Opinie

Op 3 oktober schreef ik hier een column onder de titel “In de bres voor Liz Truss”. In die column uitte ik niet zozeer steun voor de inhoud van haar beleid als wel voor de intentie van dat beleid. Truss wilde het groeivermogen van de Britse economie bevorderen en ervoor zorgen dat werken meer zou lonen. Mijn steun voor Truss was volledig tegen de consensus in want nagenoeg iedereen die ik over haar hoorde was vernietigend.

Nu we weer middenin een energiecrisis zitten, en blijkt dat die voor alle partijen, inclusief de overheid, best lastig te managen is, wordt van alle kanten geroepen dat we in Nederland twintig jaar geleden zijn doorgeslagen in de liberalisering van het energiesysteem.

De bedrijfswinsten zakken niet, ook al neemt de economische groei af, want inflatie. Dat is de gedachte die veel beleggers hebben als het gaat om verwachte winstgroei voor de komende twaalf maanden, die nog steeds positief is. Maar ik denk dat we inmiddels de fase voorbij zijn waarin winsten nog worden gedreven door inflatie.

Financiële instellingen zijn momenteel druk bezig met de implementatie van duurzaamheidsregelgeving, level 2 van de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) in het bijzonder. Naast de complexiteit van de regelgeving komt steeds meer aan het licht dat de Europese wetgever hinkt op twee gedachten die mogelijk niet met elkaar verenigbaar zijn. 

Het grote verschil tussen obligaties en aandelen is dat de kasstromen bij obligaties vooraf vastliggen. Daarom is inflatie de grote vijand van obligaties. Bij aandelen is het effect van inflatie meer complex. Bedrijven die de prijzen verhogen, realiseren daardoor vaak een hogere omzet. Maar met vertraging zorgt inflatie in de vorm van stijgende lonen en stijgende rentes voor margedruk, net zoals stijgende energieprijzen.

Clubs als DNB en het IMF brengen een paar keer per jaar een rapport uit waarin gepoogd wordt om risico’s van financiële instabiliteit te benoemen. Vaak zijn die rapporten niet zo belangwekkend, want de dingen lopen in de regel zoals ze moeten lopen. Dit keer is het andere koek.

Uiteindelijk was aandeelhouderswaardemaximalisatie toch niet zo’n goed idee, moest Jack Welch aan het eind van zijn leven toegeven - drie decennia nadat hij met zijn beruchte reorganisaties het icoon van dat idee was geworden. Maar wat is dan wel een goed ondernemingsdoel? Welch was doorgeschoten, maar aan de andere kant van het spectrum staan mensen die kapitalisme gelijkstellen aan kolonialisme - wat evenmin slim is.

De ISM Manufacturing Index is niet alleen een belangrijke indicator voor toekomstige groei, maar is ook sterk gecorreleerd met marktrendementen. Wat veel beleggers over het hoofd zien: niet alleen met de rendementen op aandelen.

Door indicatoren die wat zeggen over de richting van de ISM Manufacturing Index in te zetten om verschillende ISM scenario’s te definiëren, kun je per asset class impliciete rendementen afleiden.

De ISM Manufacturing Index is niet alleen een belangrijke indicator voor toekomstige groei, maar is ook sterk gecorreleerd met marktrendementen. Wat veel beleggers over het hoofd zien: niet alleen met de rendementen op aandelen.

Door indicatoren die wat zeggen over de richting van de ISM Manufacturing Index in te zetten om verschillende ISM scenario’s te definiëren, kun je per asset class impliciete rendementen afleiden.

Waarom beleggen zoveel beleggers actief? Academisch onderzoek heeft al voldoende aangetoond dat actief beleggen gemiddeld tot veel slechtere prestaties heeft geleid, zeker wanneer we het op de lange termijn bekijken. Deze post schuift twee theorieën naar voor: (1) beleggers overschatten eigen kennis, en (2) het failliet van de efficiënte markthypothese toont aan dat er altijd een percentage actief beheer zal zijn.