Expertpanel

De inval van de Duitse politie bij de Duitse asset manager DWS begin juni was wel even schrikken voor iedereen die duurzame beleggingsproducten verkoopt. Ten eerste omdat weinig mensen verwacht hadden dat de toezichthouder met zoveel machtsvertoon mogelijke greenwashing van beleggingsproducten met positieve milieu-, sociale en governance- (ESG) prestaties wil aanpakken.

Sterk oplopende inflatie, stijgende rentes, een stijgende dollar en een wereldwijd vertragende groei zijn allemaal niet goed voor opkomende markten. Daarbovenop komt nog het zero-Covid-beleid in China en de Russische inval in de Oekraïne. Toch presteren aandelen in opkomende markten dit jaar beter dan ontwikkelde markten.

De centrale bank van Japan gaf vorige week aan dat het monetaire beleid voorlopig niet wordt aangepast. Het Japanse onconventionele monetaire beleid verschilt van het onconventionele beleid zoals we dat bij de ECB en de Federal Reserve hebben gezien.

Daar ging het in de vorm van kwantitatieve verruiming, diverse pakketten waarbij de centrale bank zich meestal van tevoren vastlegde op de hoeveelheid op te kopen obligaties. De Japanse centrale bank legt zich niet vast op de hoeveelheid, maar op de prijs.

De Amerikaanse centrale bank doet iets anders dan wat ze zegt dat ze doet. Afgelopen week verklaarde Powell in een toelichting op de bijeenkomst van het FOMC dat ‘het comité geen recessie probeert te veroorzaken’. Toch is het duidelijk dat de Fed een recessie direct koppelt aan lagere inflatierisico’s en dat de Fed wel de inflatie wil bestrijden.

De beloningsregels voor financiële ondernemingen worden binnenkort gewijzigd, waarschijnlijk per 1 juli aanstaande. Wie hoopte op een breuk met de trend van steeds scherpere beloningsregels, komt van een koude kermis thuis.

De Wet nadere beloningsmaatregelen financiële ondernemingen (Wnbfo) voorziet in een verdere aanscherping van de beloningsregels, waaronder het 20 procent bonusplafond. Afwijken van het bonusplafond is hierdoor (bijna) niet meer mogelijk.

Duurzaamheid krijgt een steeds prominentere rol binnen het beleggingsbeleid en de portefeuilleconstructie van asset owners. Gedreven door de klimaatakkoorden, druk vanuit de samenleving alsook het eigen verantwoordelijkheidsgevoel, wordt onder andere de CO₂-voetafdruk van de beleggingsportefeuille steeds vaker gemeten of wordt gestuurd op een reductie ervan.

Financiële markten schuiven dit jaar tussen het vuur-scenario (inflatie) en het ijs-scenario (recessie) en omzeilen daarmee voorlopig het stagflatiescenario (de combinatie van een recessie met inflatie). In het eerste kwartaal lag de nadruk meer op het vuur-scenario, maar vanaf het moment dat de Amerikaanse centrale bank de rente met 50 basispunten is gaan verhogen, verschoof het accent naar het ijs-scenario.

Klimaatverandering is een duidelijk agendapunt. Veel institutionele beleggers en vermogensbeheerders hebben zich gecommitteerd aan Parijs en willen de uitstoot van CO2 in 2030 hebben gehalveerd.  Dat vraagt om overtuiging.

Als tegenwoordig de term stagflatie valt, denkt iedereen terug aan de jaren zeventig. Wie een stagflatie-scenario oppert als een reëel toekomstscenario, wordt direct gewezen op de vele verschillen tussen toen en nu. Het overgrote deel van de mensen in de financiële wereld is na de jaren zeventig aan de slag gegaan. Als ze toen al waren geboren, is het geen periode waaraan ze een actieve herinnering hebben.

Vanaf 1 januari 2023 krijgen mensen die met pensioen gaan de mogelijkheid om maximaal 10 procent van hun pensioen in een keer op te nemen. Dat klinkt aantrekkelijk, zeker wetende dat veel mensen de voorkeur hebben om het geld nu in handen te hebben. Maar is dat wel zo’n verstandige keuze?