Opinie

De energietransitie verloopt allesbehalve soepel. Deze week gingen er in het Verenigd Koninkrijk twee energieleveranciers failliet en er volgen er meer.  Dat allemaal als gevolg van de recordprijzen voor aardgas. Ook in continentaal Europa gaan de prijzen voor aardgas verticaal omhoog.

Het gewicht van Chinese aandelen in wereldwijd beleggende aandelenfondsen is de voorbije maanden flink gedaald. En dat maakt Chinese aandelen aantrekkelijker vanuit een positioneringsperspectief. Toch zou ik niet meteen massaal instappen.

In een reeks artikelen in Wynia’s Week en de Telegraaf betoogt Eduard Bomhoff al een paar weken dat de modellen waarmee DNB de financiële positie van pensioenfondsen beoordeelt niet deugen. Hetzelfde oordeel treft de berekeningen van het CPB, op basis waarvan het nieuwe pensioenstelsel is geconstrueerd. Ook gebruiken pensioenfondsen dit soort modellen bij hun strategische asset allocatie. 

De ING-beleggersbarometer valt verder terug in augustus van 123 naar 116 punten, vermoedelijk nog altijd vanwege de watersnood in Wallonië in de zomervakantie. Toch blijven de beursverwachtingen hooggespannen. Het aantal beleggers dat een jaaropbrengst van 10 procent uit aandelen verwacht, is in vijftien jaar tijd verdubbeld: van 10 procent naar 21 procent. Voornamelijk jongere beleggers (32 procent) rekenen op opbrengsten van meer dan 10 procent op jaarbasis.

De maatschappelijke beweging die institutionele beleggers zoals pensioenfondsen uit “fossiel” wil halen, wordt steeds sterker. Tot onbegrip van degenen die - terecht - menen dat de wereldeconomie nog lang fossiele brandstoffen nodig heeft. Het is het ongeduld van de mensen die zich grote zorgen maken over de klimaatcrisis, tegenover de vraag om geduld van de mensen die vanuit het hier en nu de toekomst beredeneren.

Was het allemaal maar zo simpel als columnisten ons dagelijks in hun bijdragen proberen voor te spiegelen. Neem Peter de Waard, net als ik inmiddels een veteraan in de financiële journalistiek. ‘Verstand van beleggen is apekool’, schreef hij afgelopen week in een column in De Volkskrant. Ik kroop meteen in de pen.

Christine Lagarde was in een poëtische bui gisteren. De voorzitter van de ECB opende de discussie over het crisisbeleid van de centrale bank met de woorden ‘This lady is not tapering’. Een duidelijke verwijzing naar de beruchte uitspraak van de Britse premier Margaret Thatcher in 1980: ‘This lady is not for turning’.

Duizenden jaren was de mensheid niet in staat de levensstandaard te verbeteren. Overleven was het devies voor het leeuwendeel van onze voorouders en dat viel lang niet mee. Alles veranderde zo’n driehonderd jaar geleden toen de markteconomie haar intrede deed. Vrije markten, eigendomsrechten, concurrentie en financiële intermediatie leidden tot technische ontwikkeling en aldus tot een stijging van de levensstandaard.

De MSCI China Index is dit jaar met meer dan 30 procent gedaald tot zijn laagste punt. Dat gebeurde nadat president Xi ingrijpende veranderingen had aangekondigd in de manier waarop sommige bedrijven worden gereguleerd. 

Robin Parbrook van Schroders verwoordt het als volgt in een recente paper: ‘Het is moeilijk te zeggen, want we weten niet wat er nog gaat gebeuren. Maar de dalingen zijn gerechtvaardigd omdat we te maken hebben gehad met een veel draconischer en harder regelgevingsklimaat dan we hadden verwacht.’

Mijn 19-jarige dochter vertelde mij laatst over een van haar vrienden, die zij tijdens haar studie in Denemarken heeft ontmoet. Deze Deense jongen, student van 21 jaar, had drie dure auto’s. “Kan hij zich veroorloven, omdat hij belegt in bitcoins,” lichtte ze toe. Mijn dochter - wars van beleggen - vroeg zich ineens af of dit ook niet iets is voor haar om naar te kijken. Ik, geen groot fan van bitcoins, legde haar uit waarom ik dit niet zou doen.