Het jaar 2025 kan voor aandelen alleen een exceptioneel jaar worden als geopolitieke stabiliteit zich aandient. De kansen daarop lijken echter klein. Grote fondshuizen hameren daarom eens te meer op diversificatie om de verwachte volatiliteit te kunnen weerstaan.
Er moet een boel goed gaan in 2025 willen aandelen hun buitengewone prestaties van het afgelopen jaar evenaren of overtreffen. Dat schrijft William Davies, global cio van Columbia Threadneedle, als antwoord op de vraag van Investment Officer waar hij in zijn verwachtingen voor komend jaar de nadruk op wil leggen. Het was een van de vragen in de korte survey die wij hielden onder de grote internationale fondshuizen over hun outlook. ‘Geopolitieke risico’s moeten zich stabiliseren’, stelt Davies onder meer als eis. Om daar meteen aan toe te voegen dat hij dat niet verwacht. We kunnen waarschijnlijk wel winsten verwachten op de aandelenmarkten, maar niet meer op de schaal waarin die zich in 2024 voordeden.
Ook Aegon Asset Management verwacht geen rustig jaar. 2025 wordt een jaar met ‘vele gevaren voor de economie en markten’, aldus hoofd asset allocatie Jacob Vijverberg. Invesco en Carmignac zien de oorzaak daarvan vooral in de Amerikaanse politiek. ‘2024 was een verkiezingsjaar en 2025 wordt het jaar waarin de populistische verkiezingsbeloftes geconfronteerd zullen worden met de realiteit van de financiële markten’, aldus Kevin Thozet van Carmignac. Paul Jackson, global head asset allocatie van Invesco, ziet ook daarom de onzekerheid toenemen: ‘Het huidige enthousiasme voor het Trump-programma zal afnemen en we moeten ons voorbereiden op vlagen van volatiliteit door begrotingspolitiek, handelsbeleid en geopolitieke events.’ Chris Iggo, cio van AXA Investment Managers, maakt zich met name zorgen over ‘de potentiële handelsoorlog’.
Correlatie aandelen en obligaties
Beleggers moeten zich wapenen tegen die volatiliteit en LGIM vestigt in dat verband de aandacht op de correlatie tussen aandelen en obligaties. Die is van oudsher negatief, maar de afgelopen twee decennia waren er meer jaren dat de rendementen van die twee categorieën gelijk op liepen, dan jaren waarin ze elkaar compenseerden. Recent werd die correlatie echter weer negatief, zo signaleert Chris Teschmacher van LGIM, en dat is goed nieuws voor beleggers die hun risico’s vooral willen spreiden. De eventuele blijdschap daarover dreigt echter van korte duur te zijn: ‘Een piek in de inflatie zal de rendementen weer in dezelfde richting doen bewegen, waarmee het portfoliorisico weer toeneemt’, aldus Teschmacher, die vervolgens wijst op het mogelijk inflatoire karakter van het Trump-programma. Overigens zitten daar ook niet-inflatoire elementen in: als Trumps beleid inderdaad leidt tot het einde van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, zal de olieprijs - een belangrijke factor in inflatiecijfers - flink kunnen dalen.
Ook Schroders ziet een kans dat obligaties (weer) vaker in portfolio’s worden opgenomen met het oog op risicospreiding. ‘Bij lagere inflatieniveaus kunnen ze een efficiëntere afdekking vormen tegen zwakte in cyclische assets’, aldus Lisa Hornby, hoofd US Fixed Income van Schroders. Maar ook qua rendement kan dat een goed idee zijn. ‘Obligaties zijn goedkoop in vergelijking met alternatieve assets, met rendementen die op dit moment hoger zijn dan die van het verwachte winstrendement op de S&P500.’
J.P. Morgan Asset Management is echter juist meer gecharmeerd van het idee van een flinke portie alternatieve activa. Qua spreiding kunnen beleggers nu niet alleen rekenen op de huidige negatieve correlatie tussen aandelen en obligaties, stelt strateeg Vincent Juvyns. In aandelen beveelt hij vooral actief beheer aan, om bijvoorbeeld te compenseren voor marktdominantie, die in zijn ogen cyclisch is.
Overdreven pessimisme
LGIM noemt in het kader van diversificatie de Mexicaanse peso, die het in de weken na Trumps verkiezingswinst zwaar te verduren had. Maar ook Europese beleggingen zijn met het oog op spreiding een optie, bijvoorbeeld Duitse staatsobligaties: ‘Wij denken dat het pessimisme over Europa overdreven is’, aldus Teschmacher.
Fidelity International, tot slot, kijkt ook naar opkomende economieën om te diversifiëren. Maar ook deze asset manager benadrukt dat selectie het moet doen: breed in opkomende markten stappen is niet zo’n beste optie. ‘We zien kansen in bepaalde high-yield debt markten zoals Brazilië en Zuid-Afrika’, schrijft Henk-Jan Rikkerink, global head multi asset solutions van Fidelity International. Waarbij hij wel aantekent een voorkeur te hebben voor dat schuldpapier in harde valuta. Want ook op deze markten zijn de politieke ontwikkelingen in de Verenigde Staten dominant: ‘Er is veel kans op een sterkere dollar.’