Opinie

Ons land heeft een groot tekort aan woningen en voor veel jonge mensen is het niet mogelijk om op de plaats van hun voorkeur een betaalbare woning te vinden. Dat is in en in triest. Minstens zo triest is wat ik lees in verkiezingsprogramma’s. In de meeste programma’s staat dat de markt niet werkt en dat we meer overheidsbemoeienis nodig hebben. Ik val van mijn stoel van verbazing. 

Na jaren polderen en geneuzel op
 de vierkante centimeter lijkt het er nu echt van te komen: het nieuwe pensioenstelsel. En daarmee komt eindelijk aandacht voor hetgeen waar het echt over moet gaan: de beleggingsinvulling en het belang van de deelnemer. 

Vorig jaar augustus presenteerde de Fed de resultaten van haar strategische herbezinning. De centrale bank gaf aan dat zij een inflatiegraad “moderately above 2 percent” zal tolereren  “for some time” na een periode waarin de inflatie steeds beneden de doelstelling van 2 procent heeft gelegen.

Sinds enkele jaren is er een grotere beweging in de richting van hernieuwbare energie. Ook op de beurs is er een grotere vraag naar bedrijven met hogere ESG-scores (environmental, social and governance). De vraag is echter of “groenere” bedrijven een betere investering zijn, althans vanuit rendement-risico standpunt.

Net nu de verrassend goede bedrijfsresultaten over het voorbije kwartaal de wereldbeurzen tot nieuwe recordniveaus inspireren, waait een vlaag van ongerustheid over de financiële markten. Economie heeft niet voor niets als bijnaam “The dismal science”, de sombere wetenschap. Als er ergens iets goed gaat, dan dreigt er ergens anders wat mis te lopen…

Texas geldt van oudsher als de oliestaat van de Verenigde Staten en dankzij fracking is het dat nog steeds. Er wordt in Texas zoveel schalieolie en -gas gewonnen dat de Verenigde Staten niet langer afhankelijk zijn van buitenlandse energie. Texas is ook koploper op het gebied van windenergie.

Toen de pandemie toesloeg en overheden en centrale banken niet eerder vertoonde steun- en stimulerende maatregelen namen, ontstond een discussie over de inflatievooruitzichten. Velen herinnerden zich de woorden van Milton Friedman dat inflatie altijd en overal een monetair verschijnsel is. M*V=P*T lichtten zij toe.

Niet alle zeepbellen zijn gelijk. In de afgelopen dertig jaar zijn er drie grote zeepbellen geweest, die vooral bekend zijn om het dramatische koersverloop daarna. Dat is de bubbel die iedereen vreest. Het waren dan ook zeepbellen met vergaande negatieve gevolgen voor de economie.

Toch is dat niet altijd het geval. Zeepbellen zijn er in soorten en maten. Er zijn ook zeepbellen die geen negatieve invloed hebben op de economie.  

Net nu de verrassend goede bedrijfsresultaten over het voorbije kwartaal de wereldbeurzen tot nieuwe recordniveaus inspireren, waait een vlaag van ongerustheid over de financiële markten. Economie heeft niet voor niets als bijnaam The dismal science, de sombere wetenschap. Als er ergens iets goed gaat, dan dreigt er ergens anders wat mis te lopen…

Ik geef het eerlijk toe. Als ik in mijn baan bij ABN Amro naar Den Haag moest, keek ik vaak wantrouwend naar de kantoortorens die opdoemen als je vanaf de A4 de A12 indraait. ‘Hoeveel ambtenaren zitten daar wel niet en wat doen die in hemelsnaam allemaal’, dacht ik dan. Omgekeerd ging het ook vaak zo.