De bulk van de economische groei in de VS dit jaar is aan datacenters toe te schrijven. Wat is de waarde van die infrastructuur als er straks chips zijn die honderd keer zuiniger werken dan de huidige?
Het zijn er nu wel heel veel, die datacenters, zo viel onze correspondent van Floating Junk Unlimited op.
Waren het eerst de logistieke dozen die het internationale landschap veranderden, dit jaar is het de bouw van datacenters die niet te stoppen is. Volgens economen van ABN Amro was de bulk van de economische groei in de VS dit jaar aan datacenters toe te schrijven: de AI-hausse slurpt data, rekencapaciteit en daarmee heel veel energie en koelwater. Infrastructurele beleggingen, vooral die in energieopwekkers, vertonen al een reeks kwartalen zeer opwekkende resultaten.
Het doet me sterk denken aan de drie kabelleveranciers die rond de eeuwwisseling onze straat openhaalden, dichtgooiden en weer openhaalden, om ieder hun eigen kabel onder ons stoepje te leggen. Achteraf een grotendeels overbodige investering, die zelden werd terugverdiend en enige jaren daarna tot grootschalige faillissementen in de sector leidden.
Zal dat nu anders gaan bij datacenters? Afgelopen woensdag meldde het FD de uitvinding van een nieuwe chip door Euclyd, die maar liefst honderd keer zuiniger dan die van Nvidia zou worden. De productie moet nog in Zuid-Korea plaatsvinden, maar techneuten lijken overtuigd, net als Peter Wennink, de vorige ceo van ASML. Toch geen kleine jongen.
Laat ik er een slag naar slaan en roepen dat er tot dusver 1000 miljard dollar in datacenters gestopt is, wat zou de waarde daarvan nog zijn na woensdag? Technisch zijn al die installaties natuurlijk nog 100 procent operationeel in orde, maar economisch en milieutechnisch zijn ze misschien al grotendeels afgeschreven. Met een gigantisch verkleind beslag op elektra en veelal zoet water (minder elektra, warmte, dus minder koeling) wil niemand die slurpers straks nog hebben. Ze worden deels junk, afval, afhankelijk van hoe gemakkelijk men die ziljoenen chips van Nvidia c.s. weet te vervangen door Euclyd-type chips en andere soorten, die vast binnenkort wel worden uitgevonden. Qualcomm kondigde ook al een nieuw type aan en de rest van de wereld zit heus niet stil.
Maakte dit alles indruk op beleggers in Nvidia? Nee, hoor, die tikte woensdag de market-cap-mijlpaal van 5000 miljard euro aan. Misschien dat ze zichzelf daar wel rot geschrokken zijn, maar beleggers toonden zich nog steeds euforisch in hun FOMO-wereld. Maar wellicht zijn die peperdure en hoogst winstgevende grafische chips van Nvidia dichter dan ooit bij het thema van deze reeks columns: Floating Junk Unlimited. Waarbij dit dan het duurste afval zou zijn dat ooit werd geproduceerd.
Wouter Weijand werkte van 1983 tot 2025 in assetmanagement, waarvan ruim veertig jaar als (lead) portfoliomanager in obligaties, aandelen, vastgoed, illiquide beleggingen en uiteindelijk ook als CIO.