We zijn vandaag halverwege het jaar 2019, dus een uitstekend moment om de balans op te maken van het eerste halfjaar van 2019. Na drie fantastische maanden voor risicovolle activa kwam in april de klad erin. Beleggers maakten zich grote zorgen over de handelsoorlog, geopolitieke spanningen van alle aard en de groeivertraging. Eind mei en halverwege kwam daar plotsklaps weer verandering in.
De Fed bevestigde immers haar ‘dovish’ ingesteldheid, en beleggers gingen weer inzetten op kwantitatieve verruiming (QE). Ook ECB-voorzitter Mario Draghi, wiens mandaat in november na acht jaar afloopt, liet duidelijk verstaan dat ‘whatever it takes’ ook nu weer een mogelijkheid is. In het Portugese Sintra gaf hij aan dat ook dit keer de ECB weer activa zou kunnen opkopen en eventueel de depositorente nog verder zou kunnen verlagen. Dat zorgde sinds het jaarbegin voor uitstekende prestaties voor risicovolle activa, gaande van aandelen, grondstoffen tot schuldpapier uit de groeilanden. Zo konden de Europese aandelenindices sinds het jaarbegin met zowat 15 procent stijgen.
Een verzwakkende dollar is ook erg gunstig voor deze activaklassen, zeker uit de groeilanden. Een zwakkere dollar wijst immers op toegenomen liquiditeit in het systeem. Trump wil niets liever dan een zwakke dollar. Alle grote regio’s in de wereld zijn betrokken in een ‘race to the bottom.’
Positionering
Qua positionering zijn beleggers nog steeds onderwogen in emerging markets ondanks de sterke prestaties sinds het jaarbegin. Hier wees Gino Delaere van Econopolis ons op. Beleggers hebben de afgelopen maanden sterk de voorkeur gegeven aan activa uit de ontwikkelde landen, met name de Verenigde Staten. Daar hebben technologie-indices sinds het jaarbegin ook een bijzonder sterke prestatie van zowat +30 procent opgetekend.
Goud
De opmerkelijke remonte van het goud sprong in het oog. We gingen de afgelopen weken in stijgende lijn waarbij ook de drempel van 1400 dollar vlot werd overschreden. Goud ging in zowat alle belangrijke valuta’s hoger. De reële rentes zijn negatief waardoor de opportuniteitskost van goud zo goed als weggenomen wordt. De afgelopen dagen is de prijs wel wat gecorrigeerd.
Value vs groei
Value vertoont de jongste tijd weer tekenen van opleving, maar voorlopig blijft groei nog de bovenhand halen. We zien een zeer goede correlatie van 80 tot 85 procent tussen een stijging van de langetermijnrente en de performance van value. Dat is logisch, want de toekomstige waarde van een aandeel op lange termijn wordt verdisconteerd tegen een bepaalde rente. Hoe lager die rente, hoe hoger de uiteindelijke waarde van het bedrijf in kwestie. Daar profiteren groeiaandelen voluit van.
Outlook
Op dit moment lopen de mening van de asset allocators die we bij Investment Officer gesproken hebben sterk uiteen. Bepaalde partijen zetten sterk in op de ondersteuning van de centrale banken en geven aan dat het best is om voluit in de markt te blijven. Andere partijen zijn voorzichtiger en wijzen op de reeds sterk gestegen koersen en niet al te goedkope waarderingen. Bij een beperkte inflatie en stijgende rente zitten aandelen in een ‘sweet spot’. De grote vraag is wanneer Europese aandelen de kloof met de Amerikaanse aandelen kunnen dichtrijden. Hiervoor zal een sterk signaal vanuit Europa moeten komen, want de Amerikaanse institutionele beleggers in ons netwerk waarmee wij spreken, hebben niet bepaald een goede perceptie van Europa. Wordt vervolgd…