Van januari tot en met april 2025 noteerde de Morningstar Emerging Markets Corporate Bond (10 procent China Capped) index een verlies van negatief 6,9 procent. Bedrijfsobligaties uit opkomende markten kwamen namelijk zwaar onder druk te staan in maart en april, mede door Donald Trumps nieuwe reeks importtarieven. De spreads liepen op, waarbij vooral de high-yield-uitgevers kwetsbaar bleken. Tegelijkertijd bleven zorgen over een wereldwijde groeivertraging een rem zetten op het beleggingssentiment.
In dit licht springen twee door analisten beoordeelde strategieën eruit binnen de Morningstar-categorie ‘wereldwijde bedrijfsobligaties uit opkomende markten’: Loomis Sayles Short Term Emerging Markets Bond en Ninety One GSF Emerging Markets Corporate Debt. Beide strategieën hebben een ‘Average’ rating op het Process-pijler en een ‘Above Average’ score op het People-pijler van Morningstar.
People
Bij Loomis Sayles valt het beleggingsteam op door zijn ervaring en diepgang. De strategie wordt beheerd door hoofdbeheerder Elisabeth Colleran, samen met co-beheerders Eddy Sternberg en David Rolley. Colleran leunt op Sternberg voor de bottom-up effectenselectie, terwijl Rolley macro-economische inzichten aanreikt vanuit top-down perspectief. Het drietal beschikt samen over gemiddeld meer dan dertig jaar ervaring, wat hun onderlinge complementariteit versterkt. Bovendien kunnen zij rekenen op dertien kredietanalisten en zeven analisten voor staatsobligaties die zich specifiek richten op opkomende markten, alsook twee kwantitatieve analisten. Dit maakt dat de strategie over een indrukwekkende schat aan expertise beschikt.
Bij Ninety One wordt de strategie geleid door Victoria Harling en Alan Siow. Hoewel dit duo iets minder ervaring heeft dan hun tegenhangers bij Loomis Sayles, hebben zij wel meerdere kredietcycli succesvol doorstaan. Hun werk wordt ondersteund door elf analisten voor bedrijfsobligaties in opkomende markten, die het fundament vormen van het bottom-up selectieproces.
Bij Loomis Sayles vormt het verhoogde verloop onder analisten in 2023 en 2024 een aandachtspunt, terwijl Ninety One dit punt inmiddels achter zich heeft gelaten na een periode van verhoogde uitstroom tussen 2018 en 2022. Per saldo onderscheiden beide teams zich positief van hun sectorgenoten, wat hun ‘Above Average’-beoordeling rechtvaardigt.
Process
Hoewel beide strategieën een ‘Average’ beoordeling krijgen op de Process-pijler, houdt de gelijkenis daar op.
Het team van Loomis Sayles richt zich op ondernemingen met stabiele kasstromen en structurele groeivooruitzichten, zonder zich sterk aan benchmarks te conformeren. Wel worden top-down inzichten meegenomen om de algehele risicoblootstelling aan onder meer geografische regio’s en grondstoffenprijzen bij te sturen. Het investeerbare universum van deze strategie is echter circa 15 procent kleiner dan dat van sectorgenoten, aangezien zij zich beperken tot bedrijfsobligaties uit opkomende markten met een looptijd van maximaal zes jaar, een kredietrating van minimaal B minus en een minimale omvang van 200 miljoen dollar. Deze beperkingen maken het lastig om op bepaalde fronten met sectorgenoten te concurreren.
Daarentegen hanteert het team van Ninety One een waardegedreven, bottom-up benadering die vaak leidt tot geconcentreerde risicoposities. Een kwantitatieve screeningsmethode helpt het team om relatieve waarde te identificeren op basis van looptijd, kredietkwaliteit, sector en land. Hiermee wordt het universum teruggebracht tot circa tweehonderd uitgevers. Vervolgens analyseert het team grondig het bestuur, het kapitaalbeheer, de kasstromen en de concurrentiepositie van elke onderneming om de meest aantrekkelijke kansen te selecteren. Deze sterke overtuiging vertaalt zich echter in een hogere volatiliteit ten opzichte van sectorgenoten, wat ons vertrouwen in deze strategie enigszins tempert.
Portfolio
Doordat Loomis Sayles de looptijd van posities beperkt, ligt de duratie van de portefeuille gewoonlijk tussen 2,2 en 2,7 jaar. Dat is aanzienlijk korter dan de gangbare 4,5 jaar bij sectorgenoten. Ter vergelijking: de duratie van Ninety One ligt veel dichter bij die van de JPMorgan CEMBI Broad Diversified Index, die in september 2024 op 4,43 jaar stond.
Wat betreft kredietkwaliteit vermijdt Loomis Sayles beleggingen onder de B minus-rating. Wel gebruikt het team de high-yield allocatie – doorgaans tussen 25 en 45 procent – om het risicoprofiel flexibel te beheren. Ninety One daarentegen zoekt bewust naar waarde in hoogrenderende kredieten, wat leidt tot een relatief hoge blootstelling aan beneden-investeringswaardige obligaties. Tussen 2019 en 2024 lag dit aandeel rond de 60 procent.
Op portefeuilleniveau is de Ninety One-strategie geconcentreerder dan die van Loomis Sayles, met circa 80 tot 110 uitgevers tegenover gemiddeld 150 bij Loomis Sayles.
Performance
Door zijn unieke karakteristieken past de strategie van Loomis Sayles minder goed binnen de standaardcategorie van bedrijfsobligaties uit opkomende markten. In periodes van renteverhogingen presteert deze strategie doorgaans beter dankzij de lagere rentegevoeligheid, zoals in 2022, toen het wereldwijd stijgende renteklimaat voor een relatieve outperformance zorgde. In opwaartse markten voor beneden-investeringswaardige kredieten daarentegen, blijft deze kwaliteitsgerichte aanpak achter bij sectorgenoten. Over het algemeen biedt het beleggers echter een rustiger rit.
Bij Ninety One leidt de tolerantie voor geconcentreerde posities tot meer volatiliteit (gemeten als standaarddeviatie) dan bij sectorgenoten en de benchmark. In combinatie met blootstelling aan de Chinese vastgoedsector leidde dit tot ondermaatse prestaties tussen 2021 en 2023, met negatieve impact op de langetermijnresultaten. Toch blijkt uit de sterke herstelfase in 2024 – gedreven door goede effectenselectie en een rally in enkele Chinese vastgoednamen – dat het team in staat is om verliezen te recupereren tijdens marktherstel.
Elbie Louw, CFA, CIPM, is Senior Analyst in Manager Research bij Morningstar Benelux. Morningstar is lid van het Investment Officer expertpanel.