Werkt het selecteren van ondergewaardeerde aandelen ook wanneer dit enkel gebeurt uit een duurzaam beleggingsuniversum? Die vraag stelt IBS zich in een vandaag gepubliceerd onderzoek. Het antwoord is ‘ja’.
Maar pas op: systematisch beleggen in ondergewaardeerde duurzame aandelen, vergt een rationele instelling van de belegger, zo staat te lezen in de zogenoemde ‘green paper’ van IBS over dit onderwerp.
‘De belegger dient een lange termijn horizon aan te kunnen houden, omdat de korte termijn resultaten van deze strategie fors kunnen afwijken van de index, zowel in positieve als in negatieve zin.’
Ook dient de belegger een contraire houding aan te nemen. ‘Het kopen van ondergewaardeerde aandelen betekent dat niet wordt belegd in de meest populaire aandelen. Een constant gevoel van onbehagen kan het gevolg zijn.’
Meer vraag naar duurzaam beleggen
IBS kwam tot de paper doordat er steeds meer vraag is naar duurzaam beleggen. De vermogensbeheerder begon met een literatuurstudie hiernaar. Deze toonde aan dat er geen bewijs is dat duurzaam beleggen een beter rendement oplevert dan niet-duurzaam beleggen. Het tegendeel wordt echter ook niet aangetoond.
De literatuur heeft de afgelopen decennia wel onomstotelijk aangetoond dat een portefeuille die consequent belegt in ondergewaardeerde aandelen op de lange termijn een hoger rendement behaalt dan een passieve indexbelegging, schrijft de vermogensbeheerder.
En dus heeft IBS zichzelf de vraag gesteld: werkt het selecteren van ondergewaardeerde aandelen ook wanneer dit enkel gebeurt uit een duurzaam beleggingsuniversum? Het antwoord op deze vraag is ‘ja’.
Om tot deze conclusie te komen heeft IBS een backtest uitgevoerd over de periode 1 januari 2004 tot en met 30 juli 2015.
Richtlijn Financieel Beheer
Om tot een duurzaam universum te komen neemt IBS de Richtlijn Financieel Beheer van de Vereniging van fondsenwervende Instellingen (VFI) als uitgangspunt. Deze richtlijn baseert zich op de UN Global Compact als basis voor het beleggingsbeleid. Daarnaast adviseert de richtlijn beleid te formuleren over specifieke onderwerpen als kernenergie, dierproeven, alcohol en tabak.
IBS heeft het Britse EIRIS vervolgens op basis van deze richtlijn aandelen laten screenen op basis van de hoofdcriteria: milieu, mensenrechten, bedrijfsvoering en ‘overige ethische bezwaren’. Vervolgens konden bedrijven nog worden uitgesloten als zij zich bezighielden met bijvoorbeeld kinderarbeid, discriminatie, corruptie, wapenproductie etc.
Tot slot werden ook bedrijven uit opkomende markten uitgesloten. Dit omdat er vaak geen betrouwbare informatie voor handen is over onder meer de bedrijfsvoering en de bedrijfsethiek, zo staat er te lezen.
Hoger rendement
Wat bleek is dat een portefeuille van de 40 meest ondergewaardeerde duurzame aandelen tussen 2004 en medio 2015 een jaarlijks rendement behaald zou hebben van 14,5 procent. Dit was meer dan het jaarlijkse rendement van het gelijkgewogen universum waaruit de ondergewaardeerde aandelen geselecteerd werden (9,53 procent). Het jaarlijkse rendement van de MSCI Developed Market Index bedroeg in deze periode 8,58 procent.
Opgemerkt dient hierbij wel te worden dat een portefeuille van de 40 meest ondergewaardeerde aandelen geselecteerd uit een niet-duurzaam universum in de onderzochte periode een rendement van 15,32 procent opgeleverd zou hebben. Dit verschil is volgens CIO Hans Betlem van IBS echter niet significant. ‘Had je een andere periode gekozen, dan was het andersom geweest.’
IBS werkt in principe met portefeuilles die een stabiele basis hebben van defensieve beleggingsfondsen en daarboven op een ‘overlay’ bestaand uit trackers om bepaalde accenten te zetten. Voor institutionele beleggers, veelal stichtingen wordt echter ook in individuele aandelen belegd. Dit omdat zij vaak eisen stellen op het gebied van duurzaamheid en de meeste trackers hier niet aan voldoen, licht Betlem toe.
Ook deze portefeuilles bevatten een defensieve bodem. In het individuele aandelengedeelte wordt vervolgens ook met value-aandelen gewerkt.
In het tweede kwartaal van volgend jaar zal IBS met een tweede onderzoeksrapport komen. Daarin wordt bekeken of ook het selecteren van kwaliteits- en dividendaandelen uit een duurzaam universum tot betere rendementen leidt dan een passieve indexbelegging.