Amerikaanse assetmanagers vinden op één punt gemeenschappelijke grond: het korte eind van de Amerikaanse rentecurve is momenteel de plek waar beleggers moeten zijn. De redenen daarachter verschillen echter sterk.
Volgens Laura Cooper, hoofd macro credit bij Nuveen, zal de Federal Reserve waarschijnlijk niet tegemoetkomen aan het agressieve pad van renteverlagingen dat de markten hebben ingeprijsd. Guillermo Felices, wereldwijd beleggingsstrateeg bij PGIM, kent juist veel gewicht toe aan de kans dat de Fed nóg ruimhartiger zal zijn dan de markt verwacht.
Waar beide strategen het wel over eens zijn is dat, ongeacht welke kant de Fed op beweegt, het korte eind van de curve de beste gok blijft voor beleggers. ‘Verwacht niet dat de Fed dovisher zal zijn dan de markt’, zegt Cooper in een gesprek met Investment Officer. ‘Dicht bij het korte eind blijven is de zuiverste manier om rendement te halen zonder onnodige volatiliteit’.
De aantrekkingskracht van kortlopende Amerikaanse Treasuries neemt ook onder Europese beleggers toe, zegt Cooper. Dalende hedgekosten maken Amerikaanse vastrentende waarden aantrekkelijker op een valuta-gecorrigeerde basis. Met de euro die dit jaar terrein heeft gewonnen, is het effectieve rendement op dollarbeleggingen groter dan in 2023.
Minder renteverlagingen verwacht
Aan het begin van de zomer rekenden handelaren nog op zes tot zeven renteverlagingen door het stelsel van Amerikaanse centrale banken tot 2026. Die hoeveelheid is inmiddels gedaald tot ongeveer vier. Cooper benadrukt dat de huidige dynamiek anders is dan in eerdere cycli. Historisch gezien verlaagde de Fed de rente om verzwakkende groei te ondersteunen, wat vaak leidde tot een stijgende vraag naar langlopende Treasuries.
‘Dit keer bevinden we ons in een regime van hogere inflatie, en worden we geconfronteerd met heel andere begrotingsdynamieken, met hoge tekorten’, zegt ze. ‘Daardoor moet een hogere risicopremie worden ingebouwd aan het lange eind. Dat wijst op een structureel hoger renteniveau, met een lange rente die waarschijnlijk hoog zal blijven.’
Felices waarschuwt juist dat verzwakkende groei de Fed kan dwingen om vérder te gaan. In het basisscenario van PGIM verlaagt de Fed de rente twee keer dit jaar en nog twee keer vroeg in 2026, waardoor de beleidsrente richting 3 procent beweegt. ‘Wij zien de Amerikaanse economie afzwakken tot een groei van ongeveer 1, hoogstens 1,5 procent’, zei Felices. ‘Genoeg reden voor de Fed om te concluderen dat extra verruiming nodig is.’
Voor hem schuilt het belangrijkste risico niet alleen in verdere renteverlagingen, maar vooral in het gevaar dat de Fed voorbij de zogenoemde neutrale rente zakt. PGIM schat dat niveau waarop het beleid de economie noch stimuleert, noch afremt, op ongeveer 2,5 procent. ‘De kans dat we onder de neutrale rente terechtkomen is 40 procent,’ aldus Felices. Dat zou een duidelijk teken zijn dat de Fed nog ruimhartiger optreedt dan de markt verwacht.
Rekenen in de yield curve
Beide strategen benadrukken dat de huidige rente op het korte eind van de curve voldoende compensatie biedt om langlopende looptijden te vermijden. De tweejaars Treasury noteert rond 3,5 procent, terwijl één- en driemaands schatkistpapier ongeveer 4 procent oplevert. Dat biedt een stabiel inkomen zonder blootstelling aan schommelingen van de lange rente.
Cooper wijst erop dat de grote begrotingstekorten het lange eind in deze cyclus extra kwetsbaar maken. De hogere uitgifte van langlopende obligaties en vermoeidheid bij beleggers drukken de vraag. ‘Het korte eind biedt zuivere carry zonder dezelfde kwetsbaarheid’, zei ze.
Hoge inflatie beperkt de Fed
Andere strategen sluiten zich daarbij aan. Kathy Jones, hoofd vastrentend bij Charles Schwab, stelt dat een inflatie rond 3 procent weinig ruimte laat voor een daling van de lange rente. Als de Fed in die omstandigheden versoepelt, loopt zij juist het risico de inflatiezorgen aan te wakkeren die de lange rente hoog houden.
Volgens Yung-Yu Ma van PNC hangt veel af van de reden achter de renteverlagingen. ‘Als de verlagingen voortkomen uit afzwakkende groei, daalt de lange rente meestal. Maar als ze plaatsvinden bij aanhoudend sterke groei of politieke druk, dan stijgt de lange rente juist’, zei hij tegen Morningstar.
Ook Pimco klinkt voorzichtig. In zijn cyclische vooruitblik schrijft Andrew Balls, global CIO fixed income: ‘Onze focus ligt op een mogelijke bull steepening door rally’s aan het korte eind, niet op bear steepening door verkopen aan het lange eind.’ Toch houdt de obligatiegigant een overwogen positie aan in het vijfjaarssegment van de Amerikaanse curve.
Alternatieven in krediet
Beleggers die zich niet comfortabel voelen bij een duratie-positie in Amerikaanse Treasuries, verschuiven volgens Nuveen naar bedrijfsobligaties. Sterke balansen vormen volgens het fondshuis een veiliger keuze dan overheidspapier dat onder druk staat door begrotingsrisico’s. Daarnaast ziet Nuveen waarde in gesecuritiseerde leningen, zoals commerciële en residentiële hypotheekobligaties, waar de fundamenten solide blijven ondanks versoepeling door de Fed.
Cooper noemt de ‘trage, gestage stijging’ van de werkloosheid ongebruikelijk en waarschuwt dat een scherpere verslechtering de veerkracht die in aandelen en krediet is ingeprijsd, kan ondermijnen. Het tegenovergestelde risico bestaat echter ook: sterke consumentenbestedingen en AI-gedreven investeringen kunnen de groei juist te heet houden, waardoor de Fed de renteverlagingen moet temperen en de lange rente onder opwaartse druk blijft.