Toezicht

Asset managers overwegen om van het in Nederland aantrekkelijke Fonds voor Gemene Rekening (FGR) afscheid te nemen nu het ministerie van Financiën van plan is om de voorwaarden voor een dergelijk fonds aan te scherpen. De gevolgen daarvan zijn meer administratielasten voor de fondsaanbieders en privacy-risico’s voor particuliere beleggers in dergelijke fondsen.

Met een donderslag viel donderdagochtend Het Financieele Dagblad in huize van Lotringen op de mat: ‘Vete tussen vader en zoon drukt op zakenreisimperium BCD’, kopte de krant. Inzet: wie heeft de controle over het bedrijf. Maar er woekert ook een andere, principiële kwestie, namelijk bestrijding van criminaliteit versus de veiligheid van één van de rijkste en meest succesvolle ondernemersfamilies van Nederland.

Niet alle Europese regelgeving is goed. Onder de Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR), onderdeel van de EU Green Deal, moeten vermogensbeheerders informatie over duurzaamheid vermelden. De doelstelling is dus meer transparantie en openheid op dit gebied. De richtlijn werd echter vanaf de start gebruikt als een middel om fondsen te classificeren.

Het is onvermijdelijk dat sommige asset managers eerder gegeven SFDR-classificaties voor hun fondsen opwaarts of neerwaarts moeten bijstellen. Wel is het de vraag of deze classificatie momenteel daadwerkelijk zoveel zegt over de duurzaamheids-ambities van een fonds.

Nu bijna alle indices wereldwijd op recordhoogtes staan en de Amerikaanse beurzen na het dieptepunt na de coronacrisis van maart 2020 verdubbeld zijn, neemt het risico op een correctie toe.

De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) doet een onderzoek naar DWS. De beurswaakhond onderzoekt een beschuldiging dat de Duitse asset manager ten onrechte bepaalde duurzaamheidsclaims zou stellen.

De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) doet een onderzoek naar DWS. De beurswaakhond onderzoekt een beschuldiging dat de Duitse asset manager ten onrechte bepaalde duurzaamheidsclaims zou stellen.

Aandelen-, obligatie-, en gemengde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe’s) hebben in de periode 2010- 2019 een jaarlijks nettorendement behaald van 7,6, 2,3 en 3 procent. Deze positieve rendementen staan in contrast met het verlies van 1 procent op bankdeposito’s. 

Van de beleggingsondernemingen en vermogensbeheerders in Nederland besteedt 78 procent ‘kritieke werkzaamheden’ uit. Op zich is daar geen bezwaar tegen, maar als de mate en de schaal van de uitbesteding toeneemt - zoals sectorbreed het geval is - dan moet ook de beheersing in lijn met dat risico toenemen.

De AFM heeft de financiële sector de stuipen op het lijf gejaagd met verregaande plannen om veel meer data bij banken en andere instellingen op te kunnen vragen. De Autoriteit Financiële Markten wil extra gegevens hebben, van onder meer beleggingsportefeuilles, om de risico’s in de sector beter te kunnen inschatten; de instellingen zijn bang voor een te machtige toezichthouder die ‘preventief fouilleert’.