Stefan Duchateau: happy end?
De vraag of 2023 een beter jaar zal worden als het vorige, zullen we pas met zekerheid binnen een 50-tal weken kunnen beantwoorden. Inderdaad, een ronduit ontgoochelende repliek op een nochtans volkomen verantwoorde vraag. Dit bevestigt de karikatuur dat economisten enkel accuraat kunnen voorspellen als het om het verleden gaat.
Start van de eindejaarsrally
Vandaag zijn er verkiezingen in de Verenigde Staten. De kans is groot dat de Republikeinen ten minste één van de huizen in het Congres winnen. Daardoor gaat de geldkraan voor de regerende Democraten dicht. Dat is goed nieuws voor Amerikaanse staatsobligaties en aangezien de rente dit hele jaar bepalend is voor de richting van de aandelenmarkt, is een dalende rente mogelijk de start van een aandelenrally van een procent of tien die tot het einde van het jaar kan aanhouden.
‘Wie terugkijkt voelt zich altijd wijs’
Er resten ons nog wel enkele weken tot we het jaar 2022 definitief mogen begraven, maar we vrezen dat die tijd te kort zal zijn om het tij op de financiële markten voldoende te keren om alsnog uit de dieprode cijfers te geraken.
Dit miserabele jaar zal de geschiedenis ingaan om vele (betreurenswaardige) redenen maar zeker ook omdat het bijna afgelopen jaar het annus horribilis was waarvoor beleggers vrezen. We weten vanzelfsprekend dat dergelijke tegenslagen zich kunnen voordoen maar ook dat -mits enig geduld- er een recuperatiefase volgt.
Jan Vergote: ‘De Fed ... meer dan ooit in de lead’
Naar aanleiding van de podcast twee weken terug, kreeg ik de vraag naar het waarom van aankopen van Amerikaanse banken. De reden ligt bij het monetaire beleid in de VS. De forse verhoging van de kortetermijnrente (en in haar kielzog de hele rentecurve) doet de rentemarge (net interest income) van de Amerikaanse banken verbeteren.
Grafiek van de week: wat voor obligaties in het verschiet ligt
De ISM Manufacturing Index is niet alleen een belangrijke indicator voor toekomstige groei, maar is ook sterk gecorreleerd met marktrendementen. Wat veel beleggers over het hoofd zien: niet alleen met de rendementen op aandelen.
Door indicatoren die wat zeggen over de richting van de ISM Manufacturing Index in te zetten om verschillende ISM scenario’s te definiëren, kun je per asset class impliciete rendementen afleiden.
Grafiek van de week: huizenmarkt volgende dominosteen
De activiteit op de Amerikaanse huizenmarkt loopt in rap tempo terug. De verkopen van nieuwe huizen daalden in juli met meer dan 12 procent, de grootste daling sinds februari vorig jaar. Het was bovendien de zesde daling in zeven maanden tijd. Ten opzichte van de piek werden 51 procent minder nieuwe huizen verkocht.
Fed trekt zevenmijlslaarzen aan om de inflatie te keren
De tijden dat de centrale bank de rente met een kwartje verhoogde, zijn voorbij. Vorige week verhoogde de ECB de rente met 75 basispunten, met daarbij de belofte van Lagarde om volgende maand de rente weer met 75 basispunten te gaan verhogen. Volgens de geldmarkt is er nu een kans van één op vier dat de Federal Reserve - het stelsel van Amerikaanse centrale banken - op 21 september de rente met een vol procent (100 basispunten) gaat verhogen.
De de-dollarisatie van de wereldeconomie
De recente stijging van de Amerikaanse dollar ten opzichte van zo’n beetje elke andere munt heeft er voor gezorgd dat de dollar sinds 1985 niet zo sterk is overgewaardeerd. Het Brits pond is sinds dat jaartal niet zo goedkoop geweest versus de dollar. Nu doet de combinatie van valuta en het jaartal 1985 meteen denken aan het Plaza-akkoord, maar daarover later.
Fire is on Fire
De voorbije weken is er al heel wat te doen geweest om de nieuwe VRT documentaire, FIRE. In het Tv-programma kwamen verscheidene figuren voor die beloofden/verzekerden dat ze rijk konden worden, als je hun manier van leven en beleggen volgden.
Zowel op sociale media als in de klassieke media zijn er al veel woorden aan vuil gemaakt – en nergens was er maar iets positief te lezen. Een vraag waar ik het over wil hebben: hoe representatief zijn deze Tv-figuren?
Over de ‘Marshallian K’
In mei 1999 kreeg ik van mijn toenmalige baas bij Delta Lloyd Securities de kans om hem te vervangen op het congres van BCA Research, een onafhankelijk Canadees macro-analysebureau. Ik maakte er toen in detail kennis met de impact van monetaire liquiditeitsinjecties. Wist ik toen veel dat die kennis mij in de volgende twintig jaar regelmatig heel goed van pas zou komen.