De AFM vindt dat vermogensbeheerders op uurloon moeten werken. Een ronduit onzalig plan dat riekt naar communistische praktijken, schrijft Harry Geels (links op de foto, naast collega Arent Thijsen), bestuurder van T&E inmaxxa in een opiniebijdrage voor Fondsnieuws.
De huidige gangbare, procentuele vergoeding kan volgens Tim Mortelmans van beurswaakhond AFM oneerlijk uitpakken en zou mogelijk voor de belegger versluieren welke kosten daadwerkelijk met het vermogensbeheer zijn gemoeid.
Vaste (uur)vergoedingen zouden het duidelijkst zijn. Een vaste (uur)vergoeding is echter een kubuskwal met 15 zeer giftige tentakels.
Vlekken in de nek
De meeste mensen krijgen vlekken in hun nek als ze iemand moeten inhuren die uren schrijft, met advocaten als meest notoire beroepsgroep. Het is bijna altijd onmogelijk voor een cliënt in te schatten hoeveel uren er worden geschreven. Partners kijken en declareren vaak mee. Sta je als medewerker van een advocatenkantoor ingekopieerd in een mailtje, dan declareert die meestal ook al minimaal zes minuten van zijn uurtarief (het zogeheten minimale time slot).
Als een advocaat, btw-expert of wie dan ook bepaalde materie niet beheerst worden de ‘studie-uren’ vaak gewoon gedeclareerd, ‘inlezen in het dossiers’ noemen ze dat. Iedereen kent ook de bijna moordende strijd van genoeg declarabele uren te schrijven en de ‘sprokkel- of harktechnieken’ om als urenschrijver overeind te blijven.
Als het even kan weiger ik mensen op uurbasis voor me te laten werken. Achter het uurmodel zit geen ‘incentive’ om efficiënt te werken. ‘Over my dead body dat ik ooit zelf met zo’n corrupt model ga werken’.
Lastig
In de vermogensbeheerwereld is het lastig om überhaupt uit te rekenen hoeveel uren er moeten worden gemaakt. Goede beheerders hebben veel kennis en kunde, opgedaan door studie en ervaring en, niet te vergeten, veel vallen en opstaan. Vaak ook door eigen geld op het spel te zetten.
In het algemeen geldt dat hoe beter een beheerder is, hoe meer vermogen hij aantrekt en dus hoe meer geld hij kan verdienen. En vice versa, naarmate hij minder presteert, gaat hij minder verdienen. Dat maakt een procentuele vergoeding tot een wederzijds belang tussen klant en beheerder.
Een eenvoudig en eerlijk principe, waarbij de goede beheerders vanzelf van de slechte worden onderscheiden. Hoe duurder een beheerder is, hoe meer druk hij daarmee op zijn eigen resultaten legt en hoe moeilijker hij het voor zichzelf maakt.
Door op uurloonbasis te gaan werken wordt feitelijk het salaris van een topper, iemand die waarschijnlijk door goede prestaties veel vermogen onder beheer heeft gekregen, afgekapt. Wat verder vergeten wordt is dat mensen met grotere vermogens meestal prima in staat zijn om te beoordelen of zij een realistische prijs betalen voor de dienstverlening.
Overstappen
Mochten zij menen elders een betere en goedkopere dienstverlening te krijgen is overstappen eenvoudig. Ook veel beleggingsfondsen hebben meerdere klassen, waarbij de beheersfee lager wordt naarmate het instapbedrag groter wordt. Marktpartijen regelen dat onderling zelf wel. Waar bemoeit de AFM zich mee?
Er zijn nog meer argumenten tegen de visie van de AFM in te brengen. Een dergelijk voorstel kan alleen op wereldwijde schaal ingevoerd worden. Als alleen Nederland het invoert zullen vermogensbeheerders, de goede althans, naar het buitenland vertrekken.
Vergeet ook niet dat de risico’s toenemen naarmate er grotere vermogens worden beheerd. De potentiële verliezen (en mogelijke claims die daar uit voortkomen), zijn ook groter. Dus is het helemaal niet zo vreemd dat naar rato van het vermogen betaald wordt.
Tot slot, is het model van beheersfee in de kern een sociaal model, iedereen betaalt naar draagkracht. Met uurtarieven komen kleine klanten buiten spel te staan, want die kunnen meestal de uurtarieven niet betalen, iets dat we ook gezien hebben in de markt voor tussenpersonen, waar mensen met een kleine portemonnee eigenlijk geen advies meer inwinnen.
Kortom, het idee van vaste (uur)tarieven is een niet te vatten diskwalificatie van de AFM.
Op de site van T&E inmaxxa kunt u nog een puntsgewijze opsomming van de argumenten tegen het uurloon lezen.
Meer achtergronden op Fondsnieuws:
Harry Geels is bestuurder bij de onafhankelijke vermogensbeheerder T&E inmaxxa.
Wilt u reageren op deze bijdrage over het voorstel een uurtarief in te voeren voor vermogensbeheer? Fondsnieuws nodigt u daartoe van harte uit.
Artikelen mogen maximaal 500 woorden lang zijn en moeten zijn voorzien van de contactgegevens van de auteur, inclusief een portretfoto. Plaatsing van een bijdrage is ter beoordeling aan de (hoofd)redactie. Stuur deze s.v.p. naar redactie@fondsnieuws.nl.