelfde defensiebedrijven tegelijkertijd ook aanvalswapens maken?
Financieel perspectief
De gewijzigde houding van de klanten tegenover defensie-aandelen heeft ook te maken met puur financiële elementen, stipt Reinalter aan. De Duitse tankbouwer Rheinmetall zag sinds de Russische inval in Oekraïne ruim duizend dagen geleden zijn beurskoers zowat verzesvoudigen, tot ruim 600 euro.
‘De defensiesector, die recentelijk beter presteerde dan sommige beursindexen, zou in de toekomst kunnen bijdragen aan de algemene performance van fondsen, is dan de redenering die beleggers maken’, zegt de cio.
Langetermijntrend?
Vroeger werd vaak gezegd dat de inkomsten van wapenfabrikanten een erg grillig verloop kennen door de geopolitieke golfbewegingen. Dat zulke bedrijven niet in de traditionele fondsen opgenomen worden, is voor beleggers dus niet zo erg, zo klonk het.
De grote vraag waar fondsbeheerders zich vandaag over buigen, is of Europa aan de vooravond staat van een heuse paradigma-shift richting structureel hogere defensie-uitgaven.
Verscheidene militaire specialisten in Europa dringen alvast aan op een grote inhaalbeweging, na decennia van afbouw. Een vaak genoemd voorbeeld: België, nochtans de thuisbasis van de NAVO, de Europese instellingen en de geostrategisch belangrijke haven van Antwerpen, beschikt nauwelijks over luchtafweer.
Mochten Europese landen massaal beslissen om hun militaire uitgaven structureel op te krikken, krijgen defensiebedrijven uitzicht op een - misschien wel decennia lange - stabiele stroom aan bestellingen. Een wijziging voor de hele defensiesector die de fondsenbouwers niet zomaar zullen kunnen negeren.
Gerelateerde artikelen op Investment Officer:
- Defensie-aandelen profiteren van ellende
- Beleggers gebruiken defensie-ETF’s als vlucht naar veiligheid