In de verhouding tussen risico en rendement ligt het accent nu door de lage groei op risicobalancering. Dit heeft grote gevolgen voor de portefeuilleconstructie, zegt Jan Straatman, chief investment officer van Lombard Odier Investment Managers, in een drieluik.
‘Vorig jaar sprak ik institutionele beleggers toe en vertelde hun dat wij als Nederlanders in de 16de eeuw de eerste staatsobligatie hebben uitgegeven. En dat in die pakweg 500 jaar de rente nog nooit zo laag is geweest. Dat lijkt fantastisch, maar is een contradictio in terminis. Als we namelijk naar de verwachte economische groei, de inflatie en de risicopremie kijken voor de komende vijf jaar dan is nog nooit zo weinig risico ingeprijsd. Daarmee nemen we een hypotheek op de toekomst.’
‘Bij Lombard proberen we deze grote risico’s langs drie wegen te pareren. We doen dat door optimaal te diversificeren. In het vastrentende gedeelte van de portefeuille zoeken we alternatieven, bijvoorbeeld hypotheekobligaties, alternatieve beleggingen met een hoge risicopremie en de zogenoemde cat bonds. Daarnaast proberen we een strategie te volgen van “buy and maintain”: we richten ons op kwaliteit en proberen zo weinig mogelijk te handelen.’
‘Wat ons betreft is er bij deze beleggingsstrategie geen wezenlijk onderscheid tussen institutionele en particuliere beleggers. De laatsten hebben wat meer vrijheden, maar in de verhouding tussen rendement en risico geldt nu dat het accent moet komen te liggen op risicobalancering. Geaccepteerd dient te worden dat de rendementen per definitie lager zullen zijn dan vóór 2008. Je kunt hoog of laag springen, maar feit is dat als de risicovrije rentevoet nul is, je niet meer tot rendementen op een portefeuille komt van 7 tot 8 procent.’
‘Het accent dat we leggen op de risicobenadering heeft grote gevolgen voor het beleggingsbeleid: er vindt een verschuiving plaats van de traditionele assetallocatie met het benchmarkdenken naar een strategie waarin het definiëren van de risicobereidheid uitgangspunt is. Kapitaalgewogen indices vinden wij niet meer het juiste startpunt. Je riskeert dan namelijk een grote exposure naar zwaar verschuldigde landen. Wij selecteren specifieke smart beta en fixed income-indices, waarin we vooral kijken naar de omvang van de markt en de liquiditeit, het risico en de yield.’
‘Wij zijn namelijk van mening dat je nu vanwege de sterk toegenomen risico’s veel dynamischer moet zijn in je assetallocatie, gericht op een zo breed mogelijke diversificatie als maar enigszins mogelijk is.’
‘Want als je namelijk in de traditionele asset classes belegt, dan moet je steeds meer risico nemen om een vergelijkbaar rendement te halen, bijvoorbeeld door je duratie te verlengen of in te leveren op de kwaliteit van de creditportefeuille.’
‘Voor ons betekent optimale diversificatie, bijvoorbeeld, dat je meer alloceert naar opkomende markten, die in economisch opzicht sinds 2008 veel sterker groeien dan de ontwikkelde markten, maar qua rendementen achterblijven. Weliswaar hebben de waarderingen in deze regio’s sinds 2008 veel goedgemaakt, maar er is nog altijd sprake van een redelijke risicopremie. Kijk je naar de groeiverwachtingen voor de komende jaren dan zijn opkomende markten zowel op het gebied van obligaties als van aandelen aantrekkelijk, terwijl er bovendien een depreciatie van valuta in deze landen heeft plaatsgehad, zodat het valutarisico ook beperkt is.’
Lees de visies van:
CIO’s waarschuwen: Focus op het risico
Columbia Threadneedle: ‘Het afschrijven van schulden komt snel dichterbij’
Achmea IM: ‘Het managen van het renterisico is nu essentieel’
Dit artikel is is opgenomen in het Fondsnieuws magazine van oktober.