Opinie

‘Overeenkomstig artikel 105, lid 1, van het Verdrag is het hoofddoel van het ESCB het handhaven van prijsstabiliteit.’ 

Het was een enorme schok. De 37,2 procent stijging van de Duitse producentenprijzen (PPI) in juli die het Statistisches Bundesamt deze week bekend maakte. Niet alleen was dit de grootste prijsstijging ooit, het was ook meer dan vijf procentpunten hoger dan door de consensus werd verwacht.

Dit was bovendien nog vóór de stijging van de Duitse elektriciteitsprijzen van 50 procent tot dusver in augustus. En dus rijst de vraag, moeten we ons opmaken een Duitse inflatie (CPI) van boven de 10 procent?

Centrale banken in ons soort landen hebben de inflatie in eerste instantie totaal onderschat en vervolgens het hardnekkige karakter ten onrechte ontkend. Inmiddels zijn ze ‘om’ en ofschoon het gevoel van urgentie niet bij alle centrale banken even hoog is, wordt het monetaire beleid inmiddels wel overal verkrapt.

In de havens van Rotterdam en Antwerpen is vorig jaar niet, zoals velen dachten, minder dan 20 procent van de cocaïne afgevangen, maar meer dan 50 procent. Er wordt met de productie van synthetische drugs in Nederland niet meer dan 10 miljard euro verdiend, maar minder dan 1 miljard euro. 

Waardering is veelal niet meteen de ‘trigger’ voor een ommekeer op de beurzen. Maar het is wel een doorslaggevende factor in de hoeveelheid opwaarts of neerwaarts potentieel voor de markt.

Re-rating

Sinds het dieptepunt midden juni is de S&P 500 Index met 18 procent gestegen. Over dezelfde periode steeg de winst-per-aandeel met minder dan 2 procent. Er is dus sprake van een flinke ‘re-rating’ van aandelen in de voorbije twee maanden.

Volgens de Amerikaanse psycholoog Jonathan Haidt leven we in tijden van extreme stompzinnigheid. Niet omdat we dommer geboren worden, maar omdat we onszelf collectief dommer maken door sociale media en andere korte termijn prikkels. We maken ons druk over uitspraken op Twitter of over rechtszaken tussen Amerikaanse beroemdheden.

Welke maatregelen zal het kabinet presenteren op Prinsjesdag – en wellicht daarvoor al naar de pers lekken – om het enorme koopkrachtverlies dat mensen lijden te beperken? ‘Maximumprijzen voor gas en elektra en hogere lonen, vooral het minimumloon’, roept de FNV. ‘Een verlaging van de inkomstenbelasting’, roept Liz Truss, de mogelijk komende premier in het VK, maar die heeft natuurlijk niets te zeggen over wat wij doen. 

De Amerikaanse macro-data geven een verdeeld beeld. Het bbp is – vóór herzieningen althans – twee kwartalen achtereen gekrompen. Voor Europeanen is dat een recessie. 

De ISM Manufacturing is verder gedaald, maar ligt nog altijd boven de 50. De ISM Services steeg onverwacht tot 56,7. In juli kwamen er meer dan een half miljoen banen bij. En toch voelt het al een tijdje als een recessie.

Op 19 juli publiceerde Bank of America de resultaten van hun nieuwste Global Fund Manager Survey. Vermogensbeheerders bleken extreem pessimistisch. Recessies zijn een zekerheidje, winstverwachtingen waren nog niet eerder zo negatief en sinds het Lehman debacle zijn fund managers niet meer zo onderwogen aandelen geweest. 

Ben je een beleggingsadviseur of vermogensbeheerder? Dan moet je sinds deze week bij de intake van in elk geval nieuwe klanten vragen of hij of zij duurzaam wil beleggen. Of meer nauwkeuriger: je moet de duurzaamheidsvoorkeuren uitvragen en vastleggen. 

Dit is het gevolg van de inwerkingtreding van wijzigingen in de Mifid-regelgeving rond het ken-uw-cliënt-principe.