smart beta

Smart beta ETFs, of beter strategic beta ETFs, bieden beleggers tegenwoordig een verscheidenheid aan factorblootstellingen en wegingsmechanismen. Aanbieders van dergelijke producten beloven beleggers vaak een beter rendement of een lager risico dan traditionele beleggingsfondsen. De belegger dient dan wel de juiste factor gekozen te hebben, zo leert het turbulente jaar 2020 hen tot dusver.

Dat blijkt uit een analyse van fondsanalist Ronald van Genderen van Morningstar.

Princeton-hoogleraar Burton Malkiel, die geldt als een van de grondleggers van het indexbeleggen, heeft zijn mening herzien: misschien is het toch mogelijk betere beleggingsresultaten te behalen dan de benchmark.

Maar liefst 46 procent van alle asset managers die aan een jaarlijks wereldwijd onderzoek van FTSE Russell hebben meegedaan maken gebruik van smart beta-strategieën.

Niet alle passieve fondsen zijn volgens toezichthouder AFM even transparant en begrijpelijk. ‘Er zijn fondsen waarvan ik denk: nou ik weet het niet’, aldus hoofd toezicht financiële ondernemingen Tim Mortelmans.

Toezichthouder AFM heeft beoordelingskaders gepubliceerd voor het wegen van actief beheerde ETF’s en trackers die een alternatief gewogen index volgen, ook wel factor- of smart-betafondsen genoemd. Deze producten zijn in opkomst, maar niet door iedereen even makkelijk te doorgronden.

Niet individuele aandelen maar beursgenoteerde indextrackers zijn nu favoriet onder beleggers om mee te speculeren op de aandelenmarkt.

Smart beta-strategieën worden gepresenteerd als slimme ETF-oplossingen, maar dat zijn ze helemaal niet, oordeelt Morningstar. Het zijn voorbeelden van actief management.

Het kan helemaal misgaan met smart beta, waarschuwt Robert Arnott, topman van Research Affiliates, het Amerikaanse bedrijf dat een van de eerste smart beta-indices ontwikkelde.

Smart beta ETF’s hebben afgelopen jaar bewezen geen hype te zijn. Wat waren de populairste fondsen? ETF.com zette ze op een rij.

Smart beta is al jaren in ieders mond: niet alleen door institutionele partijen als pensioenbeleggers, maar ook door de investment offices van de grootbanken wordt het steeds vaker gebruikt.