Rijkhalzend werd er uitgekeken naar een nieuw Amerikaans banenmarktcijfer. En niet alleen omdat de stroom macrodata uit de Verenigde Staten nog altijd achterloopt als gevolg van de shutdown. De Amerikaanse arbeidsmarkt is wat nog de echte reden dat de rente weer met een kwartje omlaag ging, kan verbloemen. Maar ook deze vlieger gaat niet op.
Volgens het Bureau of Labor Statistics kwamen er in november 64.000 banen bij in de Verenigde Staten. Een verbetering ten opzichte van oktober, toen er meer dan 100.000 banen verloren gingen. Over de afgelopen vier maanden kwamen er gemiddeld maar 10.000 banen per maand bij. Praktisch nul dus.
Een stagnerende arbeidsmarkt is natuurlijk geen goed nieuws. En met een tweeledig mandaat dat naast inflatie (overigens nog steeds te hoog) ook om maximale werkgelegenheid vraagt, valt een renteverlaging snel te billijken.
Dissonanten
Toch was niet elk Fed-lid het hiermee eens. Twee van de leden die mochten stemmen hadden de rente liever onveranderd gelaten. De derde dissonant was Trump, sorry, ik bedoel natuurlijk Miran, die een renteverlaging van 0,5 procent in gedachten had.
Overigens haalden die drie dissonanten zoals verwacht de headlines, omdat dit het hoogste aantal was sinds 2019. De waarheid is echter ook dat, als je afgaat op alle ‘Fed speak’ in aanloop naar het rentebesluit, het aantal dissonanten aanzienlijk kleiner was dan verwacht.
Dat roept nog meer vragen op over de politieke onafhankelijkheid van de Federal Reserve. Van Trump weten we dat hij het Fed-voorzitterschap zal toekennen aan degene die hem de laagste rente belooft. Maar hoog van de toren blazen dat je een renteverlaging niet ziet zitten om dan toch vrolijk mee te stemmen, komt mij ook net iets te tactisch over.
Bevolkingskrimp
Ik drijf af van de boodschap die ik hier wil vertellen. Namelijk dat de Amerikaanse banengroei veel minder zorgwekkend is dan je op basis van de berichtgeving moet geloven. Volgens Trump vertrekken er dit jaar zo’n 2,5 miljoen illegalen, liefkozend ‘illegal aliens’ genoemd, uit de Verenigde Staten. Tegelijkertijd is ook de (illegale) immigratie zo goed als tot stilstand gekomen, aldus de president.
Nu heeft de beste man er een handje van om te overdrijven, maar verschillende instanties wijzen erop dat 2025 wel eens het eerste jaar in heel lange tijd kan zijn dat de netto-immigratie negatief is. En bovendien dat de Amerikaanse bevolking niet, of amper, groeit.
Drogreden
Je voelt het inmiddels waarschijnlijk al aankomen: als de bevolking niet groeit, hoeveel banen zijn er dan echt nodig? De vraag stellen is hem beantwoorden. Nu is de werkloosheid dit jaar ook opgelopen, dus van maximale werkgelegenheid kan geen sprake zijn, en is er vanuit dit perspectief ruimte voor een ruimer monetair beleid.
Maar de argumentatie dat de rente, gegeven de inflatie van 3 procent, omlaag moet vanwege de arbeidsmarkt, is flinterdun at best. Als je bewust de bevolkingsgroei afknijpt, heb je veel minder extra banen nodig. En zoals uit de grafiek naar voren komt, is het zes-maanden-gemiddelde van het banencijfer nog geen enkele keer negatief geweest.
Puzzelstukjes
Terwijl de puntschattingen voor de bbp-groei en de S&P500-index binnenstromen, lijkt de huidige centrale bankdynamiek wat onderbelicht. De Federal Reserve verlaagt de rente, ook voor volgend jaar staat er nog eentje op het programma, krijgt binnenkort een voorzitter die de rente op 1 procent ziet, koopt korte staatsobligaties onder de noemer reserve management (QE mogen we het echt niet noemen), vergroot dus de balans, en ziet tegelijkertijd de lange rente omhoogschieten.
Daar hoort toch maar één woord bij: inflatie. Waar de meeste beleggers uitgaan van een lagere inflatie (op korte termijn zeer goed mogelijk), kan een nieuwe inflatiegolf niet worden uitgesloten. En de Federal Reserve werkt hier vrolijk aan mee. Maar goed, daarvan is al langer duidelijk dat prijsstabiliteit zeker geen nummer één op de lijst van monetaire doelstellingen is.
Maar mocht die inflatie zich aandienen vóór de Amerikaanse midterm elections, dan kan Trump, die er toch al niet zo best voor staat, de Senaat op zijn buik schrijven.
Jeroen Blokland analyseert in het oog springende, actuele grafieken over de financiële markten en macro-economie. Daarnaast is hij beheerder van het Blokland Smart Multi-Asset Fund, een fonds dat belegt in aandelen, goud en bitcoin.