De Amerikaanse centrale bank verlaagt vanavond naar verwachting de rente met een kwart procentpunt als reactie op een afkoelende arbeidsmarkt. Maar omdat inflatie hardnekkig rond de 3 procent blijft hangen, vrezen beleggers dat de Fed flirt met een ‘stagflation-lite’ scenario: een economie die vertraagt, maar waarin de prijzen niet willen meebuigen.
Aan de oppervlakte oogt de Amerikaanse economie robuust. In het tweede kwartaal groeide het bbp met 3,3 procent op jaarbasis, na een krimp van 0,5 procent in de eerste drie maanden. Toch is er sprake van oplopende werkloosheid, magere banencijfers, en inflatie die weer oploopt.
‘De geur van stagflatie wordt sterker’, schreef Harvard-econoom Jason Furman vorige week op X. ‘De Fed heeft onder deze omstandigheden geen goede opties.’
Zijn bericht komt na een forse correctie van de officiële arbeidsmarktcijfers voor de twaalf maanden tot aan maart: er kwamen ruim 911.000 banen minder bij dan eerder gedacht. Sinds april krimpt de werkgelegenheid in de private sector, exclusief de zorgsector. Van juni tot augustus kwamen er gemiddeld slechts 30.000 banen per maand bij. Ondertussen liep de inflatie weer op naar 2,9 procent, na het dieptepunt van 2,3 procent in april.
Voor strateeg Joseph Little van HSBC past dat beeld precies bij stagflation-lite: geen rampscenario zoals in de jaren zeventig, maar wel een ongemakkelijke mix van zwakkere groei en ‘plakkerige’ prijzen. Volgens hem is dat al terug te zien op de obligatiemarkt. De rente op tienjaarsleningen daalt, terwijl het verschil met kortlopende leningen juist toeneemt. Dat wijst volgens Little op groeiende zorgen over de vooruitzichten. Aandelen profiteren intussen van het vooruitzicht van lagere rentes én de euforie rond kunstmatige intelligentie.
Debat over stagflation-lite
Volledige stagflatie komt zelden voor; de Verenigde Staten kregen er voor het laatst in de jaren zeventig mee te maken. Federated Hermes portefeuillebeheerder Chengjun Chris Wu vindt ‘stagflation-lite’ een passende term voor het huidige tijdsgewricht. Handelstarieven kunnen de groei volgens hem een vol procentpunt drukken en tegelijk de prijzen opstuwen.
Ook andere signalen wijzen volgens hem op afkoeling. De binnenlandse bestedingen zijn teruggevallen van 2,5 naar ongeveer 1 procent van het bbp. Ondernemerspeilingen schetsen hetzelfde beeld. Maar omdat de werkloosheid rond de 4 procent blijft hangen, lijken bedrijven nauwelijks mensen te ontslaan.
Daarnaast remmen minder immigratie en meer automatisering de banengroei, ook als de productie zelf toeneemt. ‘Opvallend is dat techbedrijven banen kunnen schrappen, terwijl de winsten juist record na record breken’, zegt Mark Dowding, cio bij RBC BlueBay Asset Management, tegen Investment Officer.
Aandelen kijken door de risico’s heen
Voor Amerikanen oogt de situatie historisch gezien nog altijd mild. De Misery Index, de som van inflatie en werkloosheid, staat op 7 procent. Dat is hoger dan vlak voor de pandemie, maar ver verwijderd van de 22 procent die de economie in de jaren zeventig verlamde.
Dat verklaart ook waarom aandelenbeleggers vooralsnog ontspannen blijven. De wereldwijde MSCI AC-index noteert bijna negentien keer de verwachte winst, een niveau dat nauwelijks houdbaar lijkt zonder lagere rente.
‘Renteverlagingen beperken de neerwaartse risico’s en vergroten samen met hogere overheidsuitgaven de kans op een opleving van de groei in de tweede helft van 2026’, zegt Anwiti Bahuguna van Northern Trust. De deputy global chief investment officer rekent volgend jaar op een winstgroei van 8 tot 12 procent, zolang de inflatie niet opnieuw uit de bocht vliegt.
Intussen wacht de markt ook op de opvolging van Fed-voorzitter Jerome Powell. Donald Trump heeft de keuze teruggebracht tot Kevin Warsh, Kevin Hassett en Christopher Waller. Namen die de verwachting bevestigen dat de Fed onder een nieuwe voorzitter meer in lijn komt met het Witte Huis. ‘Zolang de inflatie gematigd blijft, zal het geen probleem zijn om de rente te verlagen’, zegt Dowding van RBC BlueBay Asset Management. ‘Maar het wordt ongemakkelijker zodra de prijzen opnieuw aantrekken.’ Beleggers houden daarom rekening met in totaal 150 basispunten aan verlagingen tot eind volgend jaar.