Bij voortduring wekt Trump verbazing, ergernis en verontwaardiging bij ons op. Wie goed kijkt, ziet echter opmerkelijke overeenkomsten tussen hem en ons.
Onlangs ontsloeg Trump de bazin van het Bureau of Labor Statistics. Het maandelijkse banenrapport over juli stond hem niet aan en hij beschuldigde Erika McEntarfer van politiek gemotiveerde machinaties. Er steeg een storm van kritiek op. En terecht. Volstrekt bezopen, dat ontslag.
Trump had wel gelijk dat de cijfers heel bijzonder en voor een (licht-)paranoïde geest waarschijnlijk ronduit verdacht waren. Zijn boosheid betrof niet zozeer de teleurstellende banengroei in juli, maar de herziening van de cijfers over mei en juni. Nooit eerder, afgezien van tijdens de pandemie, was de herziening van de twee aan de verslagmaand voorafgaande maanden zo groot als dit keer: er bleken in mei en juni 258.000 minder banen te zijn gecreëerd dan eerder gemeld. Ik vermoed dat het te maken heeft met de scherpe daling van de immigratie en de uitzettingen van illegalen en/of met de handelsoorlog.
Bij ons gebeuren zulke dingen gelukkig niet. Wij zullen onze statistici niet snel beschuldigen van politiek gedreven acties. Toch? Dat valt te bezien. Ik moest denken aan een bericht van het CBS van 16 juli waarin werd geconstateerd dat de AOW in 2024 voor het eerst voor meer dan de helft uit de algemene middelen is voldaan. Al sinds 2001 wordt de AOW deels en elk jaar voor een toenemend deel uit de algemene middelen betaald. Die grens van 50 procent heeft geen enkele relevantie.
Waarom het CBS überhaupt met dit bericht kwam, is mij onduidelijk. Het stond er niet met zoveel woorden, maar de suggestie is dat de AOW onbetaalbaar dreigt te worden. Dat past in het straatje van hen die willen bezuinigen op de AOW. Veel relevanter, maar niet genoemd in het CBS-bericht, is dat de totale uitgaven aan de AOW al heel lang stabiel zijn als percentage van het BBP. De last voor de samenleving is derhalve contant.
Beeld dat het CBS bij het AOW-bericht van 16 juli plaatste. Copyright: het CBS.
De foto die het CBS erbij plaatste was ook opvallend: op mij kwam deze over als twee weinig sympathie opwekkende blanke oude mannen die in een dure Apple laptop turen en verlekkerd lijken te constateren dat hun AOW weer binnen is. ‘Niemand treurt als we die wat afknijpen.’ De gedachte dat het CBS politiek gemotiveerd was met deze publicatie en de geesten rijp probeerde te maken om de AOW aan te pakken, kwam even in mij op, maar die kon ik nog net op tijd onderdrukken. Zoiets gebeurt alleen in het Amerika van Trump.
Stephen Miran
Donald Trump heeft onlangs Stephen Miran voorgedragen als bestuurslid van de Fed. Dat is een omstreden keus. Miran is de architect van de handelsoorlog, pleit ervoor de Fed minder onafhankelijk te maken, was in september kritisch op de Fed toen die de rente verlaagde, maar is nu kritisch op de Fed omdat die de rente niet verder verlaagt. Kennelijk gaat het om een tijdelijke benoeming en is Miran niet de beoogde opvolger van Powell. Vreselijk, dat zulke benoemingen een sterk politiek karakter dragen.
Gelukkig gebeurt dat bij ons niet. Toch? Dat valt te bezien. Toen de termijn van Nout Wellink als president van DNB afliep, was DNB-bestuurder Lex Hoogduin zijn logische opvolger. Hij werd door de RvC van DNB dan ook voorgedragen. Dat pikte Den Haag niet. Er was te veel misgegaan in de financiële crisis en DNB was daar deels verantwoordelijk voor. Iemands kop moest rollen. Het werd die van Hoogduin. Dringt enige gelijkenis met de onvrede van Trump over het uitblijven van renteverlagingen zich niet op?
De klimaatcrisis
In juli bracht het Amerikaanse ministerie van Energie een opzienbarend rapport uit: A Critical Review of Impacts of Greenhouse Gas Emissions on the US Climate. Vijf gerenommeerde, maar door klimaatalarmisten gecancelde wetenschappers maken aan de hand van feiten glashelder dat het alarmisme dat dagelijks over ons heen wordt gestort grotendeels bestaat uit overdrijving, paniekzaaierij en ronduit desinformatie.
Ik volg deze vijf wetenschappers al jaren en het verheugt me dat ze dit rapport mochten schrijven. Het is een frontale aanval op het heersende narratief over klimaat en zal ongetwijfeld het uitgangspunt zijn van het Amerikaanse beleid in de komende jaren. Het lijkt me daarom een heel belangrijk document. Maar in de Nederlandse media zie ik er niets van terug. Cancelen en doodzwijgen, lijkt het devies. Jammer. Je zou willen dat Nederland op dit punt het Amerikaanse beleid wel zou volgen.
Han de Jong is voormalig hoofdeconoom van ABN Amro. Hij schrijft wekelijks voor Investment Officer over economie en markten. Meer informatie over zijn visie kunt u lezen op Crystal Clear Economics.