‘Bedrijven met 15 procent winstgroei per jaar of meer, díe zijn duur. Maar dat geldt niet voor de pakweg 20 bedrijven in onze portefeuille’, zegt Jim Tierney van het AB Concentrated US Equity, in gesprek met Investment Officer.
De manager zoekt zijn heil vooral in kwaliteitsbedrijven met iets minder hoge groeiverwachtingen, gemiddeld zo’n 12 tot 13 procent per jaar voor de komende vijf jaar.
‘Onze portefeuille handelt tegen 21 keer de verwachte winst per aandeel, tegen gemiddeld 17 keer de winst voor de S&P 500. Dat is gelet op de dubbel zo hoge winstgroei ten opzichte van de markt geen overdreven premie. 21 keer de winst is ook de waardering die we de afgelopen decennia gemiddeld genomen hebben betaald.’
Bedrijven met 15, 20 of wel 25 procent winstgroei per jaar, vaak met een koers-winstverhouding van 30 of hoger, zijn in de ogen van Tierney wel overgewaardeerd. Veel techbedrijven behoren tot die categorie.
‘In dergelijke aandelen beleggen we dus niet, ook omdat we denken dat die hoge waarderingen onhoudbaar zullen zijn. Een winstgroei van 25 procent per jaar is wellicht een paar jaar vol te houden maar zeer zelden vijf jaar of langer. Het risico is gewoon te hoog.’
Amerikaanse aandelen in het algemeen vindt de beheerder overigens ‘in geen enkel opzicht’ duur in vergelijking tot obligaties. Bij de huidige rentestand is een ‘substantieel’ hogere, gemiddelde koers-winstverhouding volgens hem zelfs gerechtvaardigd, helemaal als bepaalde onzekerheden in de markt zouden verdwijnen, zoals rondom de handelsoorlog tussen de VS en China.
Apple verkocht
Dat conflict is wel degelijk van invloed op de samenstelling van de portefeuille, zegt Tierney. ‘Ik vermijd nu bedrijven met overmatige exposure naar de Chinese markt. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat we mede om deze reden onze positie in Apple, dat een kwart van zijn omzet uit China behaalt, in het eerste kwartaal van dit jaar hebben verkocht.’
Dat neemt volgens de beheerder niet weg dat enkele andere bedrijven in de portefeuille, zoals Starbucks of Aptiv (auto-onderdelen), gevoelig zijn voor een verdere escalatie van het conflict.
Belandt de economie daardoor in een recessie, dan zal de schade voor beleggers in het Amerikaanse aandelenfonds naar verwachting relatief beperkt blijven. ‘Sinds de lancering van de strategie is de S&P acht jaar in de min gesloten, waaronder in 2018. In die acht negatieve jaren hebben we de markt telkens verslagen. De outperformance bedroeg gemiddeld zo’n 10 procentpunt per jaar in die negatieve jaren. Dat geldt niet voor de meer traditionele groeiaandelenfondsen.’
30-jarig bestaan
Onlangs vierde het in Nederland genoteerde zusterfonds W.P. Stewart Holdings Fund haar dertigjarige bestaan. Sinds de lancering is het beleggingsproces vrijwel onveranderd gebleven, iets dat Tierney in deze industrie ‘ongelooflijk uniek’ noemt.
Een handvol ondernemingen staat al dertig jaar op de ‘approval list’ van momenteel zo’n 45 namen. Daarvan zitten Abbott Labs, International Flavors & Fragrances en Microsoft ook daadwerkelijk in de portefeuille van het fonds.
Echter, wat in 1989 groeibedrijven waren, zijn dat nu vaak niet meer. ‘Destijds waren het veel producenten van dagelijkse consumentenproducten, zoals Coca-Cola of General Mills, of grote farmaceuten. Die halen nu 10 tot 15 procent per jaar winstgroei meer.
Consumentendata
De manager focust zich daarom nu veel meer op service en datageoriënteerde bedrijven. En die zijn in allerlei sectoren te vinden, zelfs waar men het niet verwacht.
‘Wat de meeste mensen niet beschouwen als een databedrijf maar wat dat volgens ons wel in toenemende mate is, is Ulta Beauty, een groeiende winkelketen met schoonheidsproducten. Ze houden de aankoopgegevens bij van 32 miljoen klanten, ofwel 95 procent van hun omzet. Dat biedt veel mogelijkheden met betrekking tot ‘suggestive selling’, een van de succesfactoren van Amazon.’
Het gaat dus om heel ander type bedrijven waarin Tierney bij voorkeur in belegt. ‘Om de parallel met Gold Rush in Californië maken: Het waren niet de goudzoekers, maar de bedrijven die de ‘emmertjes en schepjes’ leverden, die de beste zaken deden.’