Opinie

Wat deze week met Gamestop gebeurde, was niet de eerste keer in onze (recente) geschiedenis.

In de laatste week van februari 2020, toen het coronavirus zich buiten China begon op te komen, daalde de Amerikaanse aandelenbeurs met meer dan 10 procent en steeg de volatiliteit naar erg hoge niveaus.

Elk jaar schrijft Larry Fink, de grote baas van BlackRock, een brief. Dit jaar vermeldt hij dat de coronacrisis voor een aardverschuiving leidt en duurzaam beleggen steeds meer op de kaart zet.

‘BlackRock is een rentmeester voor zijn cliënten en wil ze helpen om hun langetermijndoelen te bereiken. Ik schrijf u elk jaar, en wil het nu hebben over zaken die erg belangrijk zijn om duurzame waarde te creëren, zoals kapitaalbeheer, langetermijnstrategie, zingeving en klimaatverandering,’ zo steekt Fink van wal. 

Velen voorspelden een sterke stijging van de inflatie toen centrale banken in 2008 en daarna het monetaire beleid sterk versoepelden. Vooral toen de Federal Reserve haar heil zocht in kwantitatieve verruiming, wemelde het van de waarschuwingen voor een fors hogere inflatie.

De vorming van tegenstellingen, van uitersten, van tegengestelde polen. Dat geeft woordenboek Van Dale als betekenis van polarisatie. Een fenomeen dat we steeds meer zien om ons heen: de maatschappij, de economie en de politiek polariseren. In aanloop naar de Amerikaanse verkiezingen waren het rode en blauwe staten die in de VS de twee uitersten aangaven. Of je was overtuigd Republikein en pro-Trump, óf Democraat en pro-Biden.

Het is precies twee jaar geleden dat het woord ‘klimaatdrammer’ door VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff werd gebezigd om te refereren aan D66-fractievoorzitterJetten, die ‘doordramde’ over te treffen maatregelen om te komen tot naleving van het Klimaatakkoord.

In populaire media zie je vaak langetermijngrafieken, bijvoorbeeld van een cyclically adjusted price-earnings ratio (CAPE). De CAPE, een 10-jaars gemiddelde van de meer klassieke price-earnings ratio, wordt vaak naar voren geschoven om aan te halen of de beurs al dan niet duur is. Toch zijn er enkele (grote) problemen met deze maatstaf, ontwikkeld door Amerikaans econoom en auteur Robert Shiller:

Herinnert u zich de term geldillusie? Die houdt in dat mensen onvoldoende in de gaten hebben hoe inflatie de waarde van hun nominale tegoeden uitholt. Doordat de inflatie al lang laag is, hoor je er momenteel weinig over.

Goedemorgen, mevrouw Lagarde, fijn dat u me even te woord wilt staan in deze spannende tijden. Ik las over uw groene doelstellingen en dat u wilde stoppen met het opkopen van ‘bruine’ obligaties. Een duurzame bedrijfsvoering helpt bij het beheersen van kredietrisico’s, dat begrijp ik.

De kosten van de crisis vallen in zoveel categorieën dat het ondoenlijk is die allemaal op een rij te zetten. Sommige kosten zijn te kwantificeren, maar het leed dat mensen treft niet. Wat is de prijs van gezondheidsklachten, psychische nood en disfunctioneren? Ik beperk me nu tot de overheidsfinanciën.

“So goes January, so goes the year” is het spreekwoord op Wall Street. 2020 heeft aangetoond dat dit niet klopt en dat “events” dit danig in de war kunnen brengen. Toch tekenen zich in de eerste handelsdagen van 2021 enkele interessante tendensen af op de financiële markten.