Na de Grote Financiële Crisis zorgde de westerse monetaire gekte voor een jarenlange outperformance van Amerikaanse aandelen. Nu centrale banken hun rente verlagen en de wereldeconomie lijkt aan te trekken, worden opkomende markten weer interessant.
Samen met veel Aziatische landen vormen opkomende markten feitelijk een soort warrant op de wereldeconomie. Bovendien reageerden centrale banken in opkomende markten veel sneller en beter op de oplopende inflatie. Ook daar is er ruimte voor renteverlagingen en winstherstel.
Voorafgaand aan de Grote Financiële Crisis waren opkomende markten ook populair onder beleggers. Geholpen door het Chinese lidmaatschap van de Wereldhandelsorganisatie in 2001 waren opkomende markten samen met de grondstoffenmarkten toen een proxy voor het beleggen in China. Nu worden ze dus weer interessant voor beleggers.
Opkomende markten worden vaak gekocht onder het motto dat ze sterker groeien dan ontwikkelde markten, maar het is maar de vraag of de aandeelhouder hiervan profiteert. Veel belangrijker voor opkomende markten zijn maatregelen, meestal in het kader van hervormingen, waardoor ze meer op ontwikkelde markten gaan lijken. Toch blijven opkomende markten wel bovengemiddeld gevoelig voor de wereldwijde economische cyclus.
In de wereldeconomie krijgen opkomende markten door hun snellere groei wel een steeds zwaarder gewicht, dus ze profiteren ook steeds meer zelf van de groei in opkomende markten. Daar komt nog bij dat in het kader van deglobalisering er ook veel wordt geïnvesteerd in opkomende markten buiten China.
Kantelpunt
Chinese beleidsmakers proberen ondertussen de Chinese economie harder te laten groeien. Er zijn veel maatregelen die regelmatig door financiële markten worden bestempeld als te weinig of te laat, maar datzelfde lot trof ook alle Amerikaanse maatregelen na de Grote Financiële Crisis. Uiteindelijk is dat goed gekomen en het psychologische kantelpunt is vaak dat wanneer beleidsmakers in paniek raken, de markt kan stoppen met panikeren.
De directe bemoeienis van Peking in de afgelopen weken wijst er op dat de “sense of urgency” inmiddels goed tussen de oren zit. Het legt in ieder geval een stevige vloer onder de Chinese beurs en daar profiteren ook andere opkomende markten van. Reken overigens op nog meer Chinese maatregelen in de komende maanden. Op dit moment lijkt het of ze elke drie dagen met aanvullende maatregelen komen en van de steeds agressievere stimuleringsmaatregelen profiteren uiteindelijk ook opkomende markten.
Opkomende markten zijn op dit moment ondergewaardeerd (afgezien van India), maar een lage waardering is op zich geen reden dat deze markten beter gaan presteren. Veel belangrijker is de verruiming van het monetaire beleid. Uiteindelijk zou dat vat kunnen krijgen op de Amerikaanse dollar, vooral ten opzichte van yen en renminbi.
Terugkeren naar VS
In dat kader zijn ook de Amerikaanse verkiezingen relevant. Het lijkt er op dat Trump die gaat winnen, omdat hij met nog twee weken te gaan in zes van zeven swingstates voor staat in de peilingen. Ook de bookmakers zetten hun kaarten steeds vaker op Trump.
Vice-president onder Trump is J.D.Vance. Wie zijn boek, Hillbilly Elegy, heeft gelezen, begrijpt dat de regering Trump het producerende bedrijfsleven weer wil laten terugkeren naar het Midden-Westen van de VS. Dat kan eigenlijk alleen met een veel zwakkere dollar. In de wandelgangen wordt er al gefluisterd over een Mar-a-Lago akkoord, dat zou lijken op het Plaza-akkoord uit de jaren tachtig.
Trump dreigt wel richting China en andere landen met hogere importtarieven na de verkiezingen. Daarop zouden de beurzen van opkomende markten negatief kunnen reageren, al zal een deel daarvan nu al in de koers zitten. Toch kijken de Republikeinen onder Trump anders naar importtarieven dan de Democraten. Voor Trump zijn importtarieven een middel om een doel te bereiken: een uitstekend vertrekpunt om een deal te onderhandelen.
De 60 procent heffing op Chinese producten is daardoor vooral verkiezingsretoriek. Deze zal wel worden ingevoerd, maar dan wel in stappen van 2,5 procent, tot het moment dat China een “America First” deal wil sluiten met de Amerikanen. Neem bijvoorbeeld de huidige extreem hoge tarieven op Chinese elektrische auto’s. Die gaan volgens Trump meteen van tafel als bijvoorbeeld BYD voortaan zijn auto’s gaat produceren in de Verenigde Staten. Waar Democraten niet eens bereid zijn te praten met de Chinezen, lijkt ook over de productie van auto’s in de VS wel degelijk een deal mogelijk met de Republikeinen.
Frontiermarkten
De relatieve performance van opkomende markten is aan de beterende hand, zelfs voordat de Chinese aandelenmarkt dit jaar van de slechtst presterende markt in een week draaide naar de best presterende markt. De reden is dat centrale bankiers in opkomende markten veel sneller reageerden op de oplopende inflatie en daardoor ook eerder ruimte hebben om de rente te verlagen.
Daarvan profiteren niet alleen aandelen in opkomende markten, maar ook obligaties. Emerging debt presteert dit jaar opnieuw beter dan het schuldpapier uit ontwikkelde landen. Veel munten in opkomende landen zijn nog altijd aantrekkelijk gewaardeerd. Naast de opkomende markten zijn ook de grotere frontiermarkten interessant. In Argentinië is er onder Javier Milei sprake van een uniek politiek en economisch experiment. Vietnam is nog altijd de grootste frontier market, al staat het land wel in de rij om te worden gepromoveerd tot ontwikkelde markt.
In tegenstelling tot voorheen zijn de verschillen tussen opkomende markten wel groter geworden. Het zijn geen proxy-beleggingen meer op China. Dat zorgt voor meer spreidingsmogelijkheden.
Han Dieperink is chief investment officer bij Auréus Vermogensbeheer. Hij was eerder in zijn loopbaan chief investment officer van Rabobank en Schretlen & Co.