Opinie

We zijn aan een nieuw jaar begonnen. Dat roept altijd de vraag op: wat gaat er gebeuren, wat gaat veranderen? Dat zijn best spannende vragen, want we leven in een heel dynamische tijd, met dingen die gaan veranderen, die kunnen veranderen of die moeten veranderen. Met ook een veel langere tijdhorizon dan alleen 2023, maar wel met impact op het komende jaar.

Recent verscheen er een bericht op mijn Bloomberg-tijdlijn dat kopte: ‘BoE’s Bailey Says Truss Risk Premium on UK Assets is Gone.’ Aangezien ik overwogen ben in sommige UK assets, vroeg ik me af waarop Bailey dit baseert.

Recent verscheen er een bericht op mijn Bloomberg-tijdlijn dat kopte: ‘BoE’s Bailey Says Truss Risk Premium on UK Assets is Gone.’ Aangezien ik overwogen ben in sommige UK assets, vroeg ik me af waarop Bailey dit baseert.

De Nederlandse huizenmarkt bestaat niet. In een normale markt zorgt een hogere prijs voor meer aanbod, maar in Nederland wordt er geen huis extra gebouwd wanneer de prijzen stijgen. Er mag zelfs gesteld worden dat in Nederland het aanbod daalt door het stijgen van de huizenprijs.  Het beeld dat bij de stijgende huizenprijzen door de overheid wordt geschapen, is dat vastgoedbeleggers massaal huizen zijn gaan opkopen, om ze vervolgens duur door te verhuren.

De vraag of 2023 een beter jaar zal worden als het vorige, zullen we pas met zekerheid binnen een 50-tal weken kunnen beantwoorden. Inderdaad, een ronduit ontgoochelende repliek op een nochtans volkomen verantwoorde vraag. Dit bevestigt de karikatuur dat economisten enkel accuraat kunnen voorspellen als het om het verleden gaat. 

Ik kan mij niet herinneren dat ik dit ooit heb meegemaakt, maar veel economen kijken momenteel reikhalzend uit naar een recessie. Die zal in hun optiek een zegen zijn. Ons staat slechts een korte en beperkte teruggang van de bedrijvigheid te wachten, is de gedachte.

In 2022 daalden Amerikaanse aandelen met bijna 20 procent, het slechtste jaarlijkse rendement sinds de Great Financial Crisis van 2008. Dit heeft ertoe geleid dat veel beleggers geloven dat 2023 een beter jaar zal zijn, aangezien negatieve jaarlijkse rendementen vaak als zeldzaam worden beschouwd. Maar hoe nauwkeurig is deze perceptie? Om een ​​beter begrip te krijgen, neem ik een nadere kijk naar de historische gegevens.

Inflatie is in eerste plaats goed voor de winsten van bedrijven, maar op langere termijn is de relatie meer complex. In eerste instantie stijgen omzet  en winsten mee met de inflatie. Goed nieuws voor de aandelenmarkt, terwijl bij de kasstromen uit obligaties oplopende inflatie juist de grote vijand is.

De cao-lonen zijn in 2022 volgens het CBS met 3,2 procent gestegen. Dit was de hoogste stijging sinds 2008. Doordat de prijzen nog veel harder stegen resulteerde dit -volgens een cijferreeks die teruggaat tot 1973- in de grootste reële daling van cao-lonen ooit gemeten. Het leidde tot een storm aan emotionele reacties. Op de sociale media trokken economen en ‘wannabe-economen’ direct van leer.

“Het is een schande”, was de onderliggende teneur. “De lonen moeten en kunnen veel meer omhoog, bedrijven maken immers recordwinsten.”

De taak van de financiële sector als poortwachter voor de integriteit van het financiële stelsel is onhoudbaar en onbetaalbaar geworden. Buiten hoge kosten zijn er nog geen merkbare nadelige effecten voor de sector. Het leed ligt bij burgers die een fraudeurvinkje krijgen en ondernemers, kerken en goede doelen die worden geconfronteerd met een toeslag voor controle op witwassen en terrorismefinanciering. Uiteindelijk zal de sector zelf echter het kind van de rekening zijn.