Obligatiebeleggers hoefden de afgelopen dertig jaar niet heel kieskeurig te zijn: door de dalende rentetrend stegen vrijwel alle vastrentende waarden in koers. Nu het einde van deze bullmarkt in zicht lijkt moeten fondsbeheerders op zoek zijn naar nieuwe winstbronnen. Zoals het beleggen in valuta’s.
De Franse vermogensbeheerder Amundi — met bijna 750 miljard euro onder beheer marktleider in Europa — ziet inspelen op wisselkoersveranderingen als een extra ‘winstmotor’ binnen de obligatieportefeuille.
Markus Krygier (foto) geeft vanuit Londen mede leiding aan het vastrentendewaardenteam. ‘Het geeft meer kansen op rendement’, stelt de geboren Duitser.
‘En je spreiding neemt toe. Het aantal mogelijke strategieën binnen de portfolio wordt groter. In plaats van beperkt te zijn tot de obligatiemarkten heb je keuze uit tal van wisselkoersen, kruisverbanden die worden beïnvloed door fundamentele ontwikkelingen en monetair beleid.’
Beleggers zijn sinds begin dit jaar meer geïnteresseerd, stelt Jane Foley, valutaspecialist bij Rabobank. Volgens haar speelt het uiteenlopende monetaire beleid daarbij een cruciale rol. Sommige centrale banken (zoals die in de VS, de eurozone en Japan) voeren nog steeds een heel ruim beleid, andere (zoals recentelijk die in India) hebben de rente juist verhoogd.
Carry trade
Er zullen er meer volgen nu de economie weer aantrekt, stelt Foley. De moeder aller valutatransacties is de ‘carry trade’: leen goedkoop in een land waar de rente laag is en de munt onder druk staat (zoals Japan), en koop daarmee de valuta van een land waar de rente hoog is dan wel verder zal stijgen. Zo is de Nieuw-Zeelandse dollar recentelijk opgelopen in de verwachting dat de centrale bank in het land in april de rente verhoogt.
De bulk van dit soort constructies wordt via de valutatermijnhandel opgezet, en staat los van de obligatieposities. Zo heeft Robeco dit jaar ingespeeld op een verzwakking van de Australische dollar, mede ingegeven door de groeivertraging in afzetland China. Maar de Rotterdamse belegger zat tegelijkertijd in Australische obligaties, in de verwachting dat een renteverlaging zal leiden tot een koersstijging van de stukken.
Kommer van Trigt is de beheerder van het wereldwijd beleggende obligatiefonds Rorento. ‘Binnen Rorento is er ruimte voor actief valutabeleid. Het kan een extra rendement opleveren. We hebben een paar jaar gehad dat valutamarkten nogal saai waren, maar sinds eind vorig jaar zijn er volop ontwikkelingen waar we met ons fonds op hebben ingespeeld.’
Waarschuwing
Toch is een waarschuwing op haar plaats, stelt Van Trigt. ‘We hebben het over obligatiefondsen. Wisselkoersen zijn veel beweeglijker dan obligatiekoersen. Ongeveer drie keer, zo leert de recente geschiedenis. Dus als het gewicht van valuta’s in een obligatiefonds te groot wordt, dan maakt het niet meer uit wat de obligaties zelf doen. Het is de vraag of je klanten daarop zitten te wachten.’
Niettemin is er een groeiende belangstelling voor vastrentende fondsen waar de beheerder relatief veel vrijheid geniet, signaleert Kommer. Wie ‘slaafs’ een index volgt, belegt relatief veel in laagrenderende staatobligaties, die juist extreem gevoelig zijn voor een stijging van het rentepeil.
‘Fondsbeheerders die hun eigen keuzen maken, kunnen wereldwijd hun kansen pakken. Ook op de valutamarkt.’
Krygier (Amundi) vindt de hoge liquiditeit een van de grootste voordelen. Wie een valutapositie wil afbouwen, kan bijna 24 uur per dag verkopen tegen relatief lage kosten. Vooral bij bedrijfsobligaties staat de verhandelbaarheid juist onder druk.
Smeermiddel
Banken fungeerden altijd als smeermiddel door obligaties tijdelijk op de eigen balans te houden en dan weer door te verkopen. Vanwege strengere kapitaaleisen doen ze dat veel minder. Wie snel wil handelen, krijgt dus een slechte prijs.
‘Valuta’s kunnen het reactievermogen van je portefeuille vergroten’, doceert Krygier. ‘Stel, je zet als belegger in op een economisch herstel in de Verenigde Staten. Je koop obligaties met een kortere looptijd, zodat je minder gevoelig bent voor een rentestijging. En je gaat in dollars.
Vervolgens gebeurt er iets onverwachts, zoals een discussie over het schuldenplafond. De rente daalt, de dollar ook. Dan is de dollar het meest liquide deel van je portefeuille. Je kunt ze in een paar minuten verkopen. Dat is bij minder liquide obligaties vaak niet het geval. Je bouwt met valuta’s dus een flexibel element in, waarmee je de liquiditeit van de portefeuille als geheel vergroot.’
Copyright: Het Financieele Dagblad, 3 oktober 2013.