Roderick van Zuylen is er klaar voor. Op 1 januari startte de voormalig portfoliomanager van Van Lanschot Kempen met zijn eigen beleggingsfonds in de Verenigde Staten: Night Watch Investment Management. ‘Ik wilde een naam die verwijst naar mijn Nederlandse achtergrond, maar Dike Capital en Tulip Invest vielen om logische redenen af.’
Het is de dag na kerst, half negen ‘s ochtends. De 36-jarige portfoliomanager en triatleet uit Capelle aan den IJssel is net klaar met zijn training in het buitenzwembad wanneer hij Investment Officer te woord staat.
In september ruilde Van Zuylen Nederland in voor Palm Beach Gardens, anderhalf uur ten noorden van Miami, Florida. Zijn vrouw, een Amerikaanse, werd na acht jaar in Nederland te hebben gewoond door haar werkgever gevraagd om terug te verhuizen naar de VS. Van Zuylen zag zijn kans schoon.
Hij nam ontslag bij Van Lanschot Kempen, kocht een huis in de VS, en lanceerde deze maand zijn eigen Amerikaanse beleggingsfonds, Night Watch Investment Management. Hulp krijgt hij van oud-collega Martijn Kleinbussink, die als portfoliomanager werkzaam is bij een Amsterdams family office.
‘Mijn vrouw komt uit een meer ondernemende familie. Zij vertelden me twee jaar geleden dat ik “wel een beetje risico moest nemen in het leven”. Ik dacht dat ik als beleggers niets anders deed’, zegt Van Zuylen. Hij nam het advies ter harte en pompte zijn totale vermogen in de nieuwe onderneming.
Nederland vs. Amerika
De verwijzing naar het 17e-eeuwse schilderij van Rembrandt van Rijn en de aquareltekening van de oerhollandse windmolen op de website van het fonds verraden een zekere nationale trots, maar verknocht aan Nederland is Van Zuylen allerminst. Voordat hij in Nederland het beleggingsvak leerde bij Laaken Asset Management en Optimix Vermogensbeheer, woonde hij in Singapore, London, China, Spanje, Frankrijk en Zweden.
Volgens Van Zuylen is het leren kennen van landen - en de verschillen tussen landen - een van de belangrijkste voorwaarden om een goede belegger te worden. Of Amerikaanse beleggers - met hun notoire home bias - daar een boodschap aan hebben, moet nog blijken, maar Van Zuylen, die kan rekenen op een netwerk van familie en vrienden als potentiële klanten, blijft optimistisch.
‘Ondanks de gangbare praktijk waarbij Amerikanen hun vermogen lokaal beleggen, is er ruimte voor differentiatie. Er zijn goede redenen om te geloven dat aandelen uit de VS het op lange termijn beter zullen blijven doen dan andere, maar de meeste mensen hier beleggen in dezelfde namen bij drie verschillende vermogensbeheerders. Wij bieden een wereldwijde portefeuille met onbekende namen’, aldus Van Zuylen, die voor zijn diensten een management fee van 1 procent, en een performance fee van 10 procent vraagt van participanten.
Het fonds richt zich op twee specifieke groepen beleggers: high-net-worth individuals en family offices of andere wealth managers. Van Zuylen wijst erop dat superrijken doorgaans kleinere bedragen voor een korte termijn beleggen, wat hen gemakkelijker over te halen maakt. Hij erkent echter dat het opbouwen van een relatie met een family office of een wealth manager als klant een langdurig proces is. Op dit moment voert Van Zuylen gesprekken met een family office in de staat Colorado.
Fondsstructuur
In Nederland is een beleggingsfonds vaak een Fonds voor Gemene Rekening (FGR), oftewel een stichting. Night Watch hanteert daarentegen de typisch Amerikaanse twee-entiteitenstructuur: een Limited Partnership met een General Partner. Het fonds is geregistreerd in de staat Delaware, waar de belastingregels gunstig zijn voor ondernemers.
‘Verder heb je, als je een fonds in de VS wilt starten, een juridisch document nodig dat aan potentiële investeerders wordt verstrekt bij de verkoop van aandelen of andere effecten in een bedrijf, een zogeheten private placement memorandum. Een ander verplicht document is de overeenkomst tussen de limited partners, ofwel de deelnemers van het fonds, en het management, de general company’, legt Van Zuylen uit.
‘De meeste Amerikaanse fondsmanagers richten na verloop van tijd een offshore fonds op, vaak een corporatie in de Kaaimaneilanden of de Britse Maagdeneilanden. Maar zij moeten onder andere twee onafhankelijke directeuren aanstellen, wat de kosten aanzienlijk verhoogt.’
Redneck Riviera
Over de beleggingen doet Van Zuylen niet geheimzinnig. De grootste positie van de portefeuille belegt hij in St. Joe, de grootste landeigenaar van Florida’s Panhandle, even ten zuiden van Alabama. ‘Dat bedrijf kent niemand omdat ze geen sell-side coverage hebben.’
De voorzitter bezit 40 procent van het bedrijf, en het gebied tussen Panama City Beach en Destin, bekend als de “Redneck Riviera”, is volledig in handen van St. Joe. In de afgelopen vier jaar heeft het bedrijf een kritische massa bereikt, waar voldoende commerciële activiteiten plaatsvinden en voldoende bewoners zijn. St. Joe is eigenaar van alle huizen, hotels, de enige clubfaciliteit en de meerderheid van de restaurants in dit gebied. ‘Dit gaat mijn pensioen financieren, en hopelijk dat van mijn klanten’, aldus Van Zuylen.
Ook de tweede positie in de portefeuille, Brunswick Corp., schreeuwt Florida. Samen met Yamaha vormt het bedrijf een duopolie in de markt voor buitenboordmotoren. De hoge rentestanden hebben de meeste consumentengoederen uit de portefeuilles verdreven, maar Brunswick heeft standgehouden vanwege hun groeiende marktaandeel. Amerikanen willen steeds duurdere en snellere motoren. ‘Veel mensen verhuizen naar Florida, en daar gaat - met uitzondering van mijzelf - niemand wonen zonder boot’, zegt Van Zuylen.
Terwijl Van Zuylen zijn Amerikaanse droom najaagt, sluit hij Nederland niet volledig uit. ‘Ik zou het geweldig vinden om ook in Nederland een fonds op te richten’, zegt hij. ‘Echter, de complexe regelgeving, waaronder de verplichte ESG-rating op een fonds, en de zware belastingdruk op vermogende individuen maken het oprichten van een fonds in Nederland uitdagend.’