Het is al weer twintig jaar geleden dat Julian Robertson zijn Tiger Management sloot voor nieuwe investeerders. Opgericht in 1980 is Tiger één van de eerste hedgefondsen en staat vooral bekend om de vele hedgefondsen die uit Tiger Management zijn voortgekomen. Handelaren van Tiger die voor zichzelf beginnen worden ‘Tiger Cubs’ genoemd.
In totaal zijn het meer dan 200 verschillende fondsen, waarvan een deel ook al weer gesloten is. De miljardairs onder de Tiger Cubs sponsoren ook weer nieuwe Tiger Cubs. Bij elkaar gaat het al snel om een bedrag van 250 miljard dollar. Het rendement van veel Tiger Cubs was vaak net zo sterk als dat van Tiger Management. Tot vorige week vrijdag. Toen werd één van de grotere Tiger Cubs, Archegos Capital Management van Sun Kook (‘Bill’) Hwang, uitgeveild, een fonds met ongeveer 10 miljard dollar eigen vermogen.
Het spel van de grote getallen
Onder andere Goldman Sachs, Morgan Stanley, Nomura, Credit Suisse en UBS verkochten miljarden aan posities in individuele aandelen om hun leningen aan Archegos te beschermen. Nu gebeurt het wel vaker dat iemand die gebruik maakt van leverage wordt uitgeveild. Vaak als er sprake is van een correctie, maar meestal niet op de top. Bij elkaar gaat het om grote bedragen. Goldman verkocht in totaal 10 miljard dollar aan aandelen, waaronder Baidu, Tencent Music Entertainment, Vipshop, ViacomCBS en iQiyi.
Morgan Stanley verkocht maar liefst 13 miljard dollar, waaronder Farfetch, Discovery, Baidu en GSX Techedu. Dat de koersen van deze aandelen sterk onder druk stonden zal niemand verbazen, dat is nu eenmaal het effect wanneer de markt lucht krijgt van een gedwongen verkoop.
Vergeleken met veel andere hedgefondsen viel het met de leverage nog wel mee. Hwang leende tot vijf keer de inleg. LTCM leende al snel 25 keer op het eigen vermogen van 5 miljard dollar. Zo’n hoge hefboom was ook de norm bij de fondsen van Bear Stearns en Carlyle die bij de start van de financiële crisis werden opgeblazen.
Toch is Archegos de grootste blow-up sinds LTCM in 1998. Hwang werkte met een geconcentreerde portefeuille, maar door gebruik te maken van meerdere brokers was Archegos nergens zichtbaar als een grootaandeelhouder.
Gezichtsverlies neem je niet graag
Bij bedrijven als ViacomCBS en Tencent Music Entertainment stonden Goldman, Morgan Stanley, Credit Suisse en Nomura in het register van de grootaandeelhouders. Kennelijk is het begrip UBO (Ultimate Benificial Owner) daar nog niet doorgedrongen. Dat kwam ook omdat Hwang zich voordeed als een family office. De verplichtingen daarvoor zijn minder groot dan voor een hedgefonds, zo hoeft een family office zich niet te registreren bij de SEC, maar dat zal na dit voorval wel veranderen.
De mensen bij Nomura hebben ook nog eens lang gewacht om te veilen, voor Japanners is het nu eenmaal niet eenvoudig om het gezichtsverlies te nemen. Nomura gaf maandag aan dat het een verlies van minimaal 2 miljard dollar zal lijden, ongeveer gelijk aan de totale winst van een half jaar. Het aandeel Nomura verloor maandag meer dan 3 miljard dollar op dit nieuws.
Het is niet dat deze investment banks niet gewaarschuwd waren. Hwang mocht vanwege het gebruik van voorkennis in 2012 en 2014 vier jaar lang niet meer handelen in Hongkong. Hij schikte dit voor 60 miljoen dollar. Bij veel banken hoefde Hwang daarna niet meer aan te kloppen, maar kennelijk bleven er voldoende partijen over.
Vooral de Zwitsers lijden pijn
Juist bij de Zwitserse banken, Credit Suisse en UBS, ligt dit gevoelig, ook omdat zij al problemen met de toezichthouder hadden. Kennelijk is dat omdat zij hun klanten minder goed kennen dan zou moeten. Verder zouden al deze investment banks toch een afdeling riskmanagement moeten hebben die moet voorkomen dat een enkel verlies er meteen voor zorgt dat een groot deel van de jaarwinst verdampt.
De Amerikaanse zakenbanken waren wel sneller met de verkoop van de posities en het incasseren van het onderpand, waardoor de verliezen geconcentreerd zijn bij Nomura en de Zwitsers. Een logische reactie is dat er bij deze prime brokers voortaan minder makkelijk geld kan worden geleend op aandelen. Op korte termijn kan dit meer koersdruk betekenen, omdat leverage wordt afgebouwd.
Op lange termijn is dit goed nieuws, want het betekent dat de risico’s op gedwongen verkopen bij een volgende correctie afnemen. Overigens is het met de posities van LTCM, Bear Stearns en Carlyle niet zo slecht afgelopen. Het overnemen van posities van een gedwongen verkoper is voor de koper meestal erg lucratief.
Han Dieperink is zelfstandig belegger, consultant en kennisexpert van Fondsnieuws. Hij was eerder in zijn loopbaan chief investment officer van Rabobank en Schretlen & Co. Hij geeft zijn analyse en commentaar op economie en markten. Zijn bijdragen verschijnen op dinsdag en donderdag.