De Italiaanse regering houdt halsstarrig vast aan een ontwerpbegroting die het Europese begrotingskader met de voeten treedt. En zelfs zonder dat kader is het voorgestelde beleid onhaalbaar. Dat zegt senior econoom van KBC Lieven Noppe in een opiniestuk. ‘Italië heeft nood aan een spaarzaam beleid naar Duits model.’
Met de diagnose dat de groei van de Italiaanse economie moet worden versterkt heeft deze regering gelijk, stelt de econoom. Het reële bbp ligt er nog steeds onder het niveau van vóór de financiële crisis en de werkloosheidsgraad behoort tot de hoogste in de eurozone. Maar met haar remedie dreigt ze de bal volgens Noppe compleet mis te slaan. ‘Het groeiprobleem is decennia oud en het gevolg van te weinig concurrentiekracht en structurele economische vernieuwing. Dat wordt niet opgelost met een beleid dat hoofdzakelijk de vraag stimuleert. Het vergt een versterking van de aanbodzijde van de economie. Vorige regeringen hebben daarop ingezet, maar werden bij de verkiezingen politiek zwaar afgestraft. De huidige regering dreigt nu economisch te worden afgestraft.’
Zowel de financiële markten als ondernemers hebben geen vertrouwen in het voorgestelde beleid. De rente op tienjaars overheidspapier is opgelopen tot 3,5% (grafiek).
Bron: KBC Economic Research gebaseerd op Macrobond
Rentesneeuwbal
Dat is volgens de econoom nog niet zo dramatisch als tijdens de crisis van 2011-2012, maar komt in de gevarenzone waarbij de rentesneeuwbal op de overheidsschuld gaat versnellen. ‘De hoge schuld en zwakke economische groei maken Italië daar erg kwetsbaar voor. Ondertussen is de economische groei in het derde kwartaal tot stilstand gekomen en verslechtert het ondernemersvertrouwen veel forser dan elders in de eurozone. Niets wijst erop dat het groei-optimisme van de regering bewaarheid zal worden. Het doet grote vragen rijzen bij de haalbaarheid van het voorgestelde beleid.’
De econoom vindt dat de huidige Europese begrotingsregels, veel gebreken vertonen, maar stelt tegelijkertijd dat het land ook zonder die regels een probleem heeft. Italië moet volgens Noppe focussen op een versterking van de aanbodzijde van de economie en dat vergt volgens hem een vertrouwenwekkend beleid naar Duits model. ‘Afstappen van begrotingsengagementen op lange termijn en opzoeken van confrontatie dragen niet bij tot dat vertrouwen. De regering dreigt het tegendeel te bereiken van wat ze beoogt: een armer Italië.’