Opinie

Vorige week was ik uitgenodigd om op een bijeenkomst mijn licht te laten schijnen op de macro-economische gevolgen van de Europese Green Deal. Vrij bijzonder, want verzoeken om over dat onderwerp te spreken krijg ik eerlijk gezegd niet vaak. Toen ik werd uitgenodigd, zei ik dat ook.

Nog geen twee weken geleden schoot de prijs van een vat olie met bijna 10 dollar omhoog. Geruchten dat China nu toch echt haar covid-beleid zou aanpassen en een geleidelijke ‘reopening’ zou accommoderen, duwden de prijs fors omhoog. Maar nu die reopening na een schijnbeweging van nog wat meer lockdowns aanstaande lijkt, staat olie op het laagste punt van dit jaar. 

Na het laatste Chinese partijcongres reageerden beleggers teleurgesteld. Ze hadden gehoopt op een einde aan het zero-covid-beleid, maar in plaats daarvan werden ze geconfronteerd met het om onduidelijke redenen wegleiden van de 79-jarige Hu Jintao uit de Grote Hal van het Volk. Hu gaf geen blijk daar aan mee te willen werken, maar werd uiteindelijk weifelend weggeleid. Ook omdat alle macht bij Xi Jinping is geconsolideerd, werd hij vergelijken met het autoritaire regime van Mao Zedong.

In 2019 besloot ik ABN Amro vaarwel te zeggen. Ik was daar al 14 jaar hoofdeconoom, was toe aan iets anders en vond dat de bank ook toe was aan iemand anders. Toenemend fysiek ongemak speelde eveneens een rol. Een derde reden om te vertrekken, was dat de bank een richting inging die mij niet aansprak: duurzaamheid, duurzaamheid, duurzaamheid.

De financiële dienstverlening heeft last van emotionele overstroming en zit vast in de dramadriehoek. Banken en verzekeraars helpen cliënten die geldzorgen hebben. Het regent online tips over hoe daarmee om te gaan. De klant kan bij de bank zelfs online zijn geldpersoonlijkheid testen. Hierdoor belandt de klant van de regen in de drup. 

Nee, dit is geen column over de prestaties van Nederland op het WK voetbal. Hoewel de titel hier natuurlijk wel naadloos op aansluit. Deze column gaat over China en zijn Covid-issues.

Sinds 2021 stijgt in de westerse wereld de inflatie als gevolg van monetaire en fiscale expansie in combinatie met minder aanbod gedurende de pandemie. Beslissend voor de beurs in 2023 en daarna is of de inflatie zo ver daalt dat beleggers gaan speculeren op deflatie of dat na de huidige periode van dalende inflatie deze weer begint op te lopen.

Zoals zo veel andere centrale banken, is ook de Europese Centrale Bank (ECB) bezig met digitaal geld. De Nederlandse Tweede Kamer debatteerde eerder deze week over die nieuwe vorm van geld die eraan zit te komen.

De Amerikaanse detailhandelsverkopen stegen in oktober 1,3 procent, hetgeen meer was dan verwacht. Zonder de volatiele componenten auto’s en benzine stegen de verkopen met 0,9 procent, eveneens meer dan verwacht. De beter dan verwachte consumentenbestedingen zijn voor flink wat beleggers en economen reden om te veronderstellen dat er geen nieuwe Amerikaanse recessie komt. Maar ik ben daar niet meteen van overtuigd.

Het is weer tijd voor de jaarvisies, het moment dat de verwachtingen voor volgend jaar worden uitgesproken. Dit jaar zorgde de Russische inval in de Oekraïne er voor dat de visies voor 2022 al snel het ronde archief in konden. Die Russische inval was de lont in het kruitvat voor wat betreft de inflatie. Centrale banken werden meteen gedwongen te acteren.