Institutionele beleggers

Aandelen krijgen in de flexibele premieregeling van het nieuwe pensioenstelsel meer gewicht. ‘Aandelen zorgen op de lange termijn voor meer rendement en wij denken dat jongeren daarbij gebaat zijn’, zegt Reiniera van der Feltz, uitvoerend bestuurder van SBZ Pensioen en verantwoordelijk voor het vermogensbeheer. ‘Met het oog daarop voegen we aan het lifecycle-beleggen een module toe die puur uit aandelen bestaat.’

Een belangrijk orgaan voor pensioenfondsen, een geliefde bijbaan voor velen in de institutionele wereld: de beleggings(advies)commissie. Hier worden de harde noten gekraakt over wel of niet investeren en wordt de uitvoering door de fiduciair getoetst aan de beleggingsvisie.

Wat zijn de belangrijkste ‘geboden’ bij dit werk? Investment Officer legde die vraag voor aan een asset owner, een fiduciair manager en een commissielid/academicus: Edwin Koeckhoven, Wilse Graveland en Roelof Salomons.*

Nederlandse pensioenfondsen en verzekeraars zijn er in vijf jaar tijd nauwelijks in geslaagd de Oeso-richtlijnen voor maatschappelijk verantwoord beleggen te implementeren. Uit de eindevalutaties van de convenanten die ze daartoe in 2018 afsloten blijkt dat slechts vijf pensioenfondsen (van de 75 deelnemende) en één verzekeraar - de hele sector deed mee - daarin volledig slaagden.

De ambitieuze plannen voor de Europese Retail Investment Strategy (RIS) wankelen. Een stemming daarover is uitgesteld en dat leidt mogelijk tot een oponthoud van jaren.

Het van oorsprong Nederlandse Global Real Estate Engagement Network (Green) slaagt erin steeds meer vastgoedbeleggers te verenigen in het streven naar beter management van duurzaamheidsrisico’s door vastgoedfondsen. Zeer recent maakte asset manager Schroders bekend zich aan te sluiten bij het netwerk. Managing director Vincent van Bijleveld van Green verwacht de komende maanden nog meer “grote namen” als lid.

Impactbeleggers mikken op meetbare impact. Hoe gaat dat meten in zijn werk? Definities, attributie en datakwaliteit zijn enkele van de obstakels. Op een recente conferentie in Amsterdam kwamen de blinde vlekken van impactbeleggen allemaal voorbij.

Pensioenfondsen willen de onrust over de prestatievergoedingen die ze betalen aan private-equityfondsen wegnemen door meer verantwoording af te leggen en meer uitleg te geven over dilemma’s en afwegingen rond deze beleggingen. De pogingen om in internationaal verband deze vergoedingen aan te pakken zijn vooralsnog niet succesvol.

De kwaliteit van de besluitvorming door pensioenfondsbesturen moet omhoog. Grote en snelle, soms schoksgewijze veranderingen en complexe uitdagingen zoals duurzaam beleggen en de Wtp vereisen dat. De vraag is alleen hoe goede besluitvorming er uitziet als je nooit het resultaat zult weten van het besluit dat je nam.

Pensioenfondsbestuurders zijn zo gefocust op de transitie naar het nieuwe pensioenstelsel dat zij vrijwel geen tijd en aandacht kunnen besteden aan nieuwe beleggingsideeën. Asset managers kloppen vaker dan voorheen tevergeefs aan: alleen het noodzakelijke risicobeheer kan nog op belangstelling rekenen.

Nederlandse investment offices beleggen weliswaar graag in kunstmatige intelligentie, maar zetten de zelflerende en -creërende technologie slechts mondjesmaat in. 

Het gebruik van kunstmatige intelligentie lijkt een abc’tje in de complexe wereld van het beleggen. De hoeveelheid gegevens, die een mens kan behapstukken voor beleggingsanalyse is immers eindig. Artificiële intelligentie kan, bijvoorbeeld door onvermoeibaar Excel-sheets te crunchen, de informatievoorsprong uitbouwen.