Met het oog op de presidentsverkiezingen in de VS en de houdbaarheid van bedrijfswinsten maken beleggers zich zorgen om volatiliteit. In deze white paper ‘Drawdown’ wordt ingegaan op de vraag hoe je van risicometing tot een actieve asset allocatie komt.
Beleggers willen maximaal rendement en minimaal risico. Maar hoe meet je risico? Standaardparameters als volatiliteit en value-at-risk (VaR) blijken maar beperkte informatie te bieden over het risico waar een portefeuille aan blootgesteld is.
Het Amerikaanse Active Asset Allocation stelt in deze white paper dat vaak bij de meting van risico onvoldoende rekening wordt gehouden met het feit dat hoge volatiliteit zinvol kan zijn in een stijgende markt en lage volatiliteit slecht is als deze gepaard gaat met aanhoudende verliezen. Volatiliteit, zo stellen de schrijvers van de white paper ‘Drawdown’, geeft onvoldoende informatie over het historische en potentiële verlies van een portefeuille.
Het bedrijf pleit voor een zogenoemde ‘maximum drawdown’, dat een aanvulling of zelfs een vervanging kan zijn voor standaardrisicometers als volatiliteit en VaR, omdat deze risicometer de zwaarste verliezen vanaf een voorgaand hoogtepunt laat zien. Het legt de focus op het grootste risico waarmee beleggers kunnen worden geconfronteerd: het vermogen geheel of gedeeltelijk te verliezen.
De zogenoemde ‘maximum drawdown’ is de favoriete risicometer van Active Asset Allocation, omdat het focust op het minimaliseren van een potentieel verlies en zorgt voor een ‘realignment’ tussen asset manager en belegger (klant).