Gisteren kwam er belangrijk nieuws van de FOMC – Federal Open-Market Committee: de Amerikaanse centrale bank gaat hun basisrente met 50 basispunten verhogen. Hoe belangrijk is dit voor beleggers?
Enkele onderzoekers zijn gaan kijken hoe (verwacht) beursrendement evolueert doorheen “de FOMC-cyclus”. Er is een erg opvallend patroon te vinden: de equity premium, of het verschil tussen aandelen en obligaties, wordt in de even weken na de FOMC-meeting verdiend, zoals te zien in Figuur 1.
Figuur 1: Het gemiddelde beursrendement (bovenop de risico-vrije obligatierente) over een periode van 5 dagen rond een FOMC-meeting.
De laatste 23 jaar (of omgerekend 184 FOMC meetings) is de gemiddelde equity premium in de week van de meeting 0.57%, in week 2 0.33%, en in week 4 0.46%. De oneven weken, daarentegen, kenden een vrij pover beursresultaat: -0.18% in de eerste week na de meeting, -0.18% in week 3, en -0.09% in week 5. Als we dit vertalen naar een dollar-winst: 1 dollar in 1994 tikte aan tot 7.68 dollar tegen 2016. Wanneer we enkel in oneven weken beleggen na FOMC-meetings (week 0, 2,4 en 6), zagen beleggers hun dollar groeien tot 15.22 dollar tegen 2016, wat bijna het dubbel is van een gewone buy-and-hold strategie. In oneven weken beleggen rond FOMC-meetings (week 1, 3, 5 en 1 week voor de meeting) was erg nadelig: 1 dollar in 1994 werd 0.51 dollar in 2016.
Wanneer je denkt dat enkel de Amerikaanse belegger hier profijt uit kan halen, mag je snel iets anders denken: ook internationale beursrendementen waren stelselmatig hoger in de even weken na FOMC-meetings. En ook op de obligatiemarkt is er een gelijkaardig patroon te bevinden:
Figuur 2: De blauwe lijn toont de gerealiseerde daling van de 10-jarige Amerikaanse overheidsobligatie, de oranje lijn wijst op hypothetische veranderingen in de 10-jarige Amerikaanse overheidsobligatie wanneer we de 3 dagen rond FOMC-meetings negeren. De figuur toont zowel geplande als ongeplande meetings.
Is dit patroon op de aandelenmarkt puur geluk? Data mining? Of een economisch verhaal? Alles wijst erop dat het een economisch verhaal heeft, meer nog een monetaire-beleid-verhaal. Twee belangrijke punten worden naar voor geschoven:
1. Intermeeting target changes vinden vrijwel altijd plaats op even weken (zie gisteren): slechts 7 van de 62 veranderingen zijn niet tijdens een FOMC-meeting gecommuniceerd. Zoals in Fig. 2 gaan aandelen dus grotendeels reageren op de Amerikaanse centrale bank en is de periode tussen beslissingen van de bank relatief rustig.
2. Informele communicatie door Fed-bankiers helpen de markt alles beter te begrijpen. De markt reageert amper op de officiële communicatie, waar alles meer gemeten wordt verkondigd aan beleggers.
Gertjan Verdickt is docent beleggingsleer aan de KU Leuven en Investment Officer kennisexpert.