Onder controle. Nee, die titel gaat niet over het luchtruim van Iran, hoewel daar met de laatste ontwikkelingen ook makkelijk een column aan gewijd kan worden. De titel heeft betrekking op de Amerikaanse consument, die ondanks alle tarievenonzekerheid vooralsnog de handdoek niet in de ring gooit.
‘Detailhandelsverkopen hard omlaag door de tarievenoorlog’. Dat is de standaardheadline op de websites en socials van financiële media over de publicatie van de Amerikaanse verkopen over mei. Die daalden namelijk met 0,9 procent, de grootste daling sinds de start van dit jaar.
Dat is maar de halve waarheid. De zogenoemde ‘control group’-detailhandelsverkopen, de verkopen zonder volatiele componenten zoals restaurants, autodealers, bouwmarkten en benzinestations, stegen in mei namelijk met een zeer gezonde 0,4 procent. Dit is belangrijk, aangezien de bbp-groeiberekeningen op basis van dit cijfer worden gedaan in plaats van de totale verkopen. En een belangrijke nuance als een journalist een recessiestuk schrijft, me dunkt.
Gezond tempo
In de grafiek hieronder staan de maandelijkse control group-detailhandelsverkopen in de VS. Dat ziet er allerminst recessie-achtig uit. Sterker nog, op jaarbasis stegen deze verkopen met bijna 5 procent. Dat is zo’n 2,5 procent meer dan de huidige inflatie, wat simpelweg betekent dat de Amerikaanse detailhandelsverkopen voorlopig gewoon positief bijdragen aan de reële economische groei, het groeicijfer dat er echt toe doet. De financiële wereld heeft er, ook wat betreft rendementen, een handje van om cijfers zonder inflatiecorrectie te rapporteren, maar daarmee kun je eigenlijk niet zo veel.
Arbeidsmarkt
De beste voorspeller van de Amerikaanse bbp-groei, de Atlanta Fed Nowcast, gaat voor het tweede kwartaal uit van een economische groei van 3,5 procent, omgerekend naar jaarbasis. Een flink deel daarvan is een correctie op het vorige kwartaal, toen handel de groei omlaag trok, maar desondanks ziet ook dat cijfer er niet als een recessie uit.
Voor de Amerikaanse consument is de arbeidsmarkt cruciaal om niet in een recessie te belanden. Ook al neemt de banengroei af, er komen nog elke maand flink wat banen bij, en ook de loongroei is redelijk, al vlakt deze ook af. Desondanks ligt de loongroei nog altijd boven de huidige inflatie, wat betekent dat de koopkracht van consumenten stijgt.
Dus ook al verschijnen er zo nu en dan headlines die doen vermoeden dat de Amerikaanse economie van een klif valt, de onderliggende data zijn een stuk genuanceerder. Ik sluit niet uit dat als Trump zijn volatiele beleid doorzet, de voorzichtigheid onder bedrijven en consumenten verder toeneemt, waarmee de kans op een recessie stijgt, maar vooralsnog is die kans wat mij betreft niet zo groot. Trump geeft journalisten sowieso voldoende mooie headlines, waardoor de noodzaak om die bij elk macrocijfer ook nog te verzinnen minder urgent is.
Jeroen Blokland analyseert in het oog springende, actuele grafieken over de financiële markten en macro-economie. Daarnaast is hij beheerder van het Blokland Smart Multi-Asset Fund, een fonds dat belegt in aandelen, goud en bitcoin.