Nu China de rente toch weer inzet om de vastgoedcrisis te bezweren, terwijl de Federal Reserve middels Jackson Hole duidelijk heeft gemaakt stug door te gaan met verkrappen, neemt de divergentie in centralebankbeleid tussen de twee grootste economieën toe. Dat is geen goed nieuws voor de yuan, valuta’s in opkomende landen én aandelen.
In de onderstaande grafiek staat de Chinese yuan afgebeeld tegen het verschil in de korte rente in China en de Verenigde Staten. Dat verschil is in de afgenomen maanden flink toegenomen, met als gevolg dat de Chinese korte rente nu bijna 1,50 procent lager ligt dan in de VS. En dat in een land waarvan velen nog altijd veronderstellen dat het groeipotentieel een stuk hoger ligt dan in de vergrijzende Verenigde Staten.
Ik heb mijn twijfels. De grafiek laat zien dat de Amerikaanse dollar sterker wordt ten opzichte van de Chinese yuan (let op: de rechter-as is omgekeerd) naarmate de rente in China afneemt ten opzichte van de rente in de VS.
Opkomende valuta
Binnen opkomende landen is China uiteraard de dominante speler. Veel (Aziatische) opkomende landen zijn vrijwel volledig afhankelijk van China als handelspartner. Dat betekent in de regel dat een zwakkere Chinese yuan ook leidt tot een verzwakking van andere opkomende valuta’s.
En aangezien de factor valuta grotendeels de kortetermijnperformance bepaalt van obligaties in opkomende landen genoteerd in lokale valuta, is een depreciatie van de Chinese munt ook vrijwel meteen zichtbaar in de performance van local currency emerging bonds. Eén van de redenen waarom we bij True Insights onderwogen zijn.
Aandelen
Maar daar houdt het niet op. Onderstaande grafiek toont dat de correlatie tussen de Chinese yuan in US dollars en aandelen negatief is. Wanneer de yuan daalt ten opzichte van de dollar dalen aandelen doorgaans, en vice versa. De divergentie in monetair beleid werkt dus ook door op de wereldwijde aandelenmarkten.
Druk van de ketel
China was dan ook de belangrijkste reden – en niet de plannen van de EU om iets aan de energieprijzen te doen – dat aandelen recentelijk een beetje opveerden. De PboC besloot de mid-koers van de yuan – gebaseerd op de valutaschommelingen van de dag ervoor een directionele tilt indien gewenst – onlangs veel hoger te zetten dan de markt verwachtte. Het betrof de grootste afwijking sinds 2019.
Een duidelijk signaal dat de PBoC een forse en snelle depreciatie van de yuan niet ziet zitten. Echter, zoals de euro en de yen de afgelopen maanden en kwartalen hebben laten zien, kan divergentie in monetair beleid tot scherpe valutaschommelingen leiden. En met het toenemende gat tussen de korte rentes in China en de VS zou ik de yuan als sentimentsindicator zeker niet op ‘groen’ zetten.
Jeroen Blokland is oprichter van True Insights, een platform dat onafhankelijke research biedt om gediversifieerde multi-asset portefeuilles samen te stellen. Blokland was laatstelijk hoofd multi-assets bij Robeco. Zijn “grafiek van de week” verschijnt elke donderdag op Investment Officer.