Jai Jacob, managing director en fondsbeheerder bij het multi asset investment team van Lazard Asset Management, creëert zelf zijn activaklassen omdat de traditionele onderverdeling niet meer voldoet. Recent nog stampte hij duurzame landbouw uit de grond. Hij kijkt ook anders naar emerging markets omdat dit universum vooral China is geworden, net op een moment dat de Chinese markten op hun grondvesten daveren.
US-China relaties
Voor Jacob zijn de Chinees-Amerikaanse handelsrelaties het grootste risico voor de markten en hij voegt er meteen aan toe dat ze niet aan het verbeteren zijn. ‘Het lijkt er wel op dat de markten elke verslechtering na een tijdje negeren, waardoor er opnieuw een stapje lager in die relaties kan worden gezet.’ Voor hem zijn de huidige stappen die China intern neemt daarenboven niet zo vreemd. ‘Voor de Chinese overheid tellen er drie zaken die ze als de drie Grote Lasten omschrijft: onderwijs, gezondheidszorg en huisvesting. En ze is van mening dat gezien het sociale karakter ervan hier geen miljardairs moeten worden gevormd of erger nog de plak mogen zwaaien.’
‘Een tiental jaren terug zou China nooit dergelijke stappen hebben durven nemen omdat het vreesde buitenlands kapitaal schrik aan te jagen. Vandaag heeft het eigenlijk geen buitenlands kapitaal meer nodig omdat de binnenlandse consumentenmarkt belangrijk genoeg is geworden.’ En volgens hem is de harde hand van de overheid voor een belegger natuurlijk geen goede evolutie. ‘We hebben onze positionering in deze drie segmenten dan ook flink afgebouwd. En het risico rond de grote Chinese techmastodonten moet hierdoor anders worden bekeken.’
Nieuwe activaklassen
De Canadees die voor Lazard in New York werkt, wijst er daarnaast op dat de gangbare activaklassen voor een grote belegger niet meer volstaan. ‘Als men vandaag de activaklasse van de opkomende markten bekijkt, is dat vooral China. Het is dan ook onmogelijk geworden een visie over emerging markets te ontwikkelen dat niet over China zelf gaat. En om daar een mouw aan te passen, bouwen we sinds kort onze eigen activaklassen zelf. Daarom zie je dat themabeleggen populairder wordt en traditionele onderverdelingen zoals large caps of bepaalde geografische regio’s minder te bieden hebben.’
Jai Jacob stipt aan dat wanneer je verwacht dat iets zich de komende 10 jaar gaat manifesteren je er zelf een marktinvulling moet aan geven via een aandelenkorf of een fonds. Concreet gaat dit volgens Jacob zo in zijn werk. ‘Een belegging moet beginnen met een zekere observatie. En deze waarneming moet men omtoveren in een beleggingsopportuniteit. Daarna moet men het concept categoriseren en het probleem kunnen onderverdelen in kleinere segmenten.’
Hij staaft dit met een voorbeeld. ‘Momenteel is er op beleggingsvlak zoveel focus op de klimaatverandering die op ons afkomt dat velen uit het oog verliezen dat er ook zoiets is als de klimaatverandering die we vandaag meemaken. En de technologieën die in de praktijk worden gebracht, moeten met de klimaatverandering van vandaag rekening houden niet alleen met die in de toekomst. En zo zijn we tot één van onze nieuwe fondsen, Sustainable Agriculture, gekomen. Er is wereldwijd een voedseltekort terwijl de wereldbevolking tegelijk blijft toenemen. Daarenboven is landbouw een belangrijke vervuiler. Dit kan alles kan worden aangepakt door de klimaatimpact te verminderen, gebruik van gronden en waterverbruik te optimaliseren enzovoort.’ Hij besluit dat door de toevoeging van dergelijke fondsen je als belegger meer opties krijgt en je minder tactisch te werk moet gaan. ‘Als je in het thema gelooft, kan je het immers voor de komende 5 jaar of meer in de portefeuille opnemen.’