Opinie

De Amerikaanse inflatiecijfers worden morgen gepubliceerd. De markt gaat er van uit dat de inflatie in maart met 5,2 procent is gestegen ten opzichte van een jaar geleden, tegenover 6,0 procent in februari. Alleen de kerninflatie zal naar verwachting stijgen van 5,5 procent naar 5,6 procent, de belangrijkste bijdrage komt nog altijd van de huizenmarkt.

De laatste weken verschijnen er berichten over een mogelijke bankenrun, die in eerste instantie volkomen onlogisch lijkt. Zeker omdat er garanties zijn voor de belastingbetaler. Overheid en financiële sector hebben immers geleerd van de kredietcrisis. Toch knaagt er iets. 

Het verschil tussen de huidige bankencrisis en die van tijdens de Grote Financiële Crisis is de kwaliteit van de activa. Het risico van staatsobligaties is van een totaal andere orde dan die van de subprime en alt-A hypotheekleningen. Toch ligt deze bankencrisis nog niet achter ons, omdat de stijgende rente en de inverse rentecurve ten grondslag liggen aan deze duration-mismatch.

In maart lag het prijspeil 4,4 procent hoger dan een jaar eerder. Hoera! In februari was het nog 8,0 procent. De ervaring van de laatste twee jaar is desondanks traumatisch. De inflatie heeft ons compleet overvallen. Mijn these is dat we teleurstellend weinig van het proces begrijpen.

In juni 2017 stelde Janet Yellen dat zij er van uitging dat er geen nieuwe financiële crisis meer zou komen gedurende haar leven. Ze is nu 76 jaar en we zitten in de grootste bankencrisis sinds de Grote Financiële Crisis. Het bijzondere is dat deze crisis voor een belangrijk deel veroorzaakt is door de centrale bank waar Yellen voorzitter van is geweest en door het financiële beleid van de regering Biden waarvan zij minister van Financiën is.

De Europese wetgevers - met name de Europese toezichthouders en onze eigen AFM - hebben vaak benadrukt dat de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) een disclosure-regime is, en geen labelling-regime. Toch gebruiken marktpartijen de SFDR juist wel als label. Naar verluidt gaat de Europese Commissie (EC) in het najaar het net ophalen om het SFDR-raamwerk te herzien en te verbeteren.

Deze week publiceerde de ECB haar ‘Monetary developments in the euro area’ rapport. En daarmee kregen we eindelijk informatie over de banken-deposito’s in de Eurozone.

En die zien er op totaalniveau een stuk beter uit dan in Amerika. In tegenstelling tot in de Verenigde Staten, waar de banktegoeden 3 procent lager liggen dan een jaar geleden, groeien de Eurozone-deposito’s nog. Dat betekent dat de risico’s op traditionele bankruns hier lager liggen.

Deze week publiceerde de ECB haar ‘Monetary developments in the euro area’ rapport. En daarmee kregen we eindelijk informatie over de banken-deposito’s in de Eurozone.

En die zien er op totaalniveau een stuk beter uit dan in Amerika. In tegenstelling tot in de Verenigde Staten, waar de banktegoeden 3 procent lager liggen dan een jaar geleden, groeien de Eurozone-deposito’s nog. Dat betekent dat de risico’s op traditionele bankruns hier lager liggen.

Sedert Corona werden de centrale banken geconfronteerd met een aanvoerprobleem van goederen en vervolgens een aanbodprobleem van geschoold personeel. De gevolgen lieten niet op zich wachten: prijzen gingen hoger, gevolgd door de lonen, die op hun beurt de prijzen verder de hoogte in duwden. De centrale banken stonden voor een dilemma: hogere inflatie tolereren (sommige professoren schreven bv. over 3 procent als nieuwe inflatietarget) of de rente fors blijven optrekken met het risico op recessie of tot het punt waarop er iets breekt in het economisch systeem.

In juni 2017 stelde Janet Yellen dat zij er van uitging dat er geen nieuwe financiële crisis meer zou komen gedurende haar leven. Ze is nu 76 jaar en we zitten in de grootste bankencrisis sinds de Grote Financiële Crisis. Het bijzondere is dat deze crisis voor een belangrijk deel veroorzaakt is door de centrale bank waar Yellen voorzitter van is geweest en door het financiële beleid van de regering Biden waarvan zij minister van Financiën is.