ls je even afstand neemt van de toch ietwat kortzichtige marktreacties op binnenkomende consumentenprijsdata, dan valt één ding op: er bestaat helemaal niet zoiets als “het” inflatiecijfer. En het gedrag van centrale banken is daarvan het belangrijkste bewijs.
3-maands annualized wat?
Nog niet zo lang geleden verplichtte de Fed-voorzitter ons te kijken naar een heel specifiek inflatiecijfer, de 3-maands annualized Core Services ex Housing CPI. Het idee hierachter was dat door alleen naar dit hele (kleine) specifieke deel van het inflatiemandje te kijken een beter beeld van de “echte” inflatietrends kon worden verkregen. Immers, zowel de headline als de core-inflatie – die laatste maatstaf was toch lange tijd de heilige graal voor “inflatie-experts” – waren gruwelijk verstoord door alle Covid- en supply chain-perikelen.
Maar net nu diezelfde core- en vooral de headline-inflatie flink is gedaald, hoor ik Powell of zijn collega’s nog maar weinig over de Core Services CPI. Uiteraard kan hier worden beargumenteerd dat het “logisch” is dat de Fed terugvalt op de oude inflatiemaatstaven. De economie normaliseert immers steeds. Maar als ik naar mijn US Inflation Monitor kijk, waarin zes verschillende CPI-maatstaven zijn opgenomen - waaronder de Core Services ex Housing - komt deze amper gecommuniceerde beleidswijziging best goed uit voor een centrale bank die er weinig voor voelt de rente nog een keer te moeten verhogen. De 3-maands annualized Core Services ex Housing CPI is namelijk vier maanden op rij gestegen en kwam in oktober uit op 4,9 procent, aanzienlijk hoger dan de headline-inflatie.
Consumentenverwachtingen
De Core Services ex Housing CPI is niet de enige inflatiemaatstaf die naar de achtergrond is verdwenen. Er was die ene persconferentie in 2022 waar Powell direct verwees naar de consumentenverwachtingen, gemeten door de University of Michigan, als onderbouwing om niet met 0,50 procent maar met 0,75 procent te verhogen.
Maar als die zo belangrijk waren voor het bewaren van de prijsstabiliteit, wat dan te denken van het feit dat de langetermijnverwachting nu hoger is dan vorig jaar? Sterker nog: consumenten verwachten de komende vijf jaar de hoogste inflatie sinds 2008. Tel daarbij op dat de verwachting voor de komende 12 maanden omhoog schoot naar 4,5 procent - nowhere near de doelstelling van de Fed – en je vraagt je af waarom de Fed en Powell deze cijfers nu grotendeels mijden.
Ook maar mensen
Centrale bankiers zijn ook maar mensen, hè. En het zou te ver gaan om te concluderen dat ze maar wat doen. Maar bovenstaande suggereert dat ook centrale bankiers soms niet goed weten waar ze goed aan doen en naar welke inflatiemaatstaven ze nu precies moeten kijken. Dat roept dan bij mij de vraag op of een inflatiedoelstelling van 2 procent op de langere termijn wel echt zo heilig zal blijken te zijn.
Jeroen Blokland is oprichter van True Insights, een platform dat onafhankelijke research biedt om gediversifieerde multi-asset portefeuilles samen te stellen. Blokland was laatstelijk hoofd multi-assets bij Robeco. Zijn grafiek van de week verschijnt elke vrijdag op Investment Officer.