Opinie

Beleggingsadvies staat al enige tijd onder druk. Niet in de laatste plaats als gevolg van toenemende wet- & regelgeving. Aanvullende Europese verplichtingen om duurzaamheidsrisico’s te integreren in het beleggingsadviesproces en de intake van duurzaamheidsvoorkeuren van de klant maken het er voor de beleggingsadviseur niet makkelijker op.

Soms lees je iets en denk je ‘verrek, dat ik daar nooit aan heb gedacht, het is zo simpel’. Dat overkwam mij toen ik vorige week een artikel las in The Economist. Daarin werd betoogd dat de huidige combinatie van economisch pessimisme - op korte termijn gedreven door Covid-19 en op langere termijn door de teleurstellende productiviteitsgroei - en een tamelijk sterke aandelenmarkt niet zo paradoxaal is als het lijkt.

The loser standing small… En ook op de beurzen mag je dat letterlijk nemen. De concentratie van de winnaars in de indices is nog nooit zo groot geweest. Na een correctie van meer dan 10 procent zou je kunnen denken dat technologie out is. Maar schijn bedriegt.

Langetermijnrentevoeten bevinden zich momenteel op erg lage niveaus. Dat is geen grote verrassing. Het rendement op een Amerikaanse tienjarige overheidsobligatie is van 10,1 procent in 1980 gedaald tot 2,4 procent in 2017. In vergelijking, het dividendrendement van de S&P 500 daalde, over die periode, slechts met 3,7 procent.

Na bosbouw is landbouw de tweede sector in de Europese taxonomie. Persoonlijk heb ik een haat-liefdeverhouding met landbouw. Ik breng graag tijd door op de boerderij vlakbij ons huis. Tegelijkertijd maak ik me grote zorgen als ik denk aan de schade die grootschalige landbouw veroorzaakt aan onze natuur en miljarden dieren.

Toen de coronacrisis uitbrak en de lockdown begon, reageerde de regering snel met ondersteuningsmaatregelen. Het doel was om blijvende schade aan de economie te voorkomen door bedrijven te steunen en op die manier banen te behouden. In mijn optiek een goede beleidsreactie. Zo bleven bedrijven die te maken kregen met plotselinge, maar naar verwachting tijdelijke vraaguitval op de been.

Lage rentes en de ‘noodzaak’ om meer dan de inflatie en box 3-heffing te behalen, dwingt beleggingsadviseurs en private bankers om voor hun klanten de grens op te zoeken en meer risico te nemen op zoek naar de heilige graal.

Wat nu volgt is een tirade die ik met een zekere regelmaat afsteek. Heus, ik probeer me zoveel mogelijk in te houden, maar dat is me dit keer toch weer niet gelukt. Excuses. Prinsjesdag. En ja hoor, daar waren ze weer: lange balansen!

Democratie is een bestuursvorm waarbij de burgers hun volksvertegenwoordiging kiezen. Het aantal varianten om dat vorm te geven is onbeperkt en er zijn geen twee landen in de wereld die het op precies dezelfde wijze hebben gedaan. Doorgaans ligt in de grondwet vast wat de regels zijn. Dat zorgt voor continuïteit, maar maakt het ook lastig om veranderingen en moderniseringen door te voeren.

Afgelopen week stelde ik een document op voor een relatie over in de komende tien jaar te verwachten rendementen op diverse beleggingscategorieën. Het leek me interessant om een aantal bevriende deskundigen naar hun mening te vragen.