De winstgevendheid van traditioneel vermogensbeheer daalt dusdanig snel dat Europese fondshuizen in hoog tempo kleinere beheerders proberen over te nemen. Vooral private-equityfirma’s zijn het doelwit van een versnelde consolidatie.
Europese asset managers zoeken actief naar mogelijkheden om hun positie op private markten te versterken. Het optuigen van beleggingsteams is een bekende route, maar opmerkenswaardig zijn de overnames van gevestigde namen.
In april kocht het inmiddels overgenomen AXA Investment Managers W Capital Management (WCP), een Amerikaanse private equity-firma. Ook Amundi deed dit jaar een overname, en M&G bewandelt momenteel het overnamepad.
Andrea Rossi, ceo van M&G, bevestigde deze maand in gesprek te zijn om deals te sluiten met alternatieve aanbieders in vermogensbeheer. ‘Ik ben vastbesloten onze mogelijkheden in private assets uit te breiden. Er komt meer aan’, vertelde Rossi aan het Britse Financial News.
Amundi, het grootste fondshuis van Europa, nam Alpha Associates over, een specialist uit Zurich op het gebied van private markten. Dit ondanks het feit dat Amundi’s cio, Vincent Mortier, in 2022 delen van de private markten vergeleek met een Ponzifraude.
De risico’s van overvloedig investeren in private-equity zijn aanzienlijk, zegt Mara Dobrescu, directeur vastrentende waarderingen bij Morningstar. ‘Veel vermogensbeheerders haasten zich om een positie in alternatieve beleggingen op te bouwen, wat kan leiden tot fouten, zoals het te veel betalen voor overnames of het aannemen van onvoldoende gekwalificeerde teams’, aldus Dobrescu tegenover Investment Officer.
‘Het is ook de vraag hoe deze producten uiteindelijk geprijsd zullen worden voor beleggers, aangezien sommige bedrijven mogelijk hogere kosten in rekening brengen om de dalende inkomsten uit andere segmenten te compenseren.’
Dalende inkomsten
De winstgevendheid van traditionele spelers is significant gedaald van 15 basispunten per beheerd vermogen in 2007 naar slechts 8 basispunten in 2022, blijkt uit data van adviesbureau Bain & Co.
Het beheren van alleen traditionele beursgenoteerde activa is dan ook een ‘uitgeput bedrijfsmodel’, zegt Markus Habbel, het wereldwijde hoofd van de vermogensbeheerdivisie bij Bain. Traditionele managers moeten investeren in private assets of anders opdoeken, zegt hij.
Volgens Bain zal het beheerd vermogen in private markten jaarlijks met 9 tot 10 procent groeien tot 2032, en te zijner tijd een totaal van meer dan 60.000 miljard dollar bereiken. Dit is meer dan het dubbele van de verwachte groei in publieke markten, waardoor tegen 2032 privatemarktactiva ruwweg een derde van het totale beheerde vermogen zullen uitmaken.
Habbel’s opvatting lijkt breed te worden gedeeld in de markt. ‘Het is een existentiële kwestie geworden voor de industrie’, zei Peter Harrison, de aftredende ceo van Schroders, eerder dit jaar. Hij omschrijft de situatie als een ‘wapenwedloop’ in de industrie om capaciteiten in private markten op te bouwen.
Groeimarkt
Voor de overnamekandidaten zelf is er veel te winnen bij traditionele fondshuizen. Veel private-equityfirma’s hebben namelijk geen toegang tot de suikerpot, de geldstroom waar asset managers over beschikken.
‘In het verleden richtten ze zich meer op pensioenfondsen en institutionele beleggers, maar die markt krimpt nu’, zegt Han Dieperink, cio bij Auréus. ‘Via een bestaande asset manager krijgen ze toegang tot het netwerk van de asset manager. Ook zijn het vaak aandeelhouders van het eerste uur die wel een keer willen verkopen.’
‘Private markten zijn, in tegenstelling tot actieve beleggingsfondsen, wel een groeimarkt’,
Han Dieperink, Auréus
Volgens Dieperink is er in een krimpende markt snel sprake van consolidatie, vooral omdat het aantal actieve beleggers afneemt ten gunste van passieve indexfondsen. ‘Private markten zijn, in tegenstelling tot actieve beleggingsfondsen, wel een groeimarkt’, merkt hij op.
De consolidatietrend wordt ook gedreven door het feit dat het opkopen van een PE-firma vaak sneller is dan het zelf opzetten van een dergelijke operatie. De PE-operaties zijn eenvoudig te integreren in bestaande bedrijfsmodellen van traditionele long-only beleggers.
‘De synergie zit gedeeltelijk aan de kant van de fondsbeheerders, ze doen vaak allebei research. Ze hebben advocaten nodig om een fonds op te zetten, maar inhoudelijk is de synergie even groot als tussen een aandelenfonds en een obligatiefonds’, zegt Dieperink. ‘Veel kan standalone blijven draaien.’
Nederland en België
Nederlandse partijen lijken momenteel eerder overnamekandidaten dan overnemers. Zo is de Nederlandse vastgoedbelegger Cairn Capital sinds dit jaar volledig onder de hoede van Schroders, dat eind vorig jaar ook een meerderheidsbelang nam in het Britse Greencoat Capital, een specialist in hernieuwbare energie-infrastructuur.
In 2022 verkocht NN Group zijn investeringstak voor 1,7 miljard euro aan Goldman Sachs Asset Management, waardoor Goldman zijn positie in het Europese vermogensbeheer, inclusief capaciteiten op de private markten, aanzienlijk verstevigde. Deze maand kondigde de Europese private equity-firma BlackFin Capital Partners aan dat ze de Amsterdamse vermogensbeheerder IBS Capital Allies overneemt.
Hetzelfde lijkt te gelden voor België. Vorige week kondigde BlackRock aan samen te gaan werken met het Belgische Euroclear om zijn private market fondsen te distribueren via Euroclear’s FundsPlace platform.
Andere grote Amerikaanse managers slaan ook hun slag in Europa. Franklin Templeton kocht in maart de Europese credit specialist Alcentra met 38 miljard dollar onder beheer.
Dieperink snapt de aantrekkingskracht: ‘De marges in private markten zijn hoger. De prijzen liggen weliswaar hoger dan bij traditionele asset managers, maar de cashflow is in hoge mate voorspelbaar omdat de beleggingen illiquide zijn. Als iemand instapt, weet je bij wijze van spreken hoeveel fee je ontvangt voor de komende twaalf jaar’, zegt Dieperink.