De duurzame bail-out
Sinds de start van de Europese Green deal staat ESG voor een puinhoop van compromissen met willekeurige categorieën gebaseerd op een fundamenteel onsamenhangend en waarschijnlijk ook contraproductief concept.
Déjà vu: irrational exuberance
Hij staat er bij elke persconferentie, Luis de Guindos, maar krijgt zelden het woord. Christine Lagarde, de president van de ECB, beantwoordt na beleidsvergaderingen de vragen van de pers. Sporadisch speelt ze een vraag door naar de Spaanse vicepresident.
Grafiek van de week: waar blijft de volgende Silicon Valley Bank?
De rentes schieten omhoog en hebben in sommige gevallen de hoogste niveaus in decennia bereikt. De koersen van Amerikaanse regionale banken klappen opnieuw in elkaar. En toch blijven de berichten over nieuwe omvallende banken uit. Waarom?
Deposito’s!
De onderstaande grafiek geeft het antwoord op die vraag. Ondanks de aanhoudende concurrentie met money market fondsen nemen de deposito’s van kleinere Amerikaanse banken gestaag toe. Ten opzichte van een jaar geleden is er sprake van een bescheiden groei van 2 procent.
All dots matter ... indeed
Jan Vergote, kennisexpert van Investment Officer, buigt zich deze week over de ‘dot plot’-grafiek van de Fed. Vanuit dat startpunt maakt hij een balans op van de huidige toestand van de economie, inflatie en de markten.
Waar blijft de volgende Silicon Valley Bank?
De rentes schieten omhoog en hebben in sommige gevallen de hoogste niveaus in decennia bereikt. De koersen van Amerikaanse regionale banken klappen opnieuw in elkaar. En toch blijven de berichten over nieuwe omvallende banken uit. Waarom?
Deposito’s!
De onderstaande grafiek geeft het antwoord op die vraag. Ondanks de aanhoudende concurrentie met money market fondsen nemen de deposito’s van kleinere Amerikaanse banken gestaag toe. Ten opzichte van een jaar geleden is er sprake van een bescheiden groei van 2 procent.
Tien oude en tien nieuwe veilige havens
De Amerikaanse tienjaarsrente is gestegen tot boven de 5 procent. Het gevolg is dat het winstrendement – het omgekeerde van de koers/winstverhouding – voor het eerst deze eeuw is gedaald tot beneden het rendement op obligaties.
Daarmee ogen aandelen kwetsbaar. De tijden van TINA zijn voorgoed voorbij, er is weer een alternatief en dat zijn obligaties. Toch is de belangstelling voor obligaties na drie jaren van dalende koersen niet zo groot, nog even afgezien wat er in reële termen overblijft.
Tien oude en tien nieuwe veilige havens
De Amerikaanse tienjaarsrente is gestegen tot boven de 5 procent. Het gevolg is dat het winstrendement – het omgekeerde van de koers/winstverhouding – voor het eerst deze eeuw is gedaald tot beneden het rendement op obligaties.
Daarmee ogen aandelen kwetsbaar. De tijden van TINA zijn voorgoed voorbij, er is weer een alternatief en dat zijn obligaties. Toch is de belangstelling voor obligaties na drie jaren van dalende koersen niet zo groot, nog even afgezien wat er in reële termen overblijft.
Focus minder op artikel 8 en 9 en meer op decarbonisatie van uw portefeuille
Laten we eerlijk zijn, er bestaat veel zin en onzin bij duurzaam beleggen en de wetgeving is op zijn minst vaag en complex. Ziet u nog het spreekwoordelijke bos door de bomen?
Wat wel vaststaat is dat de klimaattransitie en decarbonisatie de komende decennia een impact zullen hebben op uw beleggingsportefeuilles. Dit houdt risico’s in, maar creëert ook opportuniteiten. Bij 41 procent van de Europese vermogensbeheerders is decarbonisatie nog geen focus, maar staat hoog op de agenda. Wat houdt dit precies in?
De kosten van de energietransitie dreigen zeer hoog uit te vallen
Het aansluiten van alle Noordzee windturbines op het hoogspanningsnet gaat voor de periode 2032-2057 40 miljard euro meer kosten dan de geraamde 50 miljard euro. Dat is 1,6 miljard euro per jaar en bijna een verdubbeling. Hopelijk blijft het daarbij. De verbruikers zullen de meerkosten moeten opbrengen.
Grafiek van de week: nieuw ‘oh-oh’ momentje voor Italië?
De Italiaanse tienjaarsrente hikt tegen de 5 procent aan. De laatste keer dat we dit gezien hebben was eind 2012. Niet veel eerder was het maar de vraag of Italië in de Eurozone kon blijven. Hangt er weer een schuldencrisis in de lucht?
Veel beleggers staren zich blind op ‘de spread’ als het om landen met hoge schulden gaat. Italië zit volgens het IMF op een ‘respectabel’ schuldenratio van 144 procent ten opzichte van het BBP. En dan hebben we het alleen nog maar over de overheidsschuld.