Niet alleen dit jaar vormen obligaties uit opkomende markten een aantrekkelijk alternatief voor de volatiele schuld van ontwikkelde economieën. Europese fondshuizen zien een structurele verschuiving in het financiële beleid van deze landen. Amundi heeft zelfs onlangs haar teams voor opkomende markten en ontwikkelde markten samengevoegd.
Opkomende markten beleven een uitzonderlijk sterk obligatiejaar. Schuld in lokale valuta noteert een winst van circa 14 procent, en in harde valuta van 6 procent. De zwakkere dollar en de renteverlagingen van de Amerikaanse Federal Reserve blazen wind in de zeilen.
Maar volgens Alessia Berardi, hoofd Emerging Macro Strategy bij Amundi Investment Institute, is de beweging fundamenteler dan dat. ‘Ook vóór de renteverlaging in september presteerde de assetklasse al sterk,’ zegt ze. ‘We zien een structurele trend: opkomende landen hebben hun financiën beter op orde, terwijl de kwetsbaarheid van ontwikkelde economieën toeneemt. De grenzen tussen beide werelden vervagen.’
‘Centrale banken in opkomende landen hebben geleerd van de harde lessen uit de jaren tachtig, toen de inflatie ontspoorde’, zegt Berardi. ‘Ze tonen nu meer discipline dan in het verleden en zijn bovendien meer naar binnen gekeerd, waardoor ze minder afhankelijk zijn van het beleid van de Fed.’
Uday Patnaik, hoofd Asia Fixed Income and Global Emerging Market Debt bij L&G, ziet die structurele verandering vooral sinds de coronacrisis. ‘Over het algemeen voerden opkomende landen een verantwoordelijker beleid’, zegt hij. ‘Ze verhoogden de rente sneller om inflatie te beteugelen en lopen nu ook voor met renteverlagingen.’
Berardi noemt Brazilië als voorbeeld. ‘Dat land begon al met renteverhogingen toen de Fed een jaar geleden begon met het verlagen ervan. De reële rente ligt er nu rond de 8 procent, waardoor er nog ruime marge is voor verdere verlagingen’, zegt ze.
Oude labels, nieuwe realiteit
De term ‘opkomende markt’ stamt uit 1981, bedacht door een econoom van de Wereldbank als vriendelijker alternatief voor Derde Wereld. Maar ruim veertig jaar later dekt het de lading niet meer. De wereldeconomie is veranderd en vindt zijn weerspiegeling in de financiële markten.
‘In het begin van de jaren negentig bedroeg het aandeel van opkomende markten in het wereld-bbp ongeveer twintig procent’, zegt Patnaik. ‘Tegenwoordig is dat circa vijftig procent. De schuldmarkt van die landen is inmiddels uitgegroeid tot de grootste kredietmarkt ter wereld, met een totale omvang van 29.000 miljard dollar — waarvan waarvan ongeveer 4.000 à 5.000 miljard in harde valuta en 24.000 miljard in lokale valuta.’
Groei van de totale schuldomvang opkomende landen
Voor Amundi, Europa’s grootste fondshuis, was het logisch om de teams voor opkomende en ontwikkelde markten samen te voegen. ‘De convergentie tussen beide markten en veranderende klantbehoeften vragen om integratie binnen de platforms voor vastrentende waarden en aandelen’, aldus het bedrijf.
Toch blijft het etiket ‘emerging’ hardnekkig kleven. ‘Landen als de Verenigde Emiraten doen qua kredietkwaliteit niet onder voor Frankrijk,’ zegt Patnaik, ‘maar blijven geprijsd als risicovoller. Dat biedt kansen voor beleggers, met een aantrekkelijke pick-up bij een vrijwel gelijk risicoprofiel.’
Alexis de Mones, obligatieportefeuillebeheerder bij Ashmore Group, ziet hetzelfde patroon. ‘Gecompenseerd voor risico presteren opkomende markten beter’, zegt hij. ‘EM-obligaties worden minder volatiel, terwijl developed markets juist onrustiger worden. Toch bieden ze nog steeds een hogere yield.’ Volgens De Mones is het risico-gecorrigeerde rendement van de assetklasse al enige tijd aantrekkelijk. ‘De Sharpe-ratio van overheidsschuld in EMD bedraagt over de afgelopen twintig jaar 0,45, en die van EM-bedrijfsobligaties 0,48. Ter vergelijking: Amerikaanse investment-grade obligaties halen slechts 0,19, terwijl Europese varianten op 0,33 blijven steken.’
Kredietwaardigheid
Intussen nemen de zorgen over de financierbaarheid van overheidsschulden in ontwikkelde markten toe. ‘Het lange eind van de rentecurve in ontwikkelde markten stijgt scherp’, zegt Patnaik. ‘Dat is een duidelijk signaal van de financiële markten dat de bereidheid om die overheidsschuld te blijven financieren, afneemt.’
Het contrast met opkomende economieën is groot. De gemiddelde schuldgraad bedraagt daar slechts 65 procent van het bbp, tegenover 125 procent in de G7. Terwijl zij hun begrotingen consolideren, krijgen ontwikkelde landen juist waarschuwingen van kredietbeoordelaars. Zo verlaagde Moody’s in mei 2025 de rating van de Verenigde Staten van Aaa naar Aa1, en zette Fitch Frankrijk in september terug van AA- naar A+ wegens oplopende tekorten en politieke spanningen.
In 2024 beleefden opkomende markten volgens M&G Investments hun sterkste jaar voor ratingmigratie sinds 2011: veertien landen kregen een upgrade. De kredietwaardigheid van emerging markets verbetert, op het moment dat die van de rijke wereld afbrokkelt.
Risico’s blijven
Hoewel de fundamentele positie van opkomende markten sterk is, blijft hun lot deels verweven met het beleid van de Fed. Een onverwachte verkrapping of uitstel van renteverlagingen kan de rally in EMD temperen. ‘Als de Fed hawkish blijkt, zullen risk assets daar last van krijgen’, zegt Patnaik. ‘Maar investment grade EM-schuld kan dat relatief goed doorstaan.’
‘Ook een substantiële sell-off van Amerikaanse aandelen zou problematisch zijn’, stelt Patnaik. ‘In zo’n scenario correleren risicovolle assets sterk met elkaar en dalen ze gezamenlijk.’