Een van de taken van een beursanalist is om informatie en cijfers om te zetten in een duidelijke opinie, afhankelijk van het beurshuis, van kopen tot verkopen. Hoe belangrijk zijn die ratings? Mijn mening: de relevantie van de beursanalisten als informatiebron is overroepen. Analisten focussen namelijk op een termijn van maximum 1 jaar, terwijl beleggen effect creëert op lange termijn (bv. 5 tot 10 jaar), wanneer we de relatie tussen risico en rendement in rekening nemen.
Daarnaast tonen diverse studies aan dat het louter volgen van ratings geen consistent, positief rendement biedt voor beleggers. Een recente paper in het toonaangevende Financial Analyst Journal laat zien dat, tussen 1996 en 1999, de belegger een extra rendement verdient wanneer ze ratings volgen. Die surplus komt bovenop het genomen marktrisico en andere belangrijke risicofactoren. Tussen 2000 en 2001 daarentegen (de dotcomcrisis), wanneer de belegger nood heeft aan advies, kunnen ze rekenen op de inzichten en aanbevelingen van een analist.
In de tabel staan marktaangepaste rendementen van portefeuilles die gemaakt zijn met koop- of verkoopadviezen (Barber et al., 2003).
Betekent dit dat beleggers de opinie van beursanalisten zomaar naast zich moeten neerleggen? Zeker niet. Er is namelijk een vrij interessante rating die consistente mooie resultaten oplevert: top picks (of genaamd conviction lists, afhankelijk van het beurshuis). Anders dan een normale aanbeveling, bieden top picks meer vrijheid aan het beurshuis. Ze kunnen bepaalde aandelen, waar ze sterk in geloven, extra onder de aandacht brengen.
De studie analyseert meer dan 3,500 top picks door 113 beurshuizen in de periode tussen 1999 en 2016. De resultaten spreken voor zich: top picks krijgen niet alleen meer aandacht van retail en institutionele beleggers en de pers, maar beïnvloeden daarnaast ook het gedrag van zowel beleggers. Het gevolg: Top picks hebben gemiddeld gezien dan ook een hoger rendement dan andere aandelen. Bovendien toont deze studie aan dat de carrière van een beursanalist minder lang duurt wanneer hij slechte top picks aanraadt. Hierdoor is de informatiewaarde van top picks significant hoger dan de gemiddelde beursaanbeveling.
Een extra bevinding uit de studie, is dat top picks veel waarde bieden bovenop koopadviezen. Het rendement dat portefeuilles van top picks (of conviction list) verdienen, is 1,3 procent per maand, bovenop bestaande risicofactoren (bv. momentum, value en size effecten). Zeker wanneer we inzoomen op ‘t onderscheid tussen de top picks portefeuilles en koopadvies-portefeuilles, is het verschil bijna 1 procent per maand (bovenop genomen risico’s). Top picks hebben duidelijk extra waardevolle informatie te bieden.
In de tabel staan het marktaangepaste maandrendement (afhankelijk van het aantal risicofactoren) voor portefeuilles met de top picks of koopadviezen en het verschil tussen de twee. *, ** of *** staat voor 1, 5 en 10% statistische significantie. De tabel toont ook dat portefeuilles met enkel koopadviezen geen consistente positieve resultaten neerzetten (Birru, Gokkaya, Liu & Stulz, 2020).
Toch zijn top picks niet vrij van controverse. Het klopt dat de beurshuizen hun eigen cliënten sneller het top pick label geven. Hoewel de gemiddelde top pick leidt tot een hoger rendement zoals aangetoond in de tabel, bestaat er een sterker verband tussen de slecht presterende top picks en cliënten. Zo zijn top picks met een slechtere performance, nadat ze dit label krijgen, vaker cliënten. Is dit slecht nieuws voor beleggers? Niet noodzakelijk. De studie toont aan dat een slechtere pick negatieve gevolgen heeft voor de analist in kwestie. Hun reputatie krijgt op die manier immers een flinke deuk, maar zelfs wanneer we dit aspect in rekening nemen, lijkt er extra informatie in de rating te zitten.
Betekent dit nu dat we beursanalisten blindelings moeten volgen? Nee. Ik blijf bij mijn initieel standpunt. Ten eerste, er zijn te veel tegenstrijdige resultaten voor portefeuilles gebaseerd op beursadviezen. Ten tweede, er wordt iets te snel naar een koopadvies gegrepen, bijvoorbeeld als bescherming voor de klantenrelatie (een verkoopadvies kan bij het bedrijf in kwestie leiden tot irritatie en daardoor kunnen ze minder geneigd zijn om informatie te geven aan die analist).
Hoewel top picks zich op dit punt kunnen onderscheiden van de normale ratings, missen de positieve resultaten voor mij vandaag nog bewijskracht. Als beleggers snel handelen op basis van die nieuwe informatie, smelt dit rendement ook als sneeuw voor de zon. Betekent dit dat we geen belang meer moeten hechten aan beursanalisten?
Nee. Hun bevindingen blijven een belangrijke rol spelen, maar vormen slechts een van de vele informatiebronnen die financiële markten rijk zijn.
Gertjan Verdickt is docent aan de Monash University in Melbourne Australië. Hij is kennisexpert van Investment Officer en schrijft over correlaties, historische rendementen etc.