De kans dat beleggingsportefeuilles iets gaan merken van het komende Amerikaanse politieke spektakel lijkt nihil. Ook als Trump wint.
‘Stel je voor, voor een moment, dat Donald J. Trump de presidentsverkiezingen wint. Sommige lezers van deze column zullen huiveren bij die gedachte en zouden zelfs nu kunnen stoppen met lezen. Maar wat gebeurt er precies op de dag daarna? Met de markten? Met de economie?’ Dat schreef de New York Times een maand voordat Trump in 2016 onverwacht de verkiezingen won.
De krant haalde MIT-econoom Simon Johnson aan. Volgens hem zou het presidentschap van Trump de aandelenmarkt ‘waarschijnlijk doen crashen en de wereld in een recessie storten’.
Ook Investment Officer deed een duit in het zakje. Bij monde van beleggers, hoogleraren en analisten werd een eventuele winst voor Trump ‘verontrustend’ en mogelijk schadelijk genoemd. Voor de herverkiezing die er niet kwam in 2020 werd eveneens ‘chaos, handelsoorlogen en een existentiële ramp’ voorspeld.
Nu weten we dat Amerikaanse aandelenmarkten uitstekend presteerden onder Trump. Ondanks de marktdaling door de pandemie, haalde de S&P500 een gemiddeld jaarlijks rendement van ruim 13 procent.
De ex-president - die zichzelf verantwoordelijk achtte zag voor het marktsucces - voorspelde drie jaar geleden dat de markten zouden crashen als de Democratische president Joe Biden in 2020 in het Witte Huis zou komen. Ook dat bleek kolderiek gebazel.
S&P 500 op all-time high
Vorige maand deed Trump de nieuwe records van aandelenmarkten af met de uitspraak dat de beurs ‘rijke mensen alleen maar rijker’ maakt. Ondanks zijn voorspellingen eindigde de S&P 500 in Bidens derde jaar op een all-time high.
Markten malen dan ook niet aantoonbaar om wie er in het Witte Huis zit, of om voorkeuren voor een bepaalde president. Sterker nog, historisch gezien heeft de S&P 500 zijn beste prestaties geleverd wanneer de goedkeuringspercentages van de president zich in het lage bereik bevonden, aldus onderzoeksbureau Ned Davis Research.
Toch zijn veel vermogende individuen bang dat hun beleggingen zullen worden geraakt door het aanstaande politieke spektakel in de VS. Uit een enquête onder duizend beleggers met minstens 250.000 dollar aan belegbaar vermogen blijkt dat de helft zich ‘grote zorgen’ maakt over de impact van aanstaande Amerikaanse presidentsverkiezingen op hun portefeuilles. Inflatie, een lonkende recessie of hogere rentetarieven maken hen minder ongerust, aldus het door Janus Henderson Investors uitgevoerde onderzoek.
Volgens Matt Somer, hoofd van de Specialist Consulting Group bij Janus Henderson Investors, wordt de bezorgdheid ‘waarschijnlijk aangewakkerd door de lawine van koppen rond zowel de verkiezingen van 2024 als 2020’, maar een onderzoek naar eerdere verkiezingscycli sinds 1937 suggereert dat de aankomende verkiezing geen reden tot zorg zou moeten zijn.
Somer: ‘Terugkijken op de prestaties van de S&P 500 van 1937 tot 2022 leert dat het gemiddelde jaarlijkse rendement 9,9 procent is tijdens presidentiële verkiezingsjaren en 12,5 procent tijdens niet-verkiezingsjaren.’
‘Hoewel rendementen meer variabiliteit vertoonden, illustreren deze bevindingen dat de prestaties van de markt niet consistent, en op een voorspelbare manier, worden bepaald door republikeinse of democratische politiek of een verdeelde regering’, aldus Somer.
De samenstelling van de Amerikaanse economie is al tientallen jaren consistent. Zelfs periodes van enkele partijheerschappij leidden niet tot ingrijpende veranderingen, schrijft Invesco’s marktstrateeg Brian Levitt in een bericht aan klanten. ‘Het percentage “substantiële” wetsvoorstellen per termijn van het Congres nam niet toe wanneer één partij de uitvoerende en wetgevende macht controleert’, aldus Levitt.
Budget en Fed
Volgens Marko Papic, hoofdstrateeg bij ClockTower Group, zal een winst voor Trump dit jaar leiden tot een ‘nieuw niveau van fiscale verkwisting’ als het congres wordt gedomineerd door de Republikeinen. ‘Trump is een nationalist en een populist, en hij zal zonder terughoudendheid geld uitgeven en de belastingen verlagen’, betoogt Papic tegenover de Financial Times. ‘Dat zal de inflatieverwachtingen omhoog drijven en de obligatieprijzen naar beneden.’
In het verleden trok de markt zich echter weinig aan van de dominantie van één partij, zo blijkt uit onderzoek van Janus Henderson Investments. Het gemiddelde jaarlijkse rendement voor periodes waarin de regering werd gedomineerd door één partij was 11,5 procent onder een Democratische regering en 16,1 procent onder de Republikeinen.
De prestaties van de S&P 500 in tijden van een verdeelde regering, bedroeg een gemiddelde jaarlijks rendement van 15,9 procent onder een Democratische president en van 9,4 procent onder een Republikeinse president.
De relatie tussen de economie en politiek is dus veel ‘losser’ dan beleggers doorgaans verwachten, stellen economen van New York Life Investments, onder wie multi-assetstrategist Lauren Goodwill.
De federale uitgaven zijn in de meeste jaren, en onder de meeste regeringen, sneller gestegen dan belastingen en andere bronnen van overheidsinkomsten, hetgeen tot nu toe geen probleem is geweest voor beleggers. Beide partijen zijn het erover eens dat het beheer van de langetermijnschuld belangrijk is, maar geen van beide partijen pakt deze kwesties aan wanneer zij aan de macht is.
Treasuries hebben hun reputatie als veilige haven niet verloren in voorgaande presidentiële verkiezingscycli, zelfs nu het niveau van de federale schuld en de kosten om deze te bedienen, opnieuw pieken.
Federal Reserve
Een ander bekend issue waarover journalisten en andere commentatoren reppen, is de mogelijkheid van een nieuwe voorzitter voor de Federal Reserve onder een eventueel nieuw bewind, het instituut dat in tegenstelling tot de president wél van invloed is op markten.
Volgens Goodwill is het Amerikaanse monetaire beleid echter opzettelijk apolitiek; hoewel de voorzitter van de Federal Reserve wordt benoemd door de president, komt de financiering ervan uit eigen investeringen in plaats van uit de federale begroting.
Historisch gezien is de beïnvloeding eerder andersom. De populariteit van presidenten wordt net als markten beïnvloed door het monetair beleid. Zowel de presidenten Reagan als Clinton profiteerden van voortdurend dalende rentetarieven. George H.W. Bush en George W. Bush werden benadeeld door Fed-aanscherpingen, een omgekeerde rentecurve en een recessie. President Obama profiteerde van een gunstige renteomgeving tijdens zijn termijn, en president Trump was het ongelukkige slachtoffer van een strakker beleid tijdens zijn eerste twee jaar. Tijdens het presidentschap van Biden heeft de centrale bank de rentetarieven 11 keer verhoogd in haar poging om de inflatie te beteugelen.
‘Overweeg de onafhankelijke aard van de economische cyclus zelf’, luidt het advies van Goodwill. ‘Fiscaal en monetair beleid kunnen een systeem van prikkels creëren, zoals het verlagen van belastingen en rentetarieven om economische activiteit te bevorderen, maar deze kunnen alleen bepaald gedrag voor consumenten en bedrijven aanmoedigen, niet afdwingen.’