Het ‘starre’ Europese bedrijfsleven zal verandering moeten leren omarmen om internationaal concurrerend te blijven. Beleggingskansen zijn er voldoende op het oude continent, maar investeerders moeten verder kijken dan het bekraste imago.
Om de concurrentiestrijd met China en de VS aan te gaan, moet het Europese bedrijfsleven slagvaardigheid tonen door sneller nieuwe innovaties te adopteren en vroeger afscheid nemen van de oude economie. Ook beleggers houden nog krampachtig vast aan traditionele industrieën, zoals de Duitse automotivesector, terwijl ze unieke innovaties in software en de gezondheidszorg negeren.
Dat zeggen Hilco Wiersma van Add Value Fund, dat sinds vorig jaar ook buiten Nederland in Europa is gaan beleggen vanwege de kansen aldaar, en Rob Deneke van Juno Investment Partners, een vermogensbeheerder met focus op Europese small- & midcaps.
Het imago van Europa lijdt onder dit gebrek aan innovatie onder beleggers én in het bedrijfsleven. Daarbovenop wordt de regio gezien als overgereguleerd en met een gebrek aan ambitie. De uitdrukking “the US innovates, China replicates, and the EU regulates” is een populaire leuze geworden. Nieuwe innovaties, met name in tech, krijgen moeilijk voet aan de grond door een overvloed aan regelgeving. Dit staat in schril contrast met de Verenigde Staten, waar een heuse AI-hype wereldwijd kapitaal aantrekt.
Europa gaat daardoor weg tegen een korting, zegt Hilco Wiersma van Add Value Fund. ‘De wereldwijde benchmark is voor 75 procent geconcentreerd in de Verenigde Staten, terwijl Europa slechts 15 procent vertegenwoordigt. Europa is onderbelegd en daardoor ook ondergewaardeerd.’
Andersoortige innovatie
Innovatie in Europa heeft een andere focus dan in de Verenigde Staten, waar de aandacht voornamelijk gericht is op AI. De AI-hype in Amerika overschaduwt de baanbrekende innovaties die wel degelijk in Europa plaatsvinden. ‘In Europa zien we een bredere innovatie over verschillende sectoren’, stelt Frans Jurgens van Juno Investment Partners. ‘Zwitserland bijvoorbeeld, kent bedrijven in de gezondheidszorg met unieke proposities, die dankzij hun pricing power in staat zijn aantrekkelijke financiële resultaten te behalen. Beleggers zouden verder moeten kijken dan alleen AI als het om innovatie gaat.’
Beleggers zien volgens Wiersma van Add Value Fund over het hoofd dat bedrijven zoals Nvidia afhankelijk zijn van productieapparatuur uit de Nederlandse halfgeleiderindustrie. ‘Bedrijven zoals ASML, ASM en BE Semiconductor Industries leveren toonaangevende technologie die essentieel is voor de productie van geavanceerde chips. Deze apparatuur speelt een cruciale rol op wereldschaal.’
Wiersma ziet daarnaast ook veel potentie in softwarebedrijven. De eerste investering van zijn fonds buiten Nederland, is die in een softwarebedrijf uit Frankrijk, waarvan 50 procent van de omzet afkomstig is uit de VS. Hij legt uit: ‘Softwarebedrijven hebben goed voorspelbare, terugkerende inkomsten die schaalbaar zijn en vaak essentieel voor bedrijven. Met een jaarlijkse omzetgroei van circa 20 procent en hoge winstmarges bieden deze bedrijven aantrekkelijke kansen voor beleggers.’
Oude industrie loslaten
Contrasterend met de kansen in Europa, is de ooit zo krachtige Duitse automotivesector. Deze is verworden tot een zorgenkindje, waarbij de vraag rijst of deze nog bestaansrecht heeft. ‘De Chinezen produceren kwalitatieve en goedkopere auto’s. Waar München ooit een techhub was, is daar nu niets meer van over’, zegt Jurgens. ‘Het wekt de vraag op of we niet zónder die traditionele industrieën kunnen.’ Volgens Wiersma is de problematiek in de automotive-sector dubbelop: naast de concurrentie van Chinese automerken daalt ook de vraag naar Duitse luxegoederen vanuit China, wat de afhankelijkheid van deze markt pijnlijk duidelijk maakt.
Daarnaast kampt Europa met hoge energieprijzen, mede door de afhankelijkheid van Russisch gas. In sommige gevallen betalen Europese bedrijven drie keer meer voor energie dan die in de Verenigde Staten, dat volledig zelfvoorzienend is. ‘Europa zit in de knel en zou er goed aan doen deze uitdagingen structureel aan te pakken’, concludeert Deneke. ‘Bedrijven moeten veranderingen omarmen.’
Aantrekkelijke waarderingen
De aantrekkelijke waarderingen van bedrijven buiten de oude economie zullen vroeg of laat de aandacht van beleggers trekken, verwacht Wiersma. Slechts eenmaal eerder zag hij zo’n hoge winstgroei. Dit was in 2021 na de sterke inhaalvraag na de coronacrisis in 2020. ‘Toen was de gewogen winstgroei van onze portefeuille 63 procent en het rendement 57 procent; nu ligt die boven de 25 procent. Winstgroei leidt uiteindelijk tot koersgroei, wat beleggers vroeg of laat zou moeten aantrekken. Europa is simpelweg te goedkoop om te negeren.’
Sommige Europese bedrijven nemen het heft in eigen handen en zijn begonnen met aandeleninkoopprogramma’s. Ongeveer 2 procent van het totale handelsvolume in de STOXX 600 in 2024 is toe te schrijven aan de inkoop van eigen aandelen. Volgens Barclays is deze trend sinds 2020 gaande, en de Britse bank verwacht dat dit thema zich in de nabije toekomst zal voortzetten.
Ook private-equitypartijen maken dankbaar gebruik van de uitverkoop en de dalende rentetarieven. De driemaands Euribor daalde fors van 4 procent begin vorig jaar naar 2,7 procent nu, wat investeerders in staat stelt om beursgenoteerde beleggingen in small- en midcap-Europa goedkoop op de kop te tikken.
Voor de portefeuillebeheerders van Juno is dit een bittere pil, aangezien zij veel tijd en moeite investeren in het onderzoek van hun bedrijven. Deneke: ‘Men denkt dat we blij zijn met de 30 procent upside die we ontvangen bij de overname van een van onze portefeuillebedrijven door een private-equitypartij. Maar gezien de tijd en moeite die we erin steken, hebben we liever dat het op de beurs genoteerd blijft, zodat we de volledige 80 of 100 procent upside kunnen pakken. De private-equitybedrijven zien die waarde echter ook en willen dat voor zichzelf.’