In private banking klopt een nieuwe generatie aan de deur, zowel wat betreft klanten als medewerkers. Wat houdt jonge private bankers bezig? Waar worstelen ze mee? Bas Prins, ABN Amro MeesPierson. ‘Iemand van 48 wordt in eerste instantie toch serieuzer genomen dan iemand van 28.’
Ja, hij is jong, 29 jaar. Maar, zo is de houding van de Rotterdamse private banker Bas Prins het kortst samen te vatten: wat dan nog? ‘Het komt neer op de vraag of je in dat soort algemeenheden als leeftijd blijft hangen, of dat je gewoon aan het werk gaat.’ Duidelijk is dat Prins de laatste optie prefereert. ‘In ons vak ga je geregeld met z’n tweeën een klantgesprek aan. Dan neem ik bijvoorbeeld een vermogensbeheerder mee, of een beleggingsspecialist. De ene keer is dat een oudere collega, de andere keer een jongere. Je merkt het verschil wel eens: iemand van 48 wordt in eerste instantie wat serieuzer genomen dan iemand van 28.’
En dan? ‘Ik sta er zelf nauwelijks bij stil en denk al heel gauw: wat maakt het eigenlijk uit? Het gaat toch om onze kennis en ervaring, niet om zaken als leeftijd, gender, ethniciteit? En wat mijzelf betreft bedenk ik mij ook: je zult altijd moeten laten zien wat je in huis hebt en oké, dan moet je je als jongere wat meer bewijzen dan een ander… Zolang het wederzijdse respect er is, zit ik daar niet mee. Bovendien: als ik niet goed zou zijn in dit werk, zou ABN Amro MeesPierson mij dan op pad sturen? Ik zou hier echt niet zitten als de bank mij niet geschikt zou vinden.’
‘Leuker dan gedacht’
Prins werkt inmiddels bijna vijf jaar voor de bank. Hij studeerde bedrijfseconomie, liep stage bij Van Lanschot Kempen en vond de wereld van private banking ‘leuker dan gedacht’. Maar toen was daar ineens corona en lagen de banen (even) niet voor het oprapen. Toch had hij bij ABN Amro vrij snel succes. ‘De bank wilde ook verjongen, dat is immers goed voor een organisatie. Als er geen nieuwe lichting is om de kennis en ervaring aan over te dragen, gaat er veel verloren.’
Het is vooral de dynamiek die hem bevalt. ‘Allerlei soorten mensen: ex-ondernemers, bestuurders, rijke families, loterij-winnaars. Maar ze hebben wel overeenkomsten: ze willen allemaal goed zorgen voor hun vermogen en voor de generaties na hen. Het is mooi als je mensen daarbij kunt helpen, als je hen de goede richtlijnen kunt meegeven. En als dan alles goed verloopt… Enige tijd geleden ontving een klant een grote nalatenschap en zij wilde de bestemming daarvan regelen. We hebben met haar toen dat hele traject doorlopen en onlangs kwam ik haar weer tegen en zei ze: ik heb me toen over álles zorgen gemaakt, behalve over de financiën, want ik wist dat jij dat deed en daar had ik alle vertrouwen in. Dat is mooi hoor, zo’n compliment.’
Wendbaarheid
Uiteraard is Prins in zijn team - twaalf private bankers voor de regio Rotterdam en Zeeland - een van de jongsten. Wat leren de verschillende leeftijdscategorieën van elkaar? ‘Mijn generatie brengt wat meer wendbaarheid, we kunnen sneller schakelen in manieren van werken en met digitale systemen. Verder is het natuurlijk goed andere invalshoeken toe te laten als het gaat om de vraag ‘hoe doen we de dingen hier’. Verandering van spijs doet eten, toch? Anderzijds steek ik veel op van mijn meer ervaren collega’s als het gaat om kennis van producten en dergelijke.’
De behulpzaamheid daarbij heeft hem het meest getroffen. ‘Mijn collega’s en leidinggevenden nemen de tijd voor je en doen alles om je te helpen. Ik heb één oudere collega die nog net niet alles uit zijn handen laat vallen als ik met een probleem zit. Prachtig. Ik zou willen dat ik dat later ook kan doen.’
Dit is de tweede aflevering in een serie over jonge private bankers.
De eerste aflevering verscheen donderdag 24 april jl: Jonge private banker Danique van de Beek: ‘Diversiteit in klanten en vraagstukken is het leukste’