Nieuws

Wat we vandaag verwachten van de centrale banken is geen sinecure : ze moeten de economie via renteverhogingen doen afkoelen, terwijl de aan gang zijnde oorlog de prijzen (inflatie) hoog houdt (of zelfs verder doet stijgen).

En we zien ondertussen de economie voorzichtig afkoelen door een dalende consumentenkoopkracht en - vertrouwen. Ze remmen dus af (via hun renteverhogingen) in een vertragende of zelfs krimpende economie, wat geen evidentie is.

Elke keer weer zoek ik ernaar. En elke keer weer vind ik het niet. Waar het over gaat? Ik zoek in interviews en toespraken van bestuursleden van de Europese Centrale Bank (ECB) naar het woord ‘geldgroei’. Dat is vreemd en veelzeggend tegelijkertijd. 

De Europese centrale bank heeft donderdag aangekondigd de rente met een half procentpunt te verhogen, een grotere stap dan de eerder verwachtte 25 basispunten. Verder zal het nieuwe crisis-instrument TPI de oplopende renteverschillen tussen landen in de eurozone moeten gaan drukken. ‘De ECB maakt tempo, maar deze strategie heeft aanzienlijke risico’s.’

De Europese Centrale Bank (ECB) sloot een zevenjarig tijdperk van negatieve rentetarieven af met een groter dan verwachte renteverhoging en verbond zich donderdag tot een assertievere verdediging van de cohesie tussen de 19 economieën die de euro gebruiken. President Christine Lagarde omschreef de stap als ‘een tamelijk historisch moment’. 

We beleven een paradigmaverschuiving op de financiële markten in de richting van kwaliteitsaandelen en bepaalde segmenten van de obligatiemarkt. Maar grondstoffen zullen op lange termijn niet blijven stijgen.

Terwijl Canadese en Australische pensioenfondsen hun beleggingen in infrastructuur de komende jaren opvoeren, zijn hun Europese tegenhangers zich slechts in beperkte mate bewust van de voordelen van deze activaklasse, waardoor zij mogelijk extra rendementen mislopen die zij voor hun cliënten zouden kunnen realiseren.

Dat bleek tijdens een studie van de World Pension Council, die onlangs werd gepresenteerd. Investment Officer Luxembourg woonde de aansluitende discussie over infrastructuur bij. 

Na een underperformance in het eerste kwartaal, wist de index voor opkomende landen een outperformance te realiseren ten opzichte van de MSCI World in het tweede kwartaal. Dit kwam volledig op het conto van China, dat het tweede kwartaal positief afsloot, terwijl vrijwel alle andere aandelenmarkten aanzienlijke verliezen leden.

Voor aandelen wel te verstaan. In de regel reageren beleggers sterk op (macro-economische) verrassingen. De consensusverwachting zou immers al in de koersen moeten zijn verwerkt. 

Het is daarom ook geen toeval dat er indices bestaan die de mate van verrassingen mathematisch vastleggen. Een goed voorbeeld hiervan zijn de Citi Economic Surprise indices. 

Amper zeven van de eerste 35 bedrijven in de Amerikaanse S&P 500 index die hun tweedekwartaalresultaten hebben bekendgemaakt, trok daarna zijn verwachte winst per aandeel voor Q3 2022 op. Zijn de winstenverwachtingen en de analisten nog steeds te optimistisch?

77 procent van die bedrijven zag hun Q3 2022 verwachtingen neerwaarts bijgesteld. De gemiddelde geschatte verandering bedraagt -3,04 procent, op basis van cijfers van The Earnings Scout. 

Hoewel olieprijzen zo’n 30 dollar onder top van eerder dit jaar staan en bijna 50 dollar lager staan dan op het eerdere hoogtepunt in 2008, hebben de collectieve energieprijzen deze maand een nieuw record aangetikt. Energie bestaat uit veel verschillende componenten, maar toch nog altijd voor 84 procent uit fossiele brandstoffen. In 2001 was dat 86 procent.